Alfred Wegener

Alfred Lothar Wegener (ur. 1 listopada 1880 w Berlinie , zm. w listopadzie 1930 na Grenlandii ) – niemiecki geofizyk , znany współcześnie dzięki teorii wędrówek kontynentów , nazywaną też teorią Wegenera .

Życiorys

Wegener zajmował się początkowo astronomią , z której doktoryzował się w 1905 na Uniwersytecie w Berlinie . Później zainteresował się nową podówczas dyscypliną, jaką była meteorologia .

Dzięki swoim zainteresowaniem sportami balonowymi stał się prekursorem badań mas powietrza za pomocą balonów meteorologicznych . Jego wykłady z Termodynamiki atmosfery stały się klasycznym podręcznikiem na początku XX wieku.

Wegener brał też udział w latach 1906 – 30 w 4 ekspedycjach na Grenlandię , gdzie badał polarną cyrkulację powietrza. Dokonał wówczas też wielu cennych obserwacji glacjologicznych . Zginął tam podczas burzy śnieżnej.

W trakcie swej kariery naukowej był profesorem uniwersytetu w Hamburgu (od 1919 ) i w Grazu (od 1924 ).

Dzieła

• Thermodynamik der Atmosphäre ( 1911 )
• Die Entstehung der Kontinente und Ozeane ( 1915 )
• Die Klimate der geologischen Vorzeit ( 1924 , wraz z W. von Köppenem)
• Mit Motorboot und Schlitten in Grönland ( 1930 )

Zobacz też

• teoria Wegenera
• wędrówka kontynentów