Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Brydż sportowy

Brydż sportowy


Sala gry zawodów brydża sportowego. Olimpiada Sportów Umysłowych . Pekin 2008. Na stolikach widoczne zasłony i kasety licytacyjne .

Brydż sportowy (brydż porównawczy) – gra karciana , sportowa odmiana gry w brydża , w której wynik osiągnięty w danym rozdaniu jest porównywany z wynikami osiągniętymi przez innych graczy rozgrywających to samo rozdanie z tym samym układem kart. Pozwala to ograniczyć element przypadkowości związany z rozkładem kart na rzecz oceny umiejętności graczy. W przeciwieństwie do brydża towarzyskiego, gra nie toczy się w systemie wielorozdaniowych robrów , lecz każde rozdanie stanowi odrębną całość i jest rozliczane indywidualnie.

Zawody brydżowe mogę być przeprowadzane jako współzawodnictwo indywidualnych zawodników, par lub drużyn. Wyniki poszczególnych rozdań i turniejów mogą być podliczane na wiele sposobów, z których najbardziej typowe to turnieje na zapis maksymalny ("maksy") i mecze na punkty meczowe ("IMPy").

Pierwszy międzynarodowy mecz brydżowy odbył się w 1930, a Polska po raz pierwszy wystąpiła na arenie międzynarodowej w 1957.

Ogólnoświatową organizacją brydża sportowego jest Światowa Federacja Brydża , w Europie działa European Bridge League , a ciałem polskim jest Polski Związek Brydża Sportowego .

  

W artykule znajdują się przykłady wyróżnione paskiem w kolorze khaki. Większość kolumn tabel odpowiada kolumnom występującym w dokumentacji. Wszystkie rodzaje punktów zwycięskich wyróżniono kolorem zielonym, punkty meczowe wyróżniono kolorem żółtym, a punkty (i procenty) wynikające z zapisu maksymalnego wyróżniono kolorem różowym.



Spis tabel
Rozdania

Spis treści

Historia brydża sportowego

Brydż wywodzi się od wcześniejszej gry zwanej wistem . W roku 1925 Harold Vanderbilt zmienił zasady gry (wprowadzając na przykład premie za szlema i szlemika). Współczesna wersja brydża sportowego wywodzi się z zasad przez niego opracowanych.

W 1928 roku założono Amerykańską Ligę Brydżową, a w 1958 Światową Federację Brydża .

Pierwszy mecz międzynarodowy odbył się 19 września 1930, brały w nim udział drużyna amerykańska prowadzona przez Ely'ego Culbertsona i angielska której kapitanem był pułkownik Walter Buller z klubu Acol. Mecz zakończył się zwycięstwem drużyny amerykańskiej[1].

Pierwszy turniej brydżowy w Polsce odbył się w dniach 19-21 luty 1932 w warszawskim Automobilklubie. Pierwsze ogólnopolskie zawody brydżowe pod nazwą "I Wszechpolski Turniej Brydżowy" miały miejsce także w Automobilklubie warszawskich 30 kwietnia i 1 maja 1932. Turniej miał wyłonić reprezentację Polski na rozgrywane w przyszłości mecze międzynarodowe. Pierwsze, nieoficjalne, wyzwania na międzynarodowy pojedynek zostało otrzymane w Polsce z Czechosłowacji. Latem w 1932 odbył się międzynarodowy turniej w którym wzięło udział sześć reprezentacji (Holandia, Austria, Anglia, Belgia, Norwegia i Niemcy) po którym powołano do życia Międzynarodową Ligę Brydżową[2].

Pierwsza Olimpiada Brydżowa odbyła się w 1960 roku. W połowie lat pięćdziesiątych Alberto Perroux stworzył słynny włoski Blue Team , który zdobył 12 tytułów mistrzów świata i olimpiad. W latach 70 powstała amerykańska drużyna Asy z Dallas, która kilkakrotnie zdobywała mistrzostwo świata[3]. Później już nigdy jeden zespół nie dominował przez kilka sezonów.

Po wojnie, w latach 1945-55, gry karciane w większych grupach były źle widziane przez władze[4]. Sytuację zmienił artykuł Jerzego Putramenta [5] po którym władze zaczęły dopuszczać do spotkań brydżowych w domach kultury i świetlicach. Zaczęły powstawać sekcje brydżowe a pierwszy oficjalny mecz brydżowy odbył się w Krakowie 21 kwietnia 1956 roku[6]. Powstały Ligi Brydżowe: 9 października 1956 powstała Warszawska Liga Brydżowa, 16 października Krakowska Liga Brydżowa a 19 października Śląska Liga Brydżowa. 23 października 1956 roku odbył się zjazd założycielski Polskiego Związku Brydża Sportowego [7] a 21 marca 1957 nastąpiła jego formalna rejestracja[8]. Od sezonu 1956/57 rozgrywane są Drużynowe mistrzostwa Polski w brydżu sportowym . Pierwsze powojenne kontakty międzynarodowe polskich brydżystów to udział styczniu 1957 roku w Mitropa Cup we Wiedniu[9] oraz w sierpniu 1957 w Mistrzostwach Europy[10]. W roku 1966 Polska była organizatorem Mistrzostw Europy[11]. Polscy brydżyści zdobyli (do 2005 roku) 44 złote medale, 24 srebrne i 21 brązowych w Olimpiadach, mistrzostwach świata i Europy[12].

Brydż towarzyski, a sportowy

Pudełko rozdaniowe . Rozdanie numer 2. NS po partii. Rozdawał E.

W brydżu sportowym (w odróżnieniu od brydża robrowego) gra się na założenia określone przez pudełko rozdaniowe [13].

W czasie rozgrywki każdy z zawodników wykłada kolejno zagrywane karty przed sobą[14], a nie na środku stołu, jak w brydżu robrowym.

W Brydżu sportowym są dwa podstawowe typy zawodów: mecze [15] i turnieje [16]. Mecz brydżowy jest konkurencją polegającą na spotkaniu dwóch drużyn, rozgrywających ze sobą komplet tych samych rozdań i rozmieszczonych w ten sposób, że pary tej samej drużyny grają przez cały czas przy dwóch stolikach na liniach przeciwnych w stosunku do siebie. Turniej jest konkurencją, w której wiele par rozgrywa te same rozdania (chociaż niekoniecznie w tym samym momencie).

Wynik każdego rozdania dokumentowany jest w meczu na osobnych "protokołach kontrolnych meczu brydżowego"[17] przypisanych do każdego stołu. Wynik każdego rozdania w turnieju zapisywany jest na "protokołach rozdania" umieszczonymi w pudełkach bądź drogą elektroniczną przy użyciu przenośnych urządzeń automatycznie przesyłających wprowadzone wyniki rozdania do centralnego komputera[18].

Po zakończeniu rozdania karty wkładane są z powrotem do pudełek rozdaniowych tak, aby to samo rozdanie mogło być rozegrane na innych stołach turnieju lub na drugim stole meczu.

