W 1994 po raz pierwszy został posłem do
Zgromadzenia Narodowego
, obejmując mandat jako zastępca zmarłego deputowanego André Rossiego. W 1997 i w 2002 skutecznie ubiegał się o reelekcję.
Po utworzeniu w 2002 rządu
Jean-Pierre'a Raffarina
powołano go na stanowisko sekretarza stanu ds. małego biznesu. W 2004 wszedł w skład rządu jako minister służb publicznych i reform. Po utworzeniu gabinetu
Dominique'a de Villepin
powierzono mu kierowanie ministerstwem handlu. Urząd ten sprawował do 2007, kiedy to nowym premierem został
François Fillon
.
W
wyborach parlamentarnych
w tym samym roku ponownie wybrano go posłem z
Reims
. Zrezygnował z działalności politycznej (składając mandat w Zgromadzeniu Narodowym) we wrześniu 2008, kiedy to został dyrektorem filii koncernu
LVMH
(największego światowego producenta dóbr luksusowych) w
Nowym Jorku
i jego przedstawicielem na
Amerykę Północną[2].
Jean-Pierre Raffarin
– minister zdrowia i ochrony socjalnej
Marie-Josée Roig
– minister ds. rodziny i dzieci
Renaud Dutreil
– minister ds. służb publicznych i reform
Nicole Ameline
– minister ...