Ałtaj Mongolski - góry w zachodniej Mongolii z najwyższym szczytem kraju górą Chujten ( w masywie Tawan Bogd uul na granicy Mongolii, Rosji i Chin) o wysokości 4374 m n.p.m. Północno-zachodnie zbocza Ałtaju Mongolskiego należą do Chin ( Region Autonomiczny Sinciang-Ujgur ), reszta należy do Mongolii (ajmaki bajanolgijski , kobdoski i gobijsko-ałtajski ).

Główne pasma rozciągają się w kierunku północny zachód - południowy wschód na długości 950 km. Od południa góry te graniczą z Kotliną Dżungarską i pustynią Gobi , od północnego zachodu z górami Ałtaj , od północnego wschodu z Kotliną Wielkich Jezior a w kierunku południowo-wschodnim przechodzą w Ałtaj Gobijski . Zbudowane są ze skał paleozoicznych . Ze względu na dużą wysokość, wyższe partie są pokryte polami wiecznego śniegu i lodowcami , największymi w Mongolii (łącznie 800 km kw. wg danych z lat 80. XX w.). Tu leży (w masywie Tawan Bogd Uuł ) największy lodowiec Mongolii - lodowiec Potanina długości 20 km i powierzchni 350 km.kw.

W Ałtaju Mongolskim znajdują się źródła największej rzeki Mongolii Zachodniej Kobdo , jak też źródła rzeki Irtysz - największego dopływu rzeki Ob (jest dłuższy od niej). Północne zbocza, do wysokości 2600 m n.p.m. częściowo porośnięte lasami ( tajga ), w których głównym drzewem jest modrzew . Cała południowo-wschodnia część jest pozbawiona lasów, od wysokości 2600 m n.p.m. jest wieczna zmarzlina . Znaczny udział stepów , a w obszarach wysokogórskich tundry górskiej.

W górach tych żyją rzadkie zwierzęta, m.in. pantera śnieżna i niedźwiedź brunatny . Na rzece Bułgan Gol (lewy dopływ górnego Irtyszu ) występują bobry . Z tego obszaru pochodzą liczne, choć nie potwierdzone doniesienia o spotkaniach z Yeti , którego tu nazywają ałmas.

Ze względu na lepszą jakość pastwisk górskich Ałtaj Mongolski jest relatywnie gęsto zaludniony. Tak ajmak bajanolgijski (leży w całości w odrębie najwyższej części tego pasma górskiego) ma gęstość zaludnienia 2,2 os./km² (druga lokata w Mongolii). Północno-zachodnia część Ałtaju Mongolskiego jest zasiedlona głównie przez Kazachów , dalej na południowy wschód są plemiona zachodniomongolskie i Mongołowie . Większość populacji prowadzi tryb życia koczowniczy lub półkoczowniczy. Jedyne miasto Ölgij (ośrodek administracyjny ajmaku bajanolgijskiego ) ma 28 400 mieszkańców (2006).

Podstawą gospodarki jest hodowla owiec, kóz, krów, jaków , koni i wielbłądów .

Bibliografia

• Gungaadasz B., 1986: Mongolska Republika Ludowa. PWN.
• S. Kojło. Mongolia. KAW, 1980.
• Physical Map of Mongolia. Cartographic Enterprise of State Administration of Geodesy and Cartography of Mongolia, 1998.