Organizacje brydżowe

Struktura brydża sportowego w Polsce

Polski Związek Brydża Sportowego (PZBS) jest organizacją, która odpowiada w Polsce za:

  • Organizację gier na różnych poziomach (ligi). Patrz: Drużynowe mistrzostwa Polski w brydżu sportowym ;
  • Organizację turniejów brydżowych[16];
  • Wyłanianie, szkolenie i desygnowanie zawodniczek i zawodników dla reprezentowania Polski na zawodach międzynarodowych. (Wiele turniejów międzynarodowych, w Polsce i za granicą, nie wymaga jednakże, aby uczestnikami byli członkowie kadry narodowej);
  • Szkolenie, przyznawanie licencji i podwyższaniem kwalifikacji sędziów[19], trenerów i instruktorów brydża sportowego[20];
  • Sprawy logistyczne związane z brydżem sportowym (centralna kartoteka zawodników, regulaminy, wydawnictwa).

Struktura PZBS (oprócz organów centralnych) jest następująca:

  • Wojewódzkie Związki Brydża Sportowego[21];
  • Okręgowe Związki Brydża Sportowego[22];
  • Kluby.

PZBS jest członkiem organizacji międzynarodowych, m.in. Światowej Federacji Brydża .

Organizacje międzynarodowe

W Europie organizacją zrzeszającą związki narodowe jest Europejska Liga Brydżowa (European Bridge League, EBL) z siedzibą w Szwajcarii. Także w Szwajcarii swoją siedzibę ma Światowa Federacja Brydża (World Bridge Federation, WBF).

Światowa Federacja Brydża

Światowa Federacja Brydża powstała w 1958 roku[23]. Jej członkami są komitety krajowe, a najwyższą władzą są jej kongresy[24], które odbywają się w latach parzystych. Pracami WBF kieruje prezes mający do dyspozycji Radę Wykonawczą[25].

Światowa Federacja Brydża posiada następujące wydziały:[26]

  • Przepisów[27], który opracował Międzynarodowe Prawo Brydżowe 2007[28] (International Code Laws of Duplicate Bridge 2007) oraz Przepisy Gry dla Brydża Elektronicznego 2001 (The WBF Code of Laws for Electronic Bridge 2001[29]) i zajmuje się ich interpretacją i zmianami
  • Zasad[30], który zajmuje się określaniem ogólnych zasad prowadzenia gry w brydża (sportowego) (WBF General Conditions of Contest[31]) oraz wydaje zalecenia antydopingowe
  • Kierowania Turniejami[32], który określa ogólne terminy poszczególnych zawodów na różnych poziomach (światowe, kontynentalne, krajowe) oraz określaniem zasad kwalifikacji do poszczególnych zawodów
  • Systemów[33] - określa dopuszczalne systemy do gry w zawodach brydża sportowego, stosowanie odzywek psychologicznych, alertów i kart konwencyjnych
  • Odwoławczy[34] - jest najwyższym organem przy rozstrzyganiu sporów
  • Punktów Mistrzowskich[35], który prowadzi statystyki zawodników i przyznaje tytuły międzynarodowe.

WBF posiada szereg komitetów[36] (m.in. Finansowy, Medyczny, Protokolarny, Młodzieżowy), które koordynują prace poszczególnych wydziałów.

WBF przyznaje tytuły honorowe i medale[37], a w ramach propagowania brydża rozpowszechnia okolicznościowe pamiątki i inne przedmioty związane z tym sportem.

W celu organizacji działań międzynarodowych, kraje członkowskie WBF tworzą strefy[38]:

  • Europa (EBL - European Bridge League)
  • Ameryka Północna (ACBL - American Contract Bridge League)
  • Ameryka Południowa (CSB - Confederacion Sudamericana de Bridge)
  • Azja i Środkowy Wschód (BFAME - Bridge Federation of Asia & the Middle East)
  • Ameryka Środkowa (CAC Central American & Caribbean Bridge Federation)
  • Azja Pacyficzna (PABF - Pacific Asia Bridge Federation)
  • Południowy Pacyfik (SPBF - South Pacific Bridge Federation)
  • Afryka (ABF - African Bridge Federation)

Europejska Liga Brydżowa

Europejska Liga Brydżowa (European Bridge League, EBL) - ma za zadanie koordynować pracę 49 krajów członkowskich (stan na 2010-09-27)[39].

Najwyższym organem EBL jest Walne Zgromadzenie, które zbiera się co dwa lata[40]. Główne Wydziały EBL (Przepisów, Systemów, Sterownia Zawodami, Punktów Mistrzowskich, Odwoławczy) mają zadania podobne do zadań odpowiednich wydziałów WBF. Pracami EBL kieruje Prezes mający do dyspozycji Radę Wykonawczą.

EBL przeprowadza zawody kontynentalne i światowe oraz koordynuje zawody krajowe[41].

EBL przyznaje tytuły honorowe i medale, a w ramach propagowania brydża rozpowszechnia okolicznościowe pamiątki i inne przedmioty związane z brydżem.

Sposoby obliczania wyników

Wynik rozdania zapisuje się standardowo przez uzupełnienie symbolu wylicytowanego kontraktu symbolami wyniku:

  • ugranie kontraktu bez nadróbek oznacza się znakiem równości, np. 2♣=, 3BA=, 7=
  • ugranie kontraktu z nadróbkami oznacza się znakiem plusa oraz liczbą nadróbek, np. 2♣+1, 5+2
  • przegranie kontraktu oznacza się znakiem minusa oraz liczbą lew, których zabrakło do kontraktu, np. 3BA-1, 1-3;
  • kontrakt z kontrą oznacza się symbolem "x", np. 3BAx=, 4♠x-1, 6x+1
  • kontrakt z rekontrą oznacza się symbolem "xx", np. 6xx-1, 4xx+1

Różnice w zapisie między brydżem sportowym a brydżem robrowym

W brydżu sportowym każde rozdanie gra się według założeń. Poniżej przedstawiono różnice względem standardowego (międzynarodowego) zapisu brydżowego [42].

  • nie ma premii za koronkę (cztery honory w jednym ręku w kolorze atutowym) lub koronę (4 asy przy grze bez atu lub 5 honorów przy grze w kolor na jednym ręku)
  • ugranie częściówki: premia 50 pkt.
    Przykłady: 2♣= → 90 pkt. (2×20 + 50); 2♣+1 → 110 pkt.; 2BA= → 120; 2BA+2 → 180 pkt.
  • ugranie końcówki przed partią: premia 300 pkt.
    Przykład: 4♠= → 420 pkt. (4×30 + 300)
  • ugranie końcówki po partii: premia 500 pkt. (bez względu na to, czy przeciwnicy są przed lub po partii)
    Przykłady: 3BA= → 600 pkt.; 2♠x= → 670 pkt.; 4+1 → 650 pkt.; 5xx= → 950 pkt.

Rozliczanie rozdań

W początkowej fazie stosowania brydża porównawczego wynik każdego rozdania (saldo) obliczano jako różnicę w liczbie uzyskanych punktów. Obecnie system ten nie jest stosowany.

