Panteon (
fr.
Panthéon) – budowla w
Dzielnicy Łacińskiej
w
Paryżu
.
Król Francji
Ludwik XV
poprzysiągł wznieść świątynię wartą patronki Paryża (
świętej Genowefy
), w miejscu wczesnochrześcijańskiego kościoła zbudowanego w
VI wieku
[1], w zamian za przywrócenie zdrowia. Realizacja tego przedsięwzięcia spadła na
markiza
Marigny, który wybrał swojego znajomego
Jacques'a Germaina Soufflota
. Fundamenty pod tę monumentalną świątynię położono w roku
1758
, ale ostateczne ukończenie zostało wykonane przez ucznia Soufflota, Jean-Baptiste'a Rondeleta w roku
1789
.
Panteon
paryski jest
klasycystyczną
budowlą na planie krzyża greckiego z kopułą centralną i 4 spłaszczonymi kopułami bocznymi oraz z kolumnowym
portykiem
wejściowym. Uważa się, że jest on wzorowany na
rzymskim
.
Od czasów
Rewolucji
(1791) Panteon jest miejscem spoczynku wielu sławnych Francuzów i Francuzek. W krypcie Panteonu znajdują się m.in. grobowce:
Woltera
,
Jana Jakuba Rousseau
,
Honoré Mirabeau
,
Victora Hugo
,
Emila Zoli
,
Jeana Jaurèsa
, wynalazcy pisma dla niewidomych
Louissa Braille'a
, fizyków
Paula Langevina
,
Piotra Curie
,
Marii Skłodowskiej-Curie
, chemika Marcelina Berthelota, generała F. Marceau, przywódcy ruchu oporu z czasów II wojny światowej -
Jeana Moulina
. Dwukrotnie próbowano przywrócić funkcję religijną Panteonowi, lecz od roku
1885
ostatecznie przeznaczono go na mauzoleum.
Przypisy
- ↑ Martina Padberg: Sztuka i Architektura - Paryż. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk Sp. z o.o., 2009, s. 279. ISBN 978-3-7588-903-1.
Zobacz też