Agilulf – król Longobardów w latach 591 - 616 . Kuzyn Autarisa i mąż wdowy po nim, Teodolindy . Za jego panowania wzmocniona została władza królewska oraz postępowała chrystianizacja pod presją papieża Grzegorza Wielkiego i za poparciem królowej Teodolindy. Sam Agilulf nie ochrzcił się, ale w 603 ^[1] roku ochrzczony został jego syn i przyszły następca Adaloald . Pozwolił św. Kolumbanowi założyć klasztor we Bobbio , po czym w roku 613 ^[2] wsparł opactwo darowizną.

Odnosił również liczne sukcesy militarne^[3], w 593 zdobył Perugię , w 603 Cremonę i Mantuę .

Po śmierci Agilulfa Teodolinda została regentką, sprawującą rządy w imieniu ich małoletniego syna, Adaloalda.

Bibliografia

• Praca zbiorowa Historia powszechna Tom 7 Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki, Mediaset Group SA, 2007, ss. 70, .

Przypisy

1. ↑ Józef Andrzej Gierowski : Historia Włoch. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1986, s. 37. . 
2. ↑ Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona, 2005, Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ss. 60, .
3. ↑ Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Wędrówka ludów - Merowingowie. T. 15. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 235. . 

Poprzednik Autaris

Król Longobardów 591 - 616

Następca Adaloald