System Board-A-Match

System Board-A-Match (BAM, "2 punkty za rozdanie"[43]) stosowany jest przy turniejach teamów. Dotyczy w zasadzie pojedynczego rozdania. Punkty zwycięskie (VP) każdego pojedynku miedzy dwoma teamami, w każdym rozdaniu, zależą od tego, czy rozdanie zostało wygrane przez którąś z drużyn, czy też był remis. W przypadku remisu w rozdaniu drużyny otrzymują po 1 punkcie zwycięskim za to rozdanie. W przypadku wygrania rozdania, drużyna która wygrała otrzymuje 2 punkty, a drużyna przegrywająca nie otrzymuje punktów.

Tak liczone punkty zwycięskie mają wpływ na tabele wyników w całym turnieju.

  

Poniżej podano przykład wyników rozdań w meczu brydżowym ilustrujący zdobywane punkty oraz ich przeliczenie na VP w systemie Board-A-Match.
Drużyna A ma parę siedzącą na NS w pokoju otwartym oraz parę siedzącą na WE w pokoju zamkniętym.

Przykład: rozliczenie spotkania w systemie Board-A-Match. (Zobacz to samo spotkanie rozliczone systemem Pattona )
NrPo partiiPokój otwartyPokój zamkniętyVP Uwagi
KontraktNSWEKontraktNSWEAB
13BAN=4003BAN=40011Płaskie rozdanie.
2NS2W=902W+111020Nadróbka 20 punktów - daje to 2 VP drużynie A.
3WE5N-35004♠E=62020Dobra obrona - daje to 2 VP drużynie A.
4obie4S-11004S=62002Bardzo kosztowna wpadka - daje to bezpośrednio tylko 2 VP drużynie B
Wynik w VP53W wyniku tego spotkania (przy zapisie sumarycznym [44]) drużynie A przyznaje się 5 VP a drużynie B przyznaje się 3 VP .
Te wartości są dodawane do wyników innych spotkań określając miejsca drużyn w turnieju.

Zapis maksymalny

Opisany w Międzynarodowym Prawie Brydżowym system liczenia na zapis maksymalny[45] (punkty turniejowe) stosuje się w turniejach i dotyczy pojedynczego rozdania. W tym sposobie liczenia wyników, nie jest ważne o ile analizowany zapis był lepszy (lub gorszy) od pozostałych zapisów, lecz liczy się tylko liczba zapisów gorszych, takich samych i lepszych. Za każdy zapis gorszy uzyskuje się 2 punkty turniejowe, za każdy zapis taki jak analizowany dostaje się po 1 punkcie turniejowym. Za zapisy lepsze od analizowanego dostaje się 0 punktów turniejowych. Określenie czy zapis jest gorszy czy lepszy odbywa się następująco. Wszystkie zapisy, które zostały zapisane analizowanej stronie zapisuje się z plusem (+) a wszystkie zapisy na linię przeciwników zapisuje się z minusem (-). Następnie sortuje się te wyniki i wszystkie zapisy większe od analizowanego są lepsze, a wszystkie niższe są gorsze.

Przy tym zapisie ważnym pojęciem jest maks (M). Wartość maksa zależna jest od liczby rezegrań każdego rozdania (R). Ogólnie biorąc: M = (R-1) × 2 .

Przy zapisie maksymalnym, w celach orientacyjnych, wyniki podaje się często w procentach: 0..100%. Jest to stosunek liczby uzyskanych punktów do maksa.

  
Przykład: rozliczenie rozdań przy zapisie maksymalnym[45].
(Zobacz te same rozdania rozliczone systemem Butlera i systemem Cavendisha )
RozdanieZapisPunktyRozdanieZapisPunktyRozdanieZapisPunkty
16901024209343010
660842094206
630640054206
620440054206
-1002-5023001
-2000-10003001

Oto przykład rozliczenia 3 rozdań, w których obliczane są punkty w turnieju na maksy. Rozgrywanych było w każdym przypadku po 6 gier (12 par). W takim przypadku maks wynosi 10. Wyniki podano dla poszczególnych rozdań bez przypisania do konkretnej pary.

Należy zwrócić uwagę, że są to zapisy tylko jednej strony (na przykład NS). Zapis dla drugiej strony jest tu określony przez wartość ujemną (na przykład -100). Podobnie punkty są podane dla jednej strony. Druga strona otrzymuje wartość punktową przez uzupełnienie do maksa (dla tego przykładu do 10).
Wyjaśnienia wymaga, dlaczego w rozdaniu 2 dla wyniku 420 jest wartość 9. Otóż w tym rozdaniu są cztery rozdania gorsze (2 × 4 = 8) oraz jedno równe (1 × 1 = 1). Daje to wynik 9.
Punkty danej pary z poszczególnych rozdań (przy zapisie sumarycznym ) sumują się. Dla 3 rozdań wyróżnionych pogrubieniem suma wynosi 16, co daje 16/30, czyli ok. 53%.

Przykład rzeczywistego rozdania turniejowego rozliczanego zapisem maksymalnym znajduje się w opisie frekansów .

Punkty meczowe

Opisane w Międzynarodowym Prawie Brydżowym punkty meczowe[46] stosowane są zarówno w meczach, jak i w turniejach. Wyniki rozdania przeliczone na punkty meczowe uwzględniają to, że dana strona uzyskała lepszy rezultat, a również daje też progresję przy coraz większym zwycięstwie. Wyniki jednak (w porównaniu bezpośrednio z saldem) są bardziej "spłaszczone" i pojedyncze rozdanie (zwykle) nie przesądza o losach całego meczu.

IMP

Międzynarodowe punkty meczowe (IMP; International Match Points) stosuje się dla określenia wyników pojedynczego rozdania. W celu obliczenia liczby punktów meczowych stosuje się następujące przeliczniki[46]:

Wynik w IMP w zależności od salda rozdania - Tabela WBF
Różnica punktówIMPRóżnica punktówIMPRóżnica punktówIMP
oddooddooddo
010037042091750199018
20401430490102000224019
50802500590112250249020
901203600740122500299021
1301604750890133000349022
17021059001090143500399023
220260611001290154000 lub więcej24
27031071300149016
32036081500174017

Punkty meczowe (IMP) decydują o wyniku pojedynczego rozdania. W meczu odbywa się to bezpośrednio, gdyż tam są tylko dwa zapisy i można określić ich różnicę. W turniejach też są stosowane punkty meczowe (IMP) poprzez system Butlera lub system Cavendisha . Przeliczenie wyników wszystkich rozdań odbywa się poprzez (opisane dalej) punkty zwycięskie ( VP [47]).

Przykłady użycia punktów meczowych są w opisanych dalej punktach zwycięskich (VP) , Butlerze i Cavendishu .

System Butlera

System Butlera[48] (IMP bez ułamków) jest stosowany w turniejach par lub w turniejach indywidualnych na IMP i dotyczy określenia wyników pojedynczego rozdania. W systemie tym dla każdego rozdania określa sie średnią. Wstępnie odrzuca się pewną liczbę rozdań najlepszych i najgorszych. Wartość tej średniej jest zaokrąglana do pełnych dziesiątek. Wynik każdej pary określa się przez porównanie ze średnią i przypisanie wartości wynikającej z tabeli IMP. Wynik jest wartością całkowitą ze znakiem. Tak otrzymane wyniki sumuje sie dla wszystkich rozdań danej pary (lub zawodnika w turnieju indywidualnym).

