Plac Lobkowitza w Wiedniu
Krakowskie Przedmieście w Warszawie od strony Nowego Światu
ul. Długa w Warszawie. Od prawej: kościół św. Trójcy (Brygidek) dalej Arsenał
Kościół św.Anny w Warszawie
Sala Canaletta w Zamku Królewskim
Bernardo Bellotto (zw. Canaletto lub Canaletto młodszym, ur.
30 stycznia
1721
w
Wenecji
, zm.
17 listopada
1780
w
Warszawie
) ojciec: Lorenzo Antonio, matka Fiorenza Domenica ur. Canal – przedstawiciel
weneckiego
malarstwa
wedutowego
.
Życiorys
Canaletto był
Włochem
. Malarstwa uczył się w pracowni swojego wuja
Canala
, również zwanego Canalettem. Nim przybył do Polski, działał w Wenecji i innych włoskich miastach, potem w
Wiedniu
,
Dreźnie
,
Monachium
i
Pirnie
, gdzie zasłynął jako malarz
wedut
– niewielkich wymiarów pejzaży przedstawiających widoki miast.
Na dworze
Stanisława Augusta Poniatowskiego
zyskał pozycję nadwornego malarza. Na zlecenie króla pracował przy dekorowaniu
Zamku Ujazdowskiego
; namalował we wschodnim skrzydle freski i fragmenty ornamentalne (prace te uległy zniszczeniu przy przebudowie zamku w 1784), a wraz ze swoim synem Lorenzem wykonał 14 obrazów przedstawiających antyczny Rzym. Jego głównym dziełem jest galera 30 wedut Warszawy i
pałacu w Wilanowie
, które umieszczono w oddzielnej Sali Prospektowej (zwanej też Salą Canaletta). Do dzisiejszych czasów zachowało się tych wedut 24[1].
Canaletto malował również obrazy o tematyce historycznej, np. Elekcja Stanisława Augusta czy Wjazd Jerzego Ossolińskiego do Rzymu 1633. Jego obrazy można oglądać w
Zamku Królewskim
i
Muzeum Narodowym
.
Obrazy Bellotta charakteryzują się przede wszystkim wielką pieczołowitością w odmalowywaniu szczegółów – mimo niewielkiego formatu bardzo dopracowane są wszystkie stroje, twarze postaci (do tego stopnia, że fachowcy rozpoznają w nich poszczególne osoby, w większości rodzinę Poniatowskiego). Z detalami uwieczniana była i architektura, lecz na tym polu Canaletto dopuszczał się pewnych przekłamań, udoskonaleń. Ta dokładność, możliwa dzięki zastosowaniu
camery obscura
i szkieł powiększających, została wykorzystana przy odbudowie zniszczonej podczas wojny Warszawy.
Weduty w sali Prospektowej (Canaletta) w Zamku Królewskim w Warszawie
- Rio dei Mandicanti i Scuola di San Marco (1740) olej na płótnie, 42 x 69 cm Galleria dell'Accademia
Wenecja
- Krakowskie Przedmieście od strony Bramy Krakowskiej (1767-68)
- Kolumna Zygmunta III od strony zejścia do Wisły (1767-70)
- Widok Warszawy od strony Pragi (1770)
- Widok Warszawy z Pałacem Ordynackim (1772)
- Krakowskie Przedmieście od strony Placu Zamkowego (1774)
- Widok łąk wilanowskich (1775)
- Widok
Pałacu Wilanowskiego
od strony podjazdu (1776)
- Widok Pałacu Wilanowskiego od strony parku (1776)
- Widok Pałacu Wilanowskiego od strony południowej (1777)
- Widok Pałacu Wilanowskiego od strony północno-wschodniej (1777)
- Ulica Długa (1777)
-
Ulica Miodowa
(1777)
- Kościół Brygidek i Arsenał (1778)
- Kościół Sakramentek (1778)
- Plac Krasińskich (1778)
- Krakowskie Przedmieście od strony Nowego Światu (1778)
- Pałac Błękitny (1779)
- Kościół Reformatów (1779)
- Pałac Mniszchów (1779)
- Plac Żelaznej Bramy (1779)
- Kościół Karmelitów (1780)
- Kościół Wizytek (1780)
- Kolumna Zygmunta III od strony zejścia do Wisły z królem wizytującym spalone skrzydło zamku (zaginiony)
- Plac Żelaznej Bramy od strony koszar Mirowskich (zaginiony)
Inne obrazy
Przypisy
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Wydawnictwo Naukowe PWN, ss. 51-52. .
Bibliografia
- A. Fregolent, Canaletto i wedutyści, Warszawa 2006 (Klasycy Sztuki)
- H. Kozakiewicz, S. Kozakiewicz, Bernardo Bellotto zwany Canaletto, Warszawa 1980.
- A. Rizzi, Canaletto w Warszawie, Warszawa 2007.
- M. Wallis, Canaletto, malarz Warszawy, Warszawa 1955.