Bezkręgowce

Bezkręgowce

Przykład bezkręgowca – jeżowiec

Bezkręgowce (Invertebrata) – zespół wszystkich grup zwierzęcych o rozmaitych planach budowy i różnym pochodzeniu, przeciwstawiany potocznie kręgowcom (Vertebrata)^[1]. Jest to sztuczna jednostka systematyczna grupująca zwierzęta wielokomórkowe (Metazoa), wyodrębniane na podstawie negatywnej cechy diagnostycznej – braku szkieletu wewnętrznego (osiowego) w postaci kręgosłupa i czaszki . Pozostałe cechy, którymi określa się bezkręgowce nie są jednoznaczne. Do bezkręgowców należy 97–99% współcześnie występujących zwierząt. Liczba opisanych gatunków przekracza 1 milion^[2].

Mianem tym tradycyjnie określano wszystkie zwierzęta "stojące na niższym poziomie ewolucyjnym " od kręgowców , a więc m.in. mięczaki , skorupiaki i owady .

Jednostka ta została po raz pierwszy użyta przez Lamarcka . Początkowo obejmowała robaki (Vermes) i owady (Insecta). W 1795 Georges Cuvier wprowadził dodatkowy podział na mięczaki (Molusca), skorupiaki (Crustacea), szkarłupnie (Echinodermata) i zwierzokrzewy (Zoophyta)^[3].

Należy jednak jeszcze raz podkreślić, że jest to jednostka sztuczna i grupując zupełnie odmienne od siebie zwierzęta, sugeruje wspólne korzenie ewolucyjne niespokrewnionych ze sobą taksonów i prowadzi do utrwalenia fałszywego obrazu ewolucji zwierząt.

We współczesnych klasyfikacjach wśród bezkręgowców wyróżnia się ponad 30 typów zwierząt, w tym niektóre bardziej spokrewnione z kręgowcami, niż z innymi bezkręgowcami.

Przypisy

1. ↑ Mały słownik zoologiczny. Bezkręgowce. Warszawa: Wiedza Powszechna , 1984. . 
2. ↑ Czesław Jura: Bezkręgowce : podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN , 2007. . 
3. ↑ Adam Urbanek : Jedno istnieje tylko zwierzę...: myśli przewodnie biologii porównawczej. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN [Polskiej Akademii Nauk], 2007. . 

Literatura przedmiotu

1. Czesław Jura: Bezkręgowce : podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN , 2007. . 
2. Zoologia : bezkręgowce. T. 1. Red. nauk. Czesław Błaszak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN , 2009. . 

Inne hasła zawierające informacje o "Bezkręgowce":

Głowacz białopłetwy ...

Mazurski Park Krajobrazowy epops) zimorodek (Alcedo atthis) pluszcz ('Cinclus cinclus) - nad górną Krutynią i na strumieniu PierwosBezkręgowce: paź królowej (Papilio machaon) rusałka żałobnik (Nymphalis antiopa) rusałka admirał (Vanessa atalanta) mieniak tęczowiec (Apatura ...

Parenchyma luźno powiązanych komórek różnego pochodzenia, wypełniających przestrzenie ciała płazińców. Zobacz też mezenchyma Przypisy↑ Zoologia : Bezkręgowce. T. 1. Red. nauk. Czesław Błaszak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN , 2009. ...

Trójwarstwowce Z tych powodów Ctenophora łączone są w jeden klad z Bilateria. BibliografiaZoologia : Bezkręgowce. T. 1. Red. nauk. Czesław Błaszak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN , 2009. ...

Parzydełkowce III. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2008, s. 357. . ↑ Zoologia : Bezkręgowce. T. 1. Red. nauk. Czesław Błaszak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN , 2009, ...

Larwa ...

Planula Edycja 2.0. pwn.pl Sp. z o.o., 2008. . Encyklopedia Biologia. Greg, 2008. . Zoologia : Bezkręgowce. T. 1. Red. nauk. Czesław Błaszak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN , 2009. ...

Pierwouste ...

Bocian czarny i karasie . Rzadziej łapie mniejsze ssaki (głównie gryzonie), płazy, gady oraz większe Bezkręgowce, wyjątkowo pisklęta innych ptaków. Skład diety jest zatem podobny do bociana ...

Torfowisko Księga Polski – środowisko przyrodnicze, Wydawnictwo Pascal 2003, .Andrzej Kołodziejczyk, Paweł Koperski. Bezkręgowce słodkowodne Polski. Klucz do oznaczania oraz podstawy biologii i ekologii makrofauny ...

Inne lekcje zawierające informacje o "Bezkręgowce":

016. Stawonogi – najliczniejszy szczep zwierząt na Ziemi (plansza 3) ...

030. Oddziaływania międzypopulacyjne (plansza 10) ...

016. Stawonogi – najliczniejszy szczep zwierząt na Ziemi (plansza 15) ...