  
Przykład: rozliczenie rozdań w systemie Butlera.
(Zobacz te same rozdania rozliczone zapisem maksymalnym i systemem Cavendisha )
RozdanieZapisPunktyRozdanieZapisPunktyRozdanieZapisPunkty
169062420434301
660542044201
630540034201
620540034201
-100-11-50-8300-3
-200-12-100-9300-3

Oto przykład rozliczenia 3 rozdań, w których obliczane są punkty w turnieju na IMP (rozliczanego systemem Butlera[48]).
Rozgrywanych było w każdym przypadku po 6 gier (12 par). Wyniki podano dla poszczególnych rozdań bez przypisania do konkretnej pary.

Należy zwrócić uwagę, że są to zapisy tylko jednej strony (na przykład NS). Zapis dla drugiej strony jest tu określony przez wartość ujemną (na przykład -100). Podobnie wartości IMP są podane dla jednej strony. Druga strona otrzymuje wartość z przeciwnym znakiem.
Wyjaśnienia wymaga skąd się bierze w rozdaniu 1 dla zapisu 690 wartość 6. Średnia wartość w tym rozdaniu (po odrzuceniu wartości skrajnych) wynosi 452,5. Po zaokrągleniu do 10 uzyskuje się średnią 450. Porównanie z wynikiem 690 daje różnicę 240. Przy zamianie na IMP daje wartość 6.
Punkty danej pary z poszczególnych rozdań (przy zapisie sumarycznym ) sumują się. Dla 3 rozdań wyróżnionych pogrubieniem suma wynosi 6 IMP.

Należy zwrócić uwagę na to, że w systemie Butlera:

  • (Często) suma wyników w rozdaniu odbiega od 0; (We wszystkich 3 przykładowych rozdaniach sumy są różne od 0.)
  • Przy dużych różnicach w skrajnych wynikach, małe różnice między wynikami (często) znikają. (Przykładem jest rozdanie 1, gdzie w oryginale wszystkie wyniki są różne a po przeliczeniu występują powtórzenia.)
System Cavendish uśredniony

System Cavendisha[49] (IMP z ułamkami) stosuje się w turniejach par lub w turniejach indywidualnych na IMP i dotyczy pojedynczego rozdania. W systemie tym wynik każdej pary w rozdaniu porównuje się ze wszystkimi pozostałymi stołami według tabeli określającej wartości IMP. Są to wartości całkowite 0..24. Przypisywany im jest znak (+ za zwycięstwo lub - za przegraną). Tak otrzymane wyniki się sumuje i dzieli przez liczbę porównań. Ogólnie biorąc wychodzi to liczba ułamkowa ze znakiem. Jest to wynik pojedynczego rozdania danej pary. Tak otrzymane wyniki sumuje sie dla wszystkich rozdań danej pary (lub zawodnika w turnieju indywidualnym).

  
Przykład: rozliczenie rozdań w systemie Cavendisha.
(Zobacz te same rozdania rozliczone zapisem maksymalnym i systemem Butlera )
RozdanieZapisPunktyRozdanieZapisPunktyRozdanieZapisPunkty
16906,224204,634301,6
6605,44204,64201,2
6304,44003,84201,2
6204,44003,84201,2
-100-9,4-50-7,6300-2,6
-200-11,0-100-9,2300-2,6

Oto przykład rozliczenia 3 rozdań, w których obliczane są punkty w turnieju na IMP (rozlicznego systemem Cavendisha).
Rozgrywanych było w każdym przypadku po 6 gier (12 par).
Wyniki podano dla poszczególnych rozdań bez przypisania do konkretnej pary.

Należy zwrócić uwagę, że są to zapisy tylko jednej strony (na przykład NS). Zapis dla drugiej strony jest tu określony przez wartość ujemną (na przykład -100). Podobnie wartości IMP są podane dla jednej strony. Druga strona otrzymuje wartość z przeciwnym znakiem.
Wyjaśnienia wymaga skąd się bierze w rozdaniu 1 dla zapisu 690 wartość 6,2. Otóż jest 5 innych wyników: (660, 630, 620, -100, -200). Daje to następujące różnice do wyniku 690: (30, 60, 70, 790, 890). Biorąc zamiast różnic wartości IMP otrzymuje się: (1, 2, 2, 13, 13). W sumie daje to wartość 31. Dzieląc przez liczbę porównań (5) otrzymuje się wynik 6,2.
Punkty danej pary z poszczególnych rozdań (przy zapisie sumarycznym ) sumują się. Dla 3 rozdań wyróżnionych pogubieniem suma wynosi 6,4 IMP.

System Cavendish ma (w porównaniu z systemem Butlera ) sumy dla rozdań dużo bliższe zera. Ewentualne odchyłki wynikają z tego, że wynik jest zaokrąglany. System ten jest trudniejszy do przeliczenia, ale w dobie komputerów ta niedogodność jest mało istotna.

Porównanie rozgrywek na maksy i IMP

Różnicę między rozgrywkami na maksy i IMP ilustrują przykłady 1 podane dla zapisu maksymalnego i systemu Cavendisha . Wyniki rozdań są takie same. Porównując wyniki 610 oraz -100 (rozdania 1) widzimy, że w zapisie maksymalnym różnica jest minimalna: (4 lub 2 = 2 punkty). W systemie Cavendisha dla tych dwóch rozdań różnica jest olbrzymia: (4,4 lub -9.4 = 13,8 IMP), co może "ustawić" całe spotkanie. Przykład 3 ilustrują inną różnicę w tych systemach. Wynik maksymalny (430) i minimalny (300) w systemie Cavendisha dzieli zaledwie 4,2 IMP. W zapisie maksymalnym jest to różnica między maksem a niemal zerem.

W każdym przypadku oczywiście wymagana jest staranność i biegłość techniczna.

  • Zapis Maksymalny:
    • Nadróbki są ważne;
    • W poszukiwaniu nadróbki bezpieczeństwo gry jest często nieuwzględniane;
    • Unika się gier końcowych i szlemowych o niskim prawdopodobieństwie powodzenia;
    • Częste są poświęcenia. Na przykład położenie sie bez dwóch z kontrą za 500 jest bardzo dobrym rezultatem gdy przeciwnikom wychodzi 620;
    • Częste są gry z kontrą. Dla przykładu "magiczne 200" odnosi się do sytuacji, kiedy przeciwnicy będący po partii tracą 200, której to wartości nigdy nie uzyska się przy własnej częściówce;
    • Często gra się w kolory starsze lub w bez atu, gdyż daje to ewentualne dodatkowe punkty;
    • Ze względu na opisane powyżej strategie przeciwnicy często mają kłopot z prawidłowym odczytaniem prawdziwych wartości kart.
  • IMP:
    • Nadróbki są mniej ważne[50]. Nie ma sensu ryzykować straty gry premiowej (300-500 = 8-11 IMP) dla potencjalnej nadróbki dającej 1 IMP;
    • Z tego samego powodu bardzo ważne jest bezpieczeństwo gry;
    • Częste są gry końcowe i szlemowe o niskim prawdopodobieństwie powodzenia. 40% gra końcowa przed partią, 45% gra końcowa po partii oraz 50% szlemik dają pozytywny wynik IMP w dłuższej perspektywie;
    • Rzadko są poświęcenia i niosą większe ryzyko;
    • Niezbyt częste są gry z kontrą. Kontra powoduje, że rozgrywający bardziej asekuruje się przed przegraną.
  
