Na mapach: 41°54'23″N 12°28'32″E / 41.90639, 12.47556

Fragment reliefu przedstawiającego procesję rodziny Augusta na Ołtarzu Pokoju

Ara Pacis, Ołtarz Pokoju, Ara Pacis Augustae został wzniesiony na Polu Marsowym jako wyraz wdzięczności po zakończeniu długotrwałych działań wojennych. Cesarz August ślubował wzniesienie Ołtarza Pokoju w 13 p.n.e. , budowla została ukończona w 9 p.n.e. z okazji zakończenia długotrwałej wojny.

Jest to marmurowa budowla postawiona na planie prostokąta o wymiarach 11,6 x 10,6 m; wysokość ścian bocznych wynosi 6,35 m. Zewnętrzny mur składa się z trzech części. Najniższa część – stylobat – ma wysokość 1,49 m i obramowana została profilowanym gzymsem. Powyżej ściany zdobi fryz złożony z liści i łodyg akantu oraz łabędzi. Najwyższa część muru ozdobiona jest płaskorzeźbami przedstawiającymi cesarza Augusta w otoczeniu rodziny, dostojników państwowych podczas procesji z okazji konsekracji ołtarza oraz sceny mitologiczne i alegoryczne (np. personifikacji Matki Ziemi w otoczeniu żywiołów). Wysokość fryzu figuralnego wynosi 1,55 m. Przez przejście w murze umieszczone od strony via Flaminia wchodzi się na dziedziniec. Od strony wewnętrznej otaczający dziedziniec mur ozdobiony jest płaskorzeźbami stanowiącymi kompozycję złożoną z kwiatów, owoców i bukranionów . Na podwyższenie, na którym umieszczony jest sam ołtarz, prowadzą schody umiejscowione po stronie zachodniej i rampa po stronie wschodniej. Ołtarz zdobi jednoplanowy fryz przedstawiający procesję westalek z kapłanem i lirnikami.

W 1939 r. ołtarz został zrekonstruowany w pobliżu miejsca pierwotnej lokalizacji. W stosunku do swojego wcześniejszego położenia obrócony jest o 90°. Zachowane oryginalne fragmenty rzeźb znajdują się m.in. w Muzeum we Florencji i Paryżu (w Luwrze ).

Zobacz też: Architektura starożytnego Rzymu .