Akwakultura – forma gospodarki ludzkiej, mająca na celu zwiększenie pozyskiwania
żywności
(rzadziej innych produktów) ze środowiska wodnego; polega na
hodowli
wybranych rodzajów organizmów wodnych, głównie zwierzęcych, w naturalnych lub sztucznych
zbiornikach wodnych
– słodko- lub słonowodnych. Najprostszą i najpospolitszą odmianą akwakultury jest zapewnienie korzystnych warunków do bytowania licznym przedstawicielom danego gatunku użytkowego (
ryb
,
mięczaków
i in.) w mniej lub bardziej wydzielonej części
akwenu
. Bardziej intensywną formą jest hodowla w
stawach
, basenach lub wielkich, zanurzonych w wodzie pojemnikach (klatkach). W takich przypadkach stosuje się dokarmianie, zapewnia, o ile to konieczne, odpowiedni przepływ wody czy natlenianie, ochronę przed
drapieżnikami
i chorobami, a nawet podgrzewanie wody (np. próby hodowli ryb w basenach z wodą geotermalną) itp. W przypadku organizmów osiadłych (np.
glony
,
ostrygi
) zabiegi hodowlane polegają głównie na zwiększeniu powierzchni, na której mogłyby się osiedlać, przez układanie na dnie odpowiednich przedmiotów, np. zużytych
opon samochodowych
, zawieszanie sieci, sznurów, itp.
Za specyficzną formę akwakultury można uznać hodowlę
perłopławów
zapoczątkowaną w
Japonii
w celu uzyskania
macicy perłowej
i
pereł
. Mięczaki te są sztucznie pobudzane, przez wprowadzenie ciała obcego między ich
muszlę
a
płaszcz
, w celu zainicjowania wytwarzania perły.
W związku z niebezpieczeństwem
przełowienia
licznych populacji organizmów użytkowych, zwłaszcza morskich, akwakultura postrzegana jest jako alternatywa dla tradycyjnego
rybołówstwa
; przy odpowiednich zabiegach możliwe jest uzyskanie wydajności rzędu kilkuset ton z jednego hektara powierzchni wody. Tak intensywna hodowla może powodować zanieczyszczenie wód, zwłaszcza ich
eutrofizację
.
Zobacz też:
marikultura
,
konchikultura
.
Zobacz też