♠ K 8 6 4 3 2
A K 3 2
-
♣ 6 5 4
N
WE
S
♠ A 5
W 10 9 8 7 6 5 4
-
♣ A D 3

Przykładem różnicy w planowaniu gry w zależności od systemu rozliczeń jest rozdanie pochodzące z Olimpiady na Układane Karty z roku 1963.
[Przykład ten zamieszczony jest też w książce Andrzeja Macieszczaka "Brydż sportowy"[51].]

Po bloku karami przez E, S rozgrywa 6. W wistuje D(!).

Przy grze na maksy rozgrywający powinien położyć A i po ściągnięciu pików przebić pika. Przy rozkładzie pików 3:2 bierze 13 lew. Przy rozkładzie pików 4:1 jest jeszcze szansa na impas treflowy. Jednakże przy rozkładzie pików 4:1 i królu trefl po za impasem gra zostanie przegrana.

Przy grze na punkty meczowe optymalnym posunięciem jest przepuszczenie damy kier i zachowanie drugiego kierowego dojścia do stołu. Wówczas rozgrywający przebijając dwukrotnie piki zawsze weźmie 12 lew przy rozkładzie pików nie gorszym od 4:1.


Rozliczanie cyklu rozgrywek

Zapis sumaryczny

Zapis sumaryczny[44] jest jedynym wymienionym explicite systemem rozliczania wielu rozdań opisanym w Międzynarodowym Prawie Brydżowym .

Wynikiem zawodów (meczu lub turnieju) przy tym zapisie jest suma wyników z poszczególnych rozdań .

Przykłady zapisu sumarycznego przedstawiono dla systemu Board-A-Match , zapisu maksymalnego , systemu Butlera oraz systemu Cavendisha .

VP

Punkty zwycięskie - VP[47] - stosowane są w rozgrywkach drużynowych (teamów) jako jeden z możliwych sposobów przeliczania wyników. Łączny wynik meczu w IMP-ach przelicza się na VP (Victory Points - punkty zwycięskie), w zależności od różnicy w IMP-ach zdobytych w meczu i liczby rozdań w meczu. Suma VP zdobytych przez drużynę we wszystkich meczach stanowi o pozycji drużyny w tabeli. Oto skala przeliczeniowa różnicy w IMP na VP w zależności od liczby rozdań w meczu, stosowana w rozgrywkach międzynarodowych i w polskich (rozgrywkach ligowych):

Wynik w VP w zależności od liczby rozdań i różnicy IMP - Tabela WBF
Wynik w VPLiczba rozdań
812141620242832364048
15 : 150..10..10..20..20..20..30..30..30..30..30..4
16 : 142..52..63..73..73..84..94..104..104..114..115..12
17 : 136..87..98..108..119..1210..1411..1511..1612..1712..1813..20
18 : 129..1110..1211..1412..1513..1615..1916..2017..2218..2319..2521..28
19 : 1112..1413..1615..1816..1917..2120..2421..2523..2824..4926..3229..36
20 : 1015..1717..2019..2220..2322..2625..2926..3129..3430..3633..3937..44
21 : 918..2021..2423..2624..2727..3130..3432..3735..4037..4340..4645..52
22 : 821..2325..2827..3028..3032..3635..3938..4341..4644..5047..5353..60
23 : 724..2629..3231..3432..3637..4140..4544..4947..5251..5754..6061..68
24 : 627..2933..3635..3837..4142..4746..5150..5553..5858..6461..6869..76
25 : 530..3337..4039..4342..4648..5352..5756..6159..6565..7169..7677..84
25 : 434..3741..4544..4847..5254..5958..6462..6866..7372..7977..8485..93
25 : 338..4146..5049..5453..5860..6565..7169..7674..8280..8885..9394..102
25 : 242..4551..5555..6059..6466..7272..7977..8583..9189..9794..102103..112
25 : 146..5056..6161..6665..7173..7980..8786..9492..10098..106103..112113..123
25 : 0od 51od 62od 67od 72od 80od 88od 95od 101od 107od 113od 124
  

Poniżej podano przykład wyników rozdań w meczu brydżowym ilustrujący zdobywane punkty, ich przeliczenie na IMP i VP.
Drużyna A ma parę siedzącą na NS w pokoju otwartym oraz parę siedzącą na WE w pokoju zamkniętym.

Przykład: rozliczenie meczu 16 rozdaniowego
NrPo partiiPokój otwartyPokój zamkniętyIMP Uwagi
KontraktNSWEKontraktNSWEAB
13BAN=4003BAN=400Za ugranie partii jest premia 300. Dlatego obie strony mają po 400: 100 za 3BA oraz 300 za partię.
2NS2W=902W+11101Za ugranie częściówki w obu przypadkach jest premia 50. Nadróbka warta 20 punktów - daje to 1 IMP drużynie A.
3WEPASPAS4 pasy.
4obie4E-11004E=62012Za ugranie końcówki po partii jest premia 500. Razem ze 120 za 4 daje 620. Dodatkowo na drugim stole ta końcówka nie była ugrana, czyli daje to sumaryczny wynik 720. Czyli 12 IMP.
5NS3♣Nx-25003♣N-22007Kontra daje 7 IMP.
6WE3BAW=6004♠W=6201Różnica między końcówkami 3BA oraz 4♠ wynosi 20 - czyli 1 IMP.
7obie2N=1102N+11401Nadróbka 30 punktów - 1 IMP.
86♠W=9206♠Wx10905Nieudana kontra na grę szlemikową - 5 IMP.
9WE5Nx-35004♠E=6203Udana obrona przed partią kierami końcówki (po partii) daje 3 IMP.
10obie4♠Nx-38004W=6205Obrona po partii może przynieść szkodę. Tu 5 IMP.
115♣S=4005♣S=400Część rozdań jest "płaska". Wynik na obu stołach jest jednakowy.
12NS6E-1506E=90014Przegrany kontrakt szlemikowy daje 14 IMP.
13obie3BAS+16304♠S=6203BA z nadróbka daje 630. 4♠ daje 620. Ponieważ różnica wynosi 10, to nie ma punktów IMP.
142Sx-23004♠W=4203Czasami kontrowanie przeciwników daje słaby wynik. Lepiej zagrać samemu końcówkę.
15NS5Ex-35004♠S-110012Obrona (5) niewychodzącego kontraktu (4♠) to duża strata - 12 IMP.
16WE5W=6003BAW=600Końcówka w kolor młodszy jest równoważna 3BA.
Suma IMP5113Różnica w IMP (w tym przykładzie) wynosi 38. Jest to w meczu 16 rozdaniowym.
Wynik VP246Określane na podstawie: Mecz 16 rozdań, różnica 38 IMP.
W wyniku tego meczu zostaną dodane do punktacji drużynom: 24 VP drużynie A oraz 6 VP drużynie B.

