Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Msza c-moll (KV 427)

Msza c-moll (KV 427)

Msza c-moll KV 427 - msza Wolfganga Amadeusza Mozarta , nazywana Wielką. Należy do najbardziej znanych dzieł muzyki sakralnej.

Msza nazywana jest Wielką dla podkreślenia monumentalnej koncepcji dzieła, widocznej w:

  • zewnętrznych jej rozmiarach: rozbudowanych poszczególnych częściach, składających się niejednokrotnie z kilku samodzielnych utworów
  • bogactwie środków wyrazu: olbrzymich, 5- i 8-głosowych partiach chóralnych, szerokim wykorzystaniu głosów solowych i instrumentów (zwłaszcza dętych), rozbudowanej partii orkiestry.

Mszę c-moll Mozart pisał w latach 1782 / 1783 , wypełniając złożone ślubowanie, że jeśli Konstancja Weber zostanie jego żoną, skomponuje mszę. Konstancja była także pierwszą wykonawczynią partii głosowych, które były komponowane do możliwości jej głosu, a także innych wykonawców. Dzieło pozostawił niedokończone. W 1901 roku Aloys Schmitt dobrał według własnej koncepcji odpowiednie utwory Mozarta, którymi uzupełnił brakujące części mszy. Oryginalnymi ogniwami napisanymi przez Mozarta były: Kyrie, Gloria, Sanctus, Benedictus i pierwsza część Credo (do Et incarnatus est włącznie). Brakowało kolejnych fragmentów Credo (od Crucifixus), Agnus Dei i Dona nobis pacem.

Sam Mozart zaprezentował Mszę c-moll w 1783 roku w Salzburgu , w miejsce brakujących ogniw wprowadzając przypuszczalnie części z wcześniejszych swoich mszy. Natomiast całe fragmenty Mszy c-moll zawarł w pisanej w pośpiechu na zamówienie kantacie Davidde penitente KV 469.

Pod względem stylistyki Msza c-moll jest dziełem niejednolitym, część jest skomponowana do zakresu instrumentów znajdujących się w Salzburgu, brakujące części Mozart uzupełnił wcześniejszymi mszami. Wirtuozowskie fragmenty wokalne, skomponowane z myślą o Konstancji, która była ich pierwszą wykonawczynią w Salzburgu, kontrastują z monumentalnymi partiami chóralnymi. One zresztą stanowią o wartości dzieła, stawiając je w jednym rzędzie z Requiem .

Struktura

  1. Kyrie (Andante moderato: chór i sopran)
  2. Gloria: Gloria in excelsis Deo (Allegro vivace: chór)
    1. —Gloria: Laudamus te (Allegro aperto: sopran II)
    2. —Gloria: Gratias agimus tibi (Adagio: chór)
    3. —Gloria: Domine Deus (Allegro moderato: soprany I i II)
    4. —Gloria: Qui tollis (Largo: chór)
    5. —Gloria: Quoniam tu solus (Allegro: soprany I i II oraz chór)
    6. —Gloria: Jesu Christe (Adagio: chór) - Cum Sancto Spiritu (chór)
  3. Credo: Credo in unum Deum (Allegro maestoso: chór)
    1. —Credo: Et incarnatus est (Andante: sopran I)
  4. Sanctus (Largo: chór)
  5. Benedictus qui venit (Allegro comodo: chór i kwartet)


Inne hasła zawierające informacje o "Msza c-moll (KV 427)":

Wszystkich Świętych ...

Diakon ...

Boris Blacher ...

Rezurekcja ...

1791 ...

Lednica 2000 ...

Adolf Hitler ...

Przeszczepianie narządów ...

Kielich mszalny ...

Ornat ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Msza c-moll (KV 427)":

117. Barokowa i sarmacka Rzeczpospolita (plansza 6) ...

013. Święta Wielkanocne (plansza 8) ...

112. Urbanizacja (plansza 11) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie