Uprowadzenie z Seraju (Die Entführung aus dem Serail, KV 384), opera komiczna
Wolfganga Amadeusza Mozarta
z librettem autorstwa Gottlieba Stephanie napisanym na podstawie tekstu Christopha Friedricha Bretznera.
Osoby
- Selim Basza - rola mówiona
- Konstancja - sopran/sopran koloraturowy
- Blonda, pokojowa Konstancji - sopran
- Belmonte - tenor
- Pedrillo, sługa Belmonta - tenor
- Osmin, zarządca domu Selim Baszy - bas
- naczelnik straży - rola mówiona
- wioślarz - rola mówiona
- chór niewolników, straż
Treść
Miejscem akcji jest Pałac tureckiego baszy. Opera opowiada historię odbicia Konstancji i Blondy, które zostały porwane przez piratów i sprzedane Selim Baszy.
Historia utworu
Utwór jest
Wodewilem
- (
Singspiel
) powstał na przełomie lat 1781 i 1782, po przeprowadzce Mozarta do Wiednia, opera była prezentem ślubnym dla dopiero co poślubionej Konstancji Weber. Premiera, która miała miejsce 16 lipca 1782, okazała się wielkim sukcesem. A rok później opera pojawia się na deskach
Teatru Narodowego w Warszawie
pod tytułem Porwanie z Seraju. Jest to pierwsza opera w języku niemieckim, która zyskała taką popularność. Cesarz
Józef II
nazwał ją pierwszą operą narodową.
Turecka stylizacja opery została uzyskana dzięki zastosowaniu bębnów, dzwonków i trójkątów. Inspiracją do podjęcia się pracy nad utworem była panująca wówczas w Wiedniu moda na orientalizm. Mozart często odwiedzając stragany sprzedawców tureckich handlujących min. bakaliami, jedwabiem i innymi towarami orientalnymi pobudzał swoją wyobraźnię o nowe doznania estetyczne, stworzył ciekawą, barwną i wzbogaconą o "efekty fajerwerku" oprawę muzyczną. Nie brakuje też momentów dramatyzmu, napięcia, niepokoju aby po tym zakończyc wzajemnym przebaczeniem i pojednaniem. Opera trafiła w gusty wiedeńczyków, a popularne melodie były przerobione dla potrzeb słuchania w kameralnym towarzystwie. Uprowadzenie z Seraju było najczęściej wystawianą operą spośród wszystkich oper Mozarta, po niej plasuje się
Idomeneusz, król Krety (KV 366)
Linki zewnętrzne
Źródła
- Stromenger Karol: Iskier przewodnik operowy, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Iskry, 1976