System Pattona

System Pattona[52] stosowany jest w turniejach teamów. System ten określa zarówno zwycięstwo w poszczególnych rozdaniach jak i w całym meczu. Punkty zwycięskie (VP) każdego pojedynku miedzy dwoma teamami składają się dwóch składowych:

  • Punktów za zwycięstwo lub remis w każdym z kilku rozgrywanych rozdań. Na przykład: 2 za zwycięstwo w rozdaniu a 1 za remis.
  • Punktów za różnicę w wyniku. Na przykład: dodatkowo wynik jest zwiększany 2:2 gdy różnica sald jest mniejsza od 10%, 3:1 gdy różnica sald jest w granicach 10%..1/3 lub 4:0 gdy różnica sald jest większa od 1/3.

Tak liczone punkty zwycięskie mają wpływ na tabele wyników w całym turnieju.

  

Poniżej podano przykład wyników rozdań w meczu brydżowym ilustrujący zdobywane punkty oraz ich przeliczenie na VP w systemie Pattona.
Drużyna A ma parę siedzącą na NS w pokoju otwartym oraz parę siedzącą na WE w pokoju zamkniętym.
Należy zwrócić uwagę, że punkty za zwycięstwo i remis oraz za saldo mogą być bardzo różnie określane i zależą od regulaminu zawodów .

Przykład: rozliczenie spotkania w systemie Pattona. (Zobacz to samo spotkanie rozliczone systemem Board-A-Match )
NrPo partiiPokój otwartyPokój zamkniętySaldoVPUwagi
KontraktNSWEKontraktNSWEABAB
13BAN=4003BAN=40011Płaskie rozdanie.
2NS2W=902W+11102020Nadróbka 20 punktów - daje to 2 VP drużynie A.
3WE5N-35004♠E=62012020Dobra obrona - daje to 2 VP drużynie A.
4obie4S-11004S=62072002Bardzo kosztowna wpadka - daje to bezpośrednio tylko 2 VP drużynie B, ale ma olbrzymi wpływ na saldo.
Saldo14072004Różnica sald wynosi 720 - 140 = 580. Stosunek różnicy sald do salda zwycięzców jest równy 580 / 720 = 78%.
Jest większy od 33%. Daje to wynik 4:0 dla drużyny B.
Wynik w VP57W wyniku tego spotkania drużynie A przyznaje się 5 VP a drużynie B przyznaje się 7 VP .
Te wartości są dodawane do wyników innych spotkań określając miejsca drużyn w turnieju.

Punkty długofalowe

Opisane powyżej systemy liczenia wyników pozwalają określić zwycięzcę meczu lub turnieju.

Występuje jednak problem długofalowego liczenia wyników różnego rodzaju turniejów, aby wyłonić zwycięzców wielu różnych zawodów. Nie ma "odgórnie" określonych zasad liczenia takich punktów. Sposób ten jest opisany każdorazowo w regulaminie (kongresu, cyklu turniejów)[53].

Zwykle punkty długofalowe (PDF) przyznawane są według następujących zasad:

  • Wszystkie uczestniczące osoby otrzymują punkty długofalowe z każdych zawodów degresywnie. Oznaczając przez LU liczbę uczestników, to zwycięzcy otrzymują (na przykład) 1/3×LU dla turniejów indywidualnych, 2*LU dla turniejów par oraz 4×LU dla turniejów teamów. Czasami ta wartość maksymalna zadawana jest odgórnie. Każde następne miejsce ma o pewną wartość punktów długofalowych mniej (o 1 dla turnieju indywidualnego, o 2 dla turnieju par, o 4 dla turnieju teamów);
  • Dodatkowo czołowe miejsca uzyskują bonusowe punkty dodatkowe. Na przykład: 5, 3, 1;
  • Dodatkowo nagradzane są bardzo wysokie wyniki. Na przykład w turniejach liczonych na maksy, za każdy pełen procent powyżej 60% uzyskuje sie dodatkowy punkt długofalowy.

Tak określone punkty długofalowe, czasami z zastrzeżeniem, że uwzględniana jest tylko część turniejów (na przykład 6 turniejów z 8), służą do określenia zwycięzcy w punktacji długofalowej.

Punkty klasyfikacyjne

Uczestnicy oficjalnych zawodów brydżowych w Polsce otrzymują punkty klasyfikacyjne (PKL). Dokładny algorytm[54] określania punktów klasyfikacyjnych w zależności od współczynników klasyfikacyjnych (WK) wszystkich zawodników uczestniczących w zawodach i zajętego miejsca zawarty jest w regulaminie klasyfikacyjnym PZBS[55]. Można przyjąć, że za wygranie kongresu zdobywa się około 100 PKL. Miejsca w 1 lidze dają od 2000 do 800 PKL.

Zdobyte punkty klasyfikacyjne są podstawą do otrzymania tytułów klasyfikacyjnych . Jest 11 tytułów klasyfikacyjnych określonych w regulaminie PZBS. Poniższa tabela przedstawia wszystkie tytuły klasyfikacyjne (stosowane w Polsce), ich symbole stosowane na dokumentach, współczynniki klasyfikacyjne przypisane tym tytułom oraz normę punktów klasyfikacyjnych koniecznych dla uzyskania określonego tytułu.

Tytuły klasyfikacyjne w brydżu sportowym (używane w Polsce)
Lp.TytułSymbolWKNorma
PKL
1KandydatK0,550
2AdeptAd1.0100
3Mistrz klubowyM1.5200
4Mistrz OkręgowyMO2.0500
5Mistrz RegionalnyMR2,51 000
6Mistrz KrajowyMK42 000
7Mistrz MiędzynarodowyMM75 000
8ArcymistrzA1310 000
9Arcymistrz KrajowyAK1515 000
10Arcymistrz MiędzynarodowyAM1920 000
11Arcymistrz ŚwiatowyAS24inne wymagania

Nomenklatura brydża sportowego

Zasłona licytacyjna umieszczona na stole do brydża.

W brydżu sportowym jest szereg pojęć nieznanych w brydżu towarzyskim.

Akcesoria

Każde rozdanie przechowywane jest w pudełku rozdaniowym [13]. Pudełko posiada numer identyfikacyjny, określenie, które strony są po partii oraz określenie, kto jest rozdającym.

Na stoliku, przy każdym zawodniku, znajdują się kasety licytacyjne [56], które eliminują przekazywanie nielegalnych informacji przez zmiany tonu lub wysokości głosu.

W niektórych zawodach używane są zasłony licytacyjne[57], które oddzielają zawodników każdej drużyny od siebie. W przypadku stosowania zasłon każdy z zawodników widzi tylko jednego zawodnika (drużyny przeciwnej). Przy stosowaniu zasłon zmienia się wiele szczegółów dotyczących licytacji i rozgrywki[58]. W szczególności alertują i udzielają wyjaśnień zawsze zawodnicy po tej samej stronie zasłony (a nie partner zawodnika stosującego sztuczną odzywkę).

