Wartość procentowa odbijanego światła słonecznego na
Ziemi
w różnych warunkach .
Albedo (białość) – to
stosunek
ilości
promieniowania
odbitego do padającego, jest parametrem określającym zdolność odbijania promieni przez daną powierzchnię.
W astronomii
W
astronomii
jest to liczba wskazująca jaka część
światła
padającego na
ciało niebieskie
jest odbijana.
Planety
Układu Słonecznego
mają albedo od 0,1 –
Merkury
do 0,73 –
Wenus
. Albedo
Ziemi
wynosi 0,30. Obiektem w Układzie Słonecznym, który odbija najwięcej padającego na niego światła słonecznego jest
Enceladus
,
księżyc
Saturna
, którego albedo wynosi aż 0,99.
Albedo Ziemi
Odbijalność (albedo) Ziemi nie jest wielkością stałą i jednakową w każdym miejscu Ziemi. Wartość podana powyżej to A = 0,30 to wielkość uśredniona po całej powierzchni i czasie. Odbijalność promieniowania słonecznego od Ziemi zależy m.in. od rodzaju podłoża, od pokrywy chmur, obecności pokrywy śnieżnej, obecności i stanu roślinności (pory roku). Ze względu na obecność lądolodów oraz pokrywy lodowej na morzach, w dużych szerokościach geograficznych albedo jest zatem znacznie większe niż w szerokości okołorównikowej. W rzeczywistości zmiana ziemskiego albedo i
efekt cieplarniany
są często uważane za podstawy możliwych
zmian klimatu
. Do pewnych celów pojęcie albedo jako odbijalności całego promieniowania słonecznego uśredniona po wszystkich możliwych kątach padania nie jest wystarczająca i wprowadza się precyzyjniejsze definicje odbijalności.
Albedo może również zależeć od kąta, pod jakim promienie słoneczne padają na powierzchnię. Przykładem zależności
współczynnika odbicia
od kierunku jest
refleks słońca
.
Zobacz też