Druga Księga Kronik to
biblijna
księga
Starego Testamentu
, powstała aby zdopingować
żydowskich
repatriantów, którzy powrócili z niewoli
babilońskiej
. Początkowo obie księgi 1 i 2 Kronik stanowiły prawdopodobnie jeden zwój, który później dla wygody podzielono. Żydzi nazywali je Diwré Hajjamím, co dosłownie znaczy sprawy dni, a więc kroniki dni lub czasów. Dzisiejszą nazwę księga ta prawdopodobnie zawdzięcza
Hieronimowi
, który opracowując
łacińską
Wulgatę
zaproponował nazwę Chronikón całych Boskich dziejów. Opisuje wydarzenia od panowania
Salomona
do wydania
dekretu
przez
perskiego
króla
Cyrusa
o powrocie
Żydów
do ojczyzny.
Treść
Rozdziały te zawierają opis panowania króla Salomona, jego bogactwo i mądrość. Następnie opisuje nabycie przez niego koni w
Egipcie
i wzięcie za żonę córki
faraona
. Opisuje budowę świątyni, modlitwę Salomona z okazji jej poświęcania. Poświęca uwagę na wizycie królowej
Saby
.
Przegląd panowania innych królów z dynastii
Dawida
oraz skutki ich rządów Rozdziały te opisują ostrą odpowiedź
Roboama
, która doprowadza do oderwania przez
Jeroboama
dziesięciu plemion, które potem podejmują kult cielca. Roboam też odstępuje od prawa Bożego i zostaje wydany na łup
Sziszaka
z Egiptu.
Abiasz
opiera się na
Jahwe
, dzięki czemu Juda zwycięża nad Izraelem, których 500 000 pada w boju.
Asa
ufa Bogu Jahwe i pokonuje milionową armię
etopską
, później jednak zawiera przymierze z
Syrią
, a gdy prorok Boży go karci, unosi się gniewem.
Jehoszafat
wprowadza program nauczania prawa Bożego a potem spowinowaca się z
Achabem
.
Moab
, Ammon i
Seir
dokonują najazdu na dwupokoleniowe Królestwo
Judzkie
, Jehoszafat modli się o pomoc do Boga i otrzymuje zapewnienie, że ta bitwa jest Boża.
Joram
(ożeniony z córką
Achaba
i
Jezebel
) postępuje niegodziwie, podobnie czyni jego syn
Ochozjasz
, a krwiożercza wdowa po Jehoramie,
Atalia
, przywłaszcza sobie tron.
Joasz
pod wpływem arcykapłana
Jojady
dobrze zaczyna swe rządy, lecz potem dopuszcza się odstępstwa i nakazuje ukamienować wiernego
Zachariasza
.
Amazjasz
również na początku swych rządów czyni dobrze, jednak później oddaje cześć bożkom
Seiru
, następnie zostaje pokonany przez sąsiedni Izrael a potem jest zamordowany.
Uzzjasz
w końcowym czasie swego panowania zostaje dotknięty
trądem
za usiłowanie ofiarowanie kadzidła w świątyni.
Jotam
ma dobre rządy, ale lud postępuje zgubnie.
Achaz
czci kult
Baala
.
Ezechiasz
oczyszcza świątynię.
Sanherib
atakuje Judę. Ezechiasz ufa Bogu i anioł zabija 185 000
Asyryjczyków
.
Manasses
czyni bałwochwalstwo, wzięty potem do niewoli w
Asyrii
, okazuje skruchę i Jahwe pozwala mu znów panować. Jego syn,
Amon
, naśladuje zły przykład ojca.
Jozjasz
natomiast przeprowadza reformę religijną, remontuje świątynie i dąży do starcia z faraonem
Necho I
i ginie. Jehoachaz po krótkim okresie rządzenia zostaje uprowadzony do niewoli w Egipcie. Opisane są nikczemne postępki
Jojakima
, jego syn
Jojakin
zostaje uprowadzony do
Babilonu
.
Sedecjasz
buntuje się przeciwko jarzmu babilońskiemu. Potem Żydzi zostają uprowadzeni do niewoli babilońskiej. Kraj zostaje opustoszały przez 70 lat. Potem
Cyrus
, król
perski
, wydanym dekretem zezwala Żydom na powrót do
Jerozolimy
i odbudowę świątyni.
Autor
Najprawdopodobniej autorem tej księgi jest
Ezdrasz
, dowodzą temu ostatnie dwa wersety Drugiej Księgi Kronik, które są identyczne z pierwszymi dwoma wersetami
Księgi Ezdrasza
, po czym 2 Kronik urywa się w połowie zdania dokończonego w Księdze Ezdrasza rozdział 1 werset 3(Ezd 1,3). Tak więc pisarz Kronik musiał spisać też Księgę Ezdrasza. Dodatkowo przemawia za tym fakt, że obie te księgi odznaczają się jednakowym stylem, językiem, doborem słów i pisownią. Pewnych wyrażeń w nich użytych nie spotkamy nigdzie indziej w Biblii. Wniosek ten popiera tradycja żydowska.
Linki zewnętrzne