Frekanse

Często na turniejach rozdawane są frekanse[59][60]. Są to wyniki poszczególnych rozdań bez przypisywania ich do poszczególnych par. Znając własne wyniki i mając frekanse można określić (dość dokładnie) własny rezultat. Frekanse łącznie z wydrukami rozdań pozwalają lepiej analizować własną grę.

  
Turniej: maksy
Rozdanie: 7
Po partii: Obie
Rozdawał: S
9 6 3
6 5 2
A 8 7 4 3
A 8
D W
A K D 10 9 4
K W 5
9 5
N10 8 7 5 2
7
D 6 2
K 6 3 2
WE
S
A K 4
W 8 3
10 9
D W 10 7 4

Wyniki rzeczywistego rozdania turnieju na zapis maksymalny przedstawiono poniżej[61].

Grało 220 par na 110 stolikach. Maks wynosi więc 218. Rzeczywiste frekanse zawierają tylko dwie pierwsze kolumny. Tu pozostałe kolumny przedstawiono dla zobrazowania specyfiki gry turniejowej. Zapisy dotyczą par WE. Pary NS otrzymały wynik będący dopełnieniem do 100%.

W sumie na 110 stołach jest 34 różnych wyników. Najczęściej grywano 2W+1. Niektóre wyniki dają ten sam rezultat. Różnych rezultatów jest 17. Wielka różnorodność wyników w pojedynczym rozdaniu jest standardem w turniejach.

Należy zwrócić uwagę na rezultat 140 (średnia) oraz rezultaty sąsiednie. Wyniki te pokazują jak wielką różnicę sprawia jedna lewa więcej lub mniej w przypadku wartości średnich. Z drugiej strony dwa pierwsze rezultaty (2200 oraz 800) pokazują jak niewiele znaczą olbrzymie różnice gdy rezultaty odbiegają od średniej.


Dla porównania pokazano również wyniki tego rozdania rozliczone systemami Butlera i Cavendisha.

Przykład: rzeczywiste rozdanie liczone zapisem maksymalnymIMP
ZapisWynik WEKontraktyLiczbaGorszychPunktyButlerCavendish
2200100,00%3Nxx-411092181918,94
80099,08%4♣Sx-311082161211,43
73097,71%2: 3Wx=21062131110,46
63096,33%3BAW+11105210109,28
62095,41%4W=1104208109,24
60093,12%4: 3BAW=4100203109,11
50090,83%3♣Sx-219919887,37
30089,45%4♣S-3, 3N-329719543,55
20087,61%3♣S-2, 3♣Sx-129519121,48
17082,57%4: 3W+1, 2W+2, 4: 1W+398618010,65
14049,08%3♠W=, 23: 3W=, 2♠W+1, 35: 2W+1, 3: 1♠W+2, 1W+264221070-0,23
11017,89%2♠E=, 2: 2W=, 1W+141839-1-1,17
10015,60%3♣S-111734-2-1,21
-1009,63%6: 4W-1, 3BAE-1, 3♠E-1, 3: 3W-1, 2W-112521-6-5,81
-1203,67%1BAN+1148-7-6,03
-2001,83%4Wx-1, 3W-2, 2W-2314-8-7,84
-3000,00%2W-3100-10-9,69
110

Karta konwencyjna, alert, wyjaśnienie

Wszyscy zawodnicy przy stoliku mają prawo rozumieć system gry przeciwnika. Nie wolno stosować nietypowych rozwiązań licytacyjnych i rozgrywkowych bez powiadomienia o nich przeciwników.

Podstawowym dokumentem określającym grę pary jest karta konwencyjna [62][63]. Karta ta zawiera opisy licytacji , licytacji w obronie , szczegółowe konwencje , wisty i zrzutki .

Dodatkowo, jeśli przeciwnicy mogą nie wiedzieć, że zastosowana jest "sztuczne" (nietypowe) rozwiązanie (na zapoznanie się z kartą konwencyjną w turnieju czasami jest bardzo mało czasu), to należy takie rozwiązanie alertować[64][65]. Wystarcza zwykła uwaga "sztuczne" lub zastukanie w stół. Przy stosowaniu kaset licytacyjnych należy się posłużyć specjalną kartą "Alert". Alterować może jedynie partner osoby wykonującej nietypowe rozwiązanie.

Przeciwnicy mogą prosić o wyjaśnienia[66] każdego z elementów. Przy licytacji należy podać jaki jest oczekiwany rozkład kolorów i jaka jest siła karty. Wymagane jest również podanie charakteru odzywki (kończąca, automat, forsująca na jedno okrążenie, forsująca do dogranej, inwitująca). Nie należy natomiast ujawniać interpretacji odzywki lub zagrania partnera dokonanej na podstawie analizy własnych kart. podobnie, jak przy alertowaniu, wyjaśnień udziela partner osoby realizującej nietypowe rozwiązanie.

Na wielu zawodach wprowadza się ograniczenia w stosowaniu sztucznych uzgodnień między partnerami. Jest to zgodne z polityką systemową WBF, EBL oraz PZBS[67].

Przygotowanie i wydruk rozdań

Przy mało istotnych meczach i turniejach uczestnicy sami rozdają karty[68]. W meczach często nie jest zapisywany skład rąk. W turniejach natomiast, gdy to samo rozdanie będzie grane na wielu stołach po pierwszym rozdaniu oprócz zapisu wyniku są również zapisywane rozkłady. Na turniejach sędziowie często mają przygotowane rozdania (losowane na przykład komputerowo) i albo sami je powielają, albo pierwszy stolik jest wykorzystany tylko do tego, aby przygotować pudełka[13]. Z tego (pierwszego) stolika wówczas oczywiście nie ma w danym rozdaniu wyniku. Szczególnie istotne jest powielanie rozdań, gdy turniej rozgrywany jest w wielu miejscach. Wówczas rozsyłane są kontrolki zawierające rozdania.

Na większości turniejów są rozdawane (często płatne) wydruki wszystkich rozegranych rozkładów. Pozwala to parze przeanalizować na spokojnie rozkład i znaleźć słabe miejsca w licytacji , rozgrywce czy obronie.

Regulamin zawodów

Regulamin zawodów[69] brydża sportowego wraz z międzynarodowym prawem brydżowym [28] obejmuje większość aspektów gry w brydża. Tworzony jest on przez narodowe federacje brydżowe. W Polsce Regulamin Zawodów Brydża Porównawczego[70] tworzony jest przez Polski Związek Brydża Sportowego .

Zgodnie z regulacjami WBF na zawodach brydża sportowego nie wolno palić papierosów ani spożywać alkoholu[71]. Restrykcje antydopingowe są stale uaktualniane i odpowiadają innym sportom[72]. Jeśli tak głosi odpowiedni punkt regulaminu rozgrywanych zawodów, zawodnicy muszą być ubrani w określony strój zarówno w trakcie ceremonii otwarcia i zamknięcia zawodów oraz w czasie gry[73].

W przypadku turniejów i meczów regulamin zawsze określa według jakich systemów rozliczane są rozdania i jak określane są punkty długofalowe.

