Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Akseli Gallen-Kallela

Akseli Gallen-Kallela

Akseli Gallen-Kallela

Akseli Gallen-Kallela
Imiona i nazwiskoAxel Waldemar Gallén
Data i miejsce urodzenia26 kwietnia 1865, Pori
Data i miejsce śmierci7 marca 1931,
Sztokholm
NarodowośćFin (mniejszość szwedzka)
Dziedzina sztuki Malarstwo
StylNarodowy romantyzm
Ważne dziełaObrona Sampo, Zemsta Joukahainena, Bratobójstwo, projekt Orderu Krzyża Wolności , projekt Orderu Białej Róży
Muzeum artysty-
Muzeum Gallen-Kalleli w jego domu w Tarvaspää

Akseli Gallen-Kallela, właśc. Axel Waldemar Gallén (ur. 26 kwietnia 1865 w Pori , zm. 7 marca 1931 w Sztokholmie ) - malarz fiński , twórca serii obrazów inspirowanych fińską epopeją narodową Kalevala .

Urodził się w Pori, w rodzinie szwedzkojęzycznej . Jego ojciec, Peter Gallén, pracował w policji, później rozpoczął własną działalność prawniczą. Matka, Mathilda Wahlroos, córka kapitana okrętu, zachęcała syna by rozwijał swoje talenty artystyczne. W wieku 11 lat Axél Gallén został wysłany do Helsinek i rozpoczął naukę w szwedzkojęzycznej szkole. Od 1878 roku uczęszczał na dodatkowe zajęcia z rysunku organizowane przez Fińskie Towarzystwo Sztuki.

W 1884 roku przeniósł się do Paryża , gdzie rozpoczął studia w Académie Julian i nawiązał przyjaźń z fińskim malarzem Albertem Edelfeltem, norweskim malarzem Adamem Dörnbergerem i szwedzkim pisarzem Augustem Strindbergiem . W tym okresie powstały takie dzieła artysty jak: Stara kobieta i kot ( 1885 ), Demasquée ( 1888 ), W saunie ( 1889 ).

W roku 1890 Axél Gallén poślubił Mary Helenę Slöör, która urodziła mu dwie córki: Impi Marjattę i Kirsti oraz syna o imieniu Jorma. Żona malarza pozowała mu jako modelka do obrazu pt. Madonna ( 1891 ) i tryptyku Mit Aino ( 1891 ). Podczas podróży poślubnej, w czasie której odwiedził z żoną Karelię , zaczął zbierać materiały potrzebne do zilustrowania Kalevali.

Gallén wykorzystywał motywy z eposu Kalevali w wielu swoich pracach. Był to jego sposób na wyrażenie własnego patriotyzmu , związanych z tym nadziei i rozczarowań. Choć tematyka jego późnych dzieł jest silnie narodowa i patriotyczna, styl artysty rozwijał się pod wpływem nurtów międzynarodowych, szczególnie symbolizmu i francuskiego art nouveau . Tworzył też w stylu secesji .

Inspirowany architekturą karelską , Gallén zaprojektował i zlecił budowę domu w Ruovesi, niedaleko Tampere w Finlandii . Dom o nazwie Kalela pełnił także funkcję pracowni malarza i zapoczątkował w budownictwie fińskim nurt zwany architekturą narodowego romantyzmu. W Kaleli malarz stworzył swoje najsłynniejsze dzieła: Obrona Sampo ( 1895 ), Zemsta Joukahainena ( 1897 ), Bratobójstwo ( 1897 ), Matka Lemminkäina ( 1897 ), Klątwa Kullervo ( 1899 ). W roku 1913 powstała jeszcze jedna pełniąca funkcję pracowni rezydencja jego projektu - willa w Tarvaspää w Espoo .

W czasie pobytu w Ruovesi artysta zaczął posługiwać się fińską wersją swojego nazwiska, oficjalnie zmienił je na Akseli Gallen-Kallela w 1907 roku.

W roku 1900 Gallen-Kallela wykonał freski dla fińskiego pawilonu na Wystawie Światowej w Paryżu. Udział w Wystawie Finowie uczynili manifestacją swojej odrębności narodowej i sam Gallen-Kallela również zawarł w swoich freskach polityczne aluzje. Żmijom we fragmencie pt. Ilmarinen orze pole żmij malarz nadał kolory odpowiadające rosyjskim barwom narodowym. W Kalevali bohaterowi Ilmarinenowi udaje się zaorać pole i z powodzeniem wykonać inne karkołomne zadania. W 1928 roku Gallen-Kallela z pomocą syna ponownie wykonał te same freski w gmachu Muzeum Narodowego.

Techniką fresku Gallen-Kallela zdobił od 1901 do 1903 roku mauzoleum Sigrida Juséseliusa w Pori. Prace te zniszczył pożar w 1931 roku oraz II wojna światowa , jednak część malowideł zrekonstruował syn Gallen-Kalleli na podstawie szkiców.

W roku 1909 Gallen-Kallela wraz z rodziną wyjechał do Afryki , gdzie spędził dwa lata. W 1923 odziedził Stany Zjednoczone , w 1924 roku Meksyk . Do Finlandii powrócił w 1926 roku. Wykonał kilka fresków na zamówienie Muzeum Narodowego oraz banku Kansallispankki, nie przestawał też szkicować. Pracował nad serią ilustracji do Wielkiej Kalevali.

Akseli Gallen-Kallela zmarł 7 marca 1931 roku w Sztokholmie, w drodze powrotnej z Danii do Finlandii, na zapalenie płuc .

Bibliografia

  • M. Wallis, 1974: Secesja. Wydanie II. Wydawnictwo Arkady, Warszawa.

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "Akseli Gallen-Kallela":

Uniwersytet ...

Grzegorz I ...

1982 ...

Scriptorium ...

Historia nauki ...

Notker ...

Historia zmiany kalendarza na gregoriański ...

Gryzonia ...

Trasa europejska ...

Sztuka karolińska ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Akseli Gallen-Kallela":

028 Kultura i życie codzienne wczesnośredniowiecznej Europy (plansza 9) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie