Anubis w hieroglifach

Anubis

Anubis - w egipskiej mitologii bóg o głowie szakala , kojarzony z mumifikacją i życiem pozagrobowym. W języku Starożytnego Egiptu był znany jako inpw^[1]. Najstarsza znana wzmianka o Anubisie pochodzi z tekstów piramid z okresu Starego Państwa, w którym jest powiązany z pogrzebem faraona ^[2]. W tym okresie był najważniejszym bogiem związanym ze śmiercią, lecz w Średnim Państwie został zastąpiony przez Ozyrysa ^[3].

Przydomki Anubisa biorą się ze związku z jego pogrzebową rolą, jak na przykład przydomek Ten, który jest na swoim pagórku miał podkreślać, że jest on strażnikiem umarłych i ich świątyń ( cmentarzy ) oraz Ten, który jest w miejscu balsamowania mówi, że jest on związany z procesem mumifikacji^[2]. Jak wiele egipskich bóstw, Anubis miał wiele ról w zależności od sytuacji i żadna publiczna procesja w Egipcie nie mogła być prowadzona bez Anubisa na czele.

Wizerunek

Anubis był kojarzony z mumifikacją i ochroną zmarłych w ich podróży do zaświatów . Zwykle przedstawiano go jako człowieka z głową szakala lub szakala noszącego wstążkę i trzymającego cep w zgięciu jego tylnej nogi^[4]. W starożytnym Egipcie szakal był mocno związany z cmentarzami, ponieważ, odkrywał ludzkie ciała i je zjadał^[5]. Charakterystyczny czarny kolor Anubisa "nie miał nic wspólnego z szakalem, lecz kolorem rozkładającego się ciała i czarną glebą doliny nilu, która symbolizowała odrodzenie"^[5].

Anubis w kontekście grobowym jest przedstawiany jako towarzysz mumii zmarłego, którego zadaniem jest jego ochrona. W rzeczywistości podczas balsamowania, balsamista był przebrany za Anubisa (wkładał jego maskę). Scena ważenia serca z Księgi Umarłych pokazuje Anubisa dokonującego pomiaru, który decyduję czy zmarły może wejść do podziemi, królestwa Ozyrysa. Pieczęcie grobowe z okresu Nowego Państwa przedstawiają Anubisa na szczycie dziewięciu łuków, co miało symbolizować jego dominację nad nieprzyjacielami Egiptu^[2].

Balsamista

Ceremonia otwarcia ust

W następstwie połączenia dwóch systemów kosmologicznych Enneady i Ogdoady, Atum był identyfikowany z Ra , a Anubis stał się mniej ważnym bogiem z zaświatów, ustępując w Średnim Państwie bardziej popularnemu Ozyrysowi. Jednak "Anubis otrzymał miejsce w rodzinie bogów jako… syn Ozyrysa i Neftydy, i w tej roli pomógł Izydzie zmumifikować jego zmarłego ojca"^[5] . W rzeczywistości, kiedy pojawił się mit o Ozyrysie i Izydzie dowiadujemy się, że ciało Ozyrysa zostały dane Anubisowi jako prezent. W związku z tym, Anubis stał się boskim patronem balsamistów: podczas obrzędu mumifikacji, ilustracje z Księgi Umarłych pokazują kapłana noszącego maskę szakala podtrzymującego mumię.

Postrzeganie poza Egiptem

Hermanubis

W późnych czasach, w okresie Ptolemejskim, Anubis był łączony z greckim bogiem Hermesem , powstał Hermanubis^[6][7]. Centrum jego kultu znajdowało się w Cynopolis, co po grecku znaczy po prostu "miasto psów". W Księdze XI „Złoty osioł” Apulejusza , znajdujemy dowód na to, że Anubis był czczony w Rzymie przynajmniej do II wieku naszej ery. W rzeczywistości, Hermanubis pojawia się jeszcze w alchemicznej literaturze z Średniowiecza i Renesansu . Mimo, że Grecy i Rzymianie gardzili egipskimi bogami, uważali ich za dziwnych i prymitywnych (Anubis był nazywany przez Greków "Szczekaczem"), był czasami łączony z Syriuszem na niebie i Cerberem w Hadesie .

Referencje

1. ↑ The Gods of Ancient Egypt - Anubis
2. ↑ ^{2,0 2,1 2,2} The complete gods and goddesses of ancient Egypt. London: Thames & Hudson, 2003, ss. 188–190. . 
3. ↑ Charles Freeman, The Legacy of Ancient Egypt, Facts on File, Inc. 1997. p.91
4. ↑ Ancient Egypt: the Mythology - Anubis
5. ↑ ^{5,0 5,1 5,2} Freeman, op. cit., p.91
6. ↑ Hermanubis
7. ↑ Hermanubis | English | Dictionary & Translation by Babylon