Święto Jaryły
Święto JaryłyŚwięto Jaryły -
święto
słowiańskie
poświęcone postaci bóstwa
Jaryły
oraz związane z odradzającą się
wiosną
przyrodą[1]. Jeszcze w połowie XIX wieku na Białorusi obchodzone było pomiędzy
23
, a
27 kwietnia
. Zostało zniesione przez biskupa ludowego w 1765 roku[2]. Białoruski tekst z 1846 roku mówi o Jaryle, który bosonogi, z wiankiem na głowie, ubrany w białą szatę i z głową ludzką w prawej ręce, a z kłosem żyta w lewej jedzie na białym koniu. Głowa, symbolizować miała starego Jaryłę, którego detronizuje nowy Jaryło, czyli nadchodzący nowy rok. 27 kwietnia najpiękniejszą i najpracowitszą dziewczynę (lub kukłę[3]) ubierano na biało i sadzano na białym koniu uwiązanym do słupa. Otaczała ją gromada dziewcząt, która śpiewała: | Włóczył się Jaryło, Po całym świecie, Rodził żyto w polu, Płodził ludziom dzieci, A gdzież on nogą, Tam żyto kopą, A gdzież on na ziarnie, Tam kłos zakwitnie[4]. |
Po tańcach i tak zwanym
korowodzie
, następował pierwszy
siew
. Święto kończyło się uroczystą ucztą z elementami
orgiastycznymi
. W
folklorze
Słowian zachodnich
brak jest Święta Jaryły, natomiast pożegnanie
zimy
związane było ze śmiercią
Marzanny
- bóstwa symbolizującego zimę, chodzono z Maikiem, Nowym Latem (jego symbolem był czubek drzewa iglastego) lub z kogutem (ptak solarny, symbol nowego dnia, zmartwychwstania)[1][2]. Zobacz teżPrzypisy
Inne hasła zawierające informacje o "Święto Jaryły":
Wszystkich Świętych
...
Dziady (zwyczaj)
...
Rodzimy Kościół Polski
...
Dzień Zmarłych
...
1972
...
Boris Blacher
...
Dożynki
...
1848
...
1621
...
Małopolska Droga św. Jakuba
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Święto Jaryły":
221. Przemiany powojenne na bliskim i dalekim wschodzie (plansza 8)
...
11 LISTOPADA (plansza 1)
...
006 Religie Dalekiego i Bliskiego wschodu (plansza 9)
...
|