Średnie, kary

W czasie turniejów zdarzają się sytuacje, w których wynik danego rozdania nie może zostać uznany. Typowe sytuacje to brak czasu na rozegranie rozdania, lub gdy ktoś przez pomyłkę zobaczył nie swoje karty. W takich przypadkach zostaje przyznany parom wynik rozjemczy[74]. Zwykle wiąże się to z nałożeniem kary[75] na stronę winną takiego przewinienia.

Kara polega na odbieraniu wcześniej zdobytych punktów. Dla każdego rodzaju turnieju, w zależności od liczby zawodników, istnieje maksymalna kara, którą może nałożyć sędzia. Typowym przewinieniem, za które jest nakładana kara, jest przekroczenie czasu rozgrywki, który regulaminowo wynosi zwykle od 7 do 10 minut na rozdanie[76].

Gracze, którym udowodniono świadome i celowe naruszanie regulaminu są eliminowani z turniejów i niedopuszczani do innych zawodów.

Tabela przejść

Na turniejach brydżowych rozgrywanych jest wiele rund (po kilka rozdań). Bardzo ważnym elementem mającym wpływ na wynik jest tabela przejść pary[77]. Przy małej liczbie par (metoda Howell'a) przy każdym stoliku znajduje się informacja, że w następnym rozdaniu należy udać się do innego stolika na określoną pozycję (NS lub WE). Dotyczy to również turniejów indywidualnych. Wówczas organizatorzy zapewniają graczom szczegółową informację o miejscu docelowym (stolik oraz pozycja N, S, W lub E). Przykłady tabel przejść metodą Howell'a podano dla turnieju par oraz dla turnieju indywidualnego .

Przy dużej liczbie par stosowana jest metoda przejść Michell'a. Polega ona na tym, że pary siedzące wzdłuż jednego boku sali siedzą przez cały czas przy swoich stolikach, pary z drugiego boku przesuwają się po każdej rundzie o jeden stół w jednym kierunku a rozdania są przekazywane o jeden stół w drugim kierunku. Przy nieparzystej liczbie stołów każda para gra jednym zestawem kart co najwyżej raz. W takim przypadku pary grają maksymalnie w jednej połowie sali, podczas gdy druga połowa siedzi na tej samej linii. Możliwe jest wówczas liczenie osobno zwycięzców na linii NS i na linii EW. Dla uniknięcia takiej sytuacji w niektórych turniejach wprowadza się zmianę kierunku linii (NS i EW) po rozegraniu około połowy rozdań, co umożliwa wyłonienie zwycięzców całego turnieju.

Czasami turniej rozgrywany jest tzw. barometrem (turniej na dochodzenie). W tym systemie wyniki poprzednich spotkań decydują z kim zawodnicy będą grali w następnej rundzie, wg zasady, że zwycięzcy grają ze zwycięzcami, a przegrani z przegranymi i nikt nie gra dwa razy z tymi samymi przeciwnikami.

Stosowany jest również barometr włoski. System ten różni się od barometru tym, że to z kim się będzie grać decydują wyniki spotkań rundy przedostatniej a nie ostatniej. Daje to czas sędziom na spokojne określenie rezultatów ostatniej rundy i przygotowanie materiałów dla kolejnej.

Barometr i barometr włoski najczęściej stosowane są w turniejach teamów.

Rodzaje zawodów brydżowych

Sala gry turnieju brydża sportowego. Na stolikach widoczne kasety licytacyjne .

Rodzaj zawodów brydżowych określany jest na wiele sposobów.

Liczba graczy w drużynie decyduje o charakterze sportowym zawodów: począwszy do zawodów indywidualnych (1 osoba), przez pary (2 osoby) po teamy (4 i więcej osób).

Zawody mogą być: otwarte, zamknięte lub specjalne (na przykład: kobiece).

Wiek zawodników decyduje czy są to zawody młodzieżowe (poniżej 20 lat), juniorskie (poniżej 26 lat), otwarte lub seniorskie (powyżej 60 lat)[78].

Płeć decyduje o zawodach otwartych, kobiecych lub mikstach.

Profesja (lub sponsor) określa czasami, że są to zawody dla określonej grupy zawodowej.

Ze względu na organizatora zawody mogą być: klubowe, okręgowe, regionalne lub ogólnopolskie.

Liczba chętnych do gry, możliwości lokalowe i zaangażowanie działaczy decydują o wyborze typów zawodów (rozgrywki ligowe, turniej, mecz, kongres, cykl, olimpiada ).

Mecz brydżowy

Mecz brydżowy jest konkurencją zaliczaną do zawodów brydża sportowego , polegającą na spotkaniu dwóch drużyn, rozgrywających ze sobą komplet tych samych rozdań i rozmieszczonych w ten sposób, że pary tej samej drużyny grają przez cały czas przy dwóch stolikach na liniach przeciwnych w stosunku do siebie[15].

Mecz rozgrywany jest przez dwie współzawodniczące ze sobą drużyny na dwóch stolikach, znajdujących się w oddzielnych pomieszczeniach; jeden z nich to tzw. pokój otwarty, drugi – pokój zamknięty. Wyjątkowo, za zgodą sędziego, stoliki mogą być ustawione w jednej odpowiednio dużej sali, ale w takim oddaleniu i w taki sposób, aby zagwarantowana była całkowita tajność przebiegu gry oraz uzyskiwanych rezultatów na obu stolikach. Mecze brydżowe często rozgrywane są bez udziału sędziów i innych "pomocników". Zawodnicy sami obliczają wyniki meczu i przekazują organizatorom protokół spotkania.

Zazwyczaj wynik meczu ustala się w punktach IMP , a następnie, jeśli zachodzi taka potrzeba, przelicza się punkty IMP na punkty VP według tabeli odpowiedniej dla rozegranej liczby rozdań. Do innych metod obliczenia wyniku meczu należy system Pattona oraz board-a-match . Mecz brydżowy jest rozgrywany w oparciu o Międzynarodowe Prawo Brydżowe , Regulamin Zawodów oraz regulamin rozgrywek (jeżeli mecz jest rozgrywany w ich ramach).

Zwykle mecz brydżowy jest częścią większej grupy rozgrywek. Mecze brydżowe są podstawowym rodzajem zawodów w rozgrywkach ligowych, w czasie mistrzostw kontynentów i świata. Krótkie mecze brydżowe są przeprowadzane w czasie turniejów teamów.

Mecze brydżowe rozgrywane na długich dystansach są podzielone na sesje. Każda sesja ma 12-20 rozdań. Przy każdej nowej sesji musi nastąpić zmiana przeciwników. Oznacza to, że nie mogą w następnej sesji grać dokładnie te same pary ze sobą co w poprzedniej sesji. W praktyce można po prostu zmienić miejscami zawodników jednej drużyny (drugą drużynę pozostawiając bez zmiany) lub może nastąpić zmiana zawodników. O wyborze par do gry decyduje kapitan drużyny, który może być jednym z graczy choć w większości przypadków jest to nie grający kapitan (non-playing captain, npc)[79].

Przykłady rozliczania meczu brydżowego przedstawiono przy punktacji VP [47] oraz przy Board-A-Match [43] i Pattonie [52].

Turniej par

Turniej par pozwala uczestniczyć dużej liczbie zawodników. Są to również bardzo "demokratyczne" zