Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Apostoł

Apostoł

Rozesłanie apostołów (ilustracja z Kroniki norymberskiej )

Apostoł ( gr. apostolos = wysłannik) – nazwa używana w Nowym Testamencie najczęściej na określenie najbliższych uczniów Jezusa Chrystusa powołanych przez niego osobiście i "wysłanych" do głoszenia jego nauk. Samo pojęcie występuje też w Nowym Testamencie na określenie innych osób[1].

Spis treści

Dwunastu apostołów Jezusa

W Ewangeliach określenie "apostoł" związane było ze ścisłym kręgiem uczniów Jezusa, wyznaczonych przez niego.

Jezus powołał dwunastu mężczyzn, których przygotowywał do głoszenia jego nauk i którzy mieli go reprezentować w późniejszym okresie. Imiona pierwszej grupy apostołów można znaleźć u Mateusza (Mt 10:2-4), Marka (Mk 3:16-19), Łukasza (Łk 6:13-16). Nowy Testament nazywa ich także "Dwunastoma". Marek Ewangelista apostołom Jakubowi i Janowi nadał przydomek Boanerges z hebrajskiego Bene-Regesz (Mk 3:17}.

Liczba odnosiła się zapewne do dwunastu pokoleń Izraela (Mt 19,28[2]) i miała symbolizować jego odnowę[3].

Apostołowie:

Niektórzy apostołowie Jezusa byli wcześniej uczniami Jana Chrzciciela . Większość pochodziła z Galilei , podobnie jak Chrystus. Pochodzili z niskiego stanu – co najmniej czterech było rybakami, jeden (Mateusz Lewi) był wcześniej poborcą podatków. Przynajmniej dwóch z nich było kuzynami Jezusa (synowie Alfeusza ). Kapłani jerozolimscy pogardzali nimi z powodu braku wykształcenia rabinicznego i galilejskiej gwary. Niektórzy z apostołów, włączając Piotra (Kefasa) byli żonaci ( Dz. 4:13; 1 Kor. 9:5). Wszyscy apostołowie byli Żydami .

W gronie Dwunastu Jezus szczególnie traktował Piotra, Jakuba (Większego) i Jana. To ich zabrał ze sobą na Górę Przemienienia i przy nich wskrzesił córkę Jaira. Największą sympatią darzył Jana, który był najprawdopodobniej najmłodszy z grona.

Apostołowie towarzyszyć też mieli Jezusowi w jego podróżach ewangelizacyjnych i wyprawach do Jerozolimy . Byli głównymi odbiorcami nauk Jezusa i świadkami jego cudów. W noc poprzedzającą śmierć Jezusa, spotkali się z nim na wieczerzy paschalnej i towarzyszyli mu w modlitwach w ogrodzie Getsemani. Tuż przed aresztowaniem Jezusa większość apostołów uciekła albo, jak Piotr, wyparła się swego Mistrza. Jeden z nich, Judasz Iskariota, okazał się zdrajcą, który wydał Jezusa; jakiś czas później popełnił samobójstwo.

Po śmierci Jezusa jedenastu apostołów w strachu przed przeciwnikami ukrywało się w jednym z domów w Jerozolimie. Tam odwiedził ich zmartwychwstały Chrystus. Później spotkał się z nimi w Galilei, gdzie nakazał im 'głosić ewangelię ludziom z wszystkich narodów'.

Wiek apostolski

Księga Dziejów Apostolskich (rozdziały 1-5) podaje, że po zesłaniu Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy apostołowie zaczęli dynamicznie organizować działalność ewangelizacyjną i strukturę wewnętrzną wspólnoty chrześcijańskiej w Jerozolimie i Judei. W miejsce zdrajcy Judasza wybrano przez los Macieja i w tym składzie grono Dwunastu zarządzało całością pierwszych chrześcijan.

Mniej więcej w tym samym czasie zmartwychwstały Jezus Chrystus osobiście wybrał na swojego apostoła Szawła z Tarsu, który odtąd znany będzie jako apostoł Paweł . Chociaż Paweł uczestniczył czasem w naradach kolegium "apostołów i starszych w Jerozolimie" i miał takie same uprawnienia jak pozostali apostołowie, nie był nigdy zaliczany do grona "Dwunastu". Sam jednak określał się tak często w swoich listach (por. Ga 1,1).

Wspólnota chrześcijańska w czasach apostolskich zarządzana była kolegialnie przez grono apostołów. To ono rozstrzygało wszystkie kwestie organizacyjne i doktrynalne. Wszystkie lokalne gminy chrześcijańskie uznawały autorytet apostolski. Wszystkie księgi Nowego Testamentu były oznaczone imieniem apostołów (Mateusz, Jan, Piotr, Paweł) lub ich współpracowników (Marek – współpracownik Piotra i Pawła; Łukasz – współpracownik Pawła; Jakub i Juda, bracia Pańscy – starsi z Jerozolimy). To apostołowie (np. Paweł) lub osoby przez nich wyznaczone (np. Tymoteusz, Tytus) powoływali biskupów (nadzorców) czyli prezbiterów (starszych) oraz diakonów (sług) w poszczególnych wspólnotach.

Po śmierci Jakuba Większego w wyniku prześladowań ze strony Heroda Agryppy (44 r. n.e.) do grona apostołów dołączyli "starsi z Jerozolimy", w tym Jakub (brat Pański). Wspólnie podjęli decyzję w sprawie obrzezania nawróconych pogan i wysyłają do wszystkich chrześcijan list oraz swoich przedstawicieli ( Dzieje Apostolskie 15 rozdział). Z czasem apostołowie opuścili Jerozolimę (przed rokiem 56 n.e.)[] i udali się w różne strony ówczesnego świata, aby szerzyć ewangelię.

Według tradycji chrześcijańskiej większość apostołów zginęła śmiercią męczeńską, z wyjątkiem Jana , który ok. roku 100 umarł jako ostatni apostoł śmiercią naturalną w Efezie. W II wieku słowo "apostoł" nie oznaczało już urzędu w Kościele[1].

Według części chrześcijan[] pozycja apostoła nie zaniknęła – uznaje się jednak powszechnie raczej nie powołanie na tę funkcję przez Kościół a uznanie za bycie powołanym do tej funkcji (służby) przez Boga, Kościół zaś może jedynie to powołanie oficjalnie rozpoznać.

Określenia "apostoł" w Nowym Testamencie

Poza Dwunastoma, Maciejem i Pawłem z Tarsu , Nowy Testament określa też jako apostołów następujące osoby:

  • Barnaba , towarzysz Pawła w podróżach apostolskich (Dz 14,14)
  • Andronik i Junia (ew. Juniasz) – pozdrawiani przez Pawła w Liście do Rzymian (Rz 16,7)
  • Tymoteusz i Sylas , towarzysze Pawła, określeni przez niego jako prawdziwi apostołowie w 1. Liście do Tesaloniczan (1Tes 2,7)
  • Łukasz , towarzysz i współpracownik Pawła Apostoła ( List do Filemona , wers. 24).

Sam Jezus z kolei jest nazywany "apostołem" czyli "wysłannikiem" Boga (Hbr 3,1).

Zobacz też

Przypisy

  1. 1,0 1,1 Paul Achtemeier (red. naukowa): Encyklopedia Biblijna. Wyd. trzecie poprawione. Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Vocatio", 2004, ss. 43-44, seria: Prymasowska Seria Biblijna. .  ( pol. )
  2. Mt 19,28 w przekładach Biblii.
  3. Encyklopedia Biblijna, op. cit., s. 219


Inne hasła zawierające informacje o "Apostoł":

II wiek 194 195 196 197 198 199 200 Zmarliokoło 100 - św. Jan Apostoł po 115 - Publiusz Korneliusz Tacyt , historyk rzymskiokoło 125 - Plutarch , grecki ...

Biskup ...

Adwentyzm ...

I wiek Owidiusz , rzymski poetaokoło 30 - 33 - Jezus z Nazaretu około 67 - św. Piotr Apostoł 79 - Pliniusz Starszy , zginął podczas obserwacji erupcji Wezuwiusza Wydarzenia w Europie 2 - 8 ...

Diakon ...

Klemens Maria Hofbauer ...

Stanisław Hozjusz Kościoła ma rangę równą bajkom Ezopa. (O powadze Pisma św., s. 210)Wprawdzie Apostoł Paweł nakazał by nabożeństwa odbywały się w języku zrozumiałym dla uczestników, ...

Santiago de Compostela ...

Jakub Większy Apostoł ...

Zakon Kaznodziejski ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Apostoł":

010c. Rzym (plansza 7) z Prawem Bożym. Jezus, uważany za Mesjasza, szybko zyskał swoich zwolenników oraz Apostołów i uczniów, z którymi wędrował po kraju i głosił Ewangelię (Dobra ...

010c. Rzym (plansza 10) się rozprzestrzeniać wśród innych ludów, co powodowało wyodrębnienie się tej wiary. Według Apostołów, nową wiarę mógł przejąć każdy - nie tylko wyznawcy religii żydowskiej ...

010c. Rzym (plansza 9) Piłatem (rzymski prokurator Judei) o namawianie społeczeństwa do buntu i został ukrzyżowany. Apostołowie, po śmierci Jezusa, kontynuowali jego nauki i przekazywali innym. Głosili, że ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie