Walenty Baranowski (ur.
12 lutego
1805
w
Sławkowie
, zm.
12 sierpnia
1879
w
Lublinie
) -
biskup
,
przyrodnik
, brat
Jana Baranowskiego
.
W latach
1816
-
1822
uczęszczał do
Liceum Nowodworskiego
w
Krakowie
. Następnie podjął studia na Wydziale Filozoficznym i Prawnym
Uniwersytecie Jagiellońskim
(
1822
–
1825
), oraz w latach
1826
–
1828
na
Uniwersytecie Warszawskim
.
Po studiach, w roku
1828
wstąpił do
zakonu pijarów
, gdzie w roku
1829
złożył
śluby zakonne
. W tym czasie wykładał
nauki przyrodnicze
w
Łukowie
, w
Radomiu
i we
Włocławku
.
Ranny w
powstaniu listopadowym
, po jego ukończeniu wyjechał (przedostał się) do
Prus
, a potem do
Belgii
.
Wrócił do
Polski
w roku
1832
, by nauczać na lekcjach prywatnych w
woj. lubelskim
.
Święcenia kapłańskie
uzyskał w roku
1834
w
Zakroczymiu
. W roku
1836
został
wikariuszem
w
Fajsławicach
. Od roku
1840
objął stanowisko
proboszcza
w
Bychawce
.
W roku
1855
został
prałatem
w
Katedrze Lubelskiej
, następnie w roku
1857
został
sufraganem
, by w roku
1871
przyjąć
sakrę
i zostać
biskupem lubelskim
. Od roku
1869
był również
administratorem
diecezji podlaskiej
.
Z zamiłowania był amatorem przyrodnikiem. W swej kolekcji miał znaczne zbiory przyrodnicze, oraz dużą
bibliotekę
.
W latach
1840
-
1855
w jego domu domownikiem był
Władysław Taczanowski
–
zoolog
i
ornitolog
, który u niego zdobywał podstawy swej wiedzy zoologicznej.
Pochowany na
cmentarzu rzymskokatolickim
w
Lublinie
(rodzinny grobowiec - sektor 3g) wraz z bratem
Janem
.
Źródła
- Słownik biologów polskich, PWN Warszawa 1987
Linki zewnętrzne