Ararat
Ararat od strony tureckiej Ararat od strony tureckiej
Położenie	Turcja
Pasmo	Wyżyna Armeńska
Wysokość	5137[1] m n.p.m.
Wybitność	3611 m
Pierwsze wejście	1829 F. Parrot i K. Abovian
Ararat
39°42'N 44°17'E / 39.7, 44.283 Na mapach: 39°42'N 44°17'E / 39.7, 44.283

Wielki Ararat (pośrodku) i Mały Ararat (po lewej) (Landsat, NASA )

Słynny ormiański klasztor Chor Wirap w Armenii na tle Araratu

Góra Ararat ( orm. : Արարատ, heb. : אררט, tur. : Ağrı; per. : آرارات) – masyw wulkaniczny, leżący w samym sercu Wyżyny Armeńskiej między jeziorami Wan i Sewan , na terytorium Turcji , 32 km od granicy z Armenią i 16 km od granicy z Iranem . Masyw górski zajmuje powierzchnię ok. 1000 km² i składa się z dwóch szczytów : Wielkiego – 5137 m n.p.m. i Małego Araratu 3896 m n.p.m. W Biblii góry Ararat (które utożsamia się z górami Urartu ^[2]) wskazane są jako miejsce spoczynku Arki Noego po potopie .

Nazwa

Nazwa góry pochodzi od Ary - bożka z epoki brązu. Ara był bogiem śmierci oraz odrodzenia. Góra została nazwana na jego cześć ze względu na zmiany zachodzące na stokach pomiędzy "martwą" zimą a "żywą" wiosną^[1]..

Historia

Obecnie, po rzezi Ormian w roku 1915 , tereny wokół Araratu zamieszkane są przez napływową ludność turecką i kurdyjską , a sama góra stanowi strefę zmilitaryzowaną. Wejście na Ararat wymaga uzyskania odpowiedniego zezwolenia i możliwe jest tylko w zorganizowanej grupie^[3].

Pierwszego wejścia na szczyt dokonali Friedrich Parrot i Khachatur Abovian w 1829 r.

Ararat w sztuce ormiańskiej

Góra Ararat, w języku urzędowym nazywana Masis (Մասիս), jest symbolem Armenii , wyeksponowanym pośrodku jej godła i częstym motywem w sztuce. Góra, położona na historycznie ormiańskich terenach, chociaż obecnie poza terytorium kraju, jest głęboko zakorzeniona w świadomości Ormian . Jest obecna w ich literaturze i sztuce. Ararat jest też widoczny aż ze stolicy Armenii - Erywania ^[1].

Linki zewnętrzne

• Ararat

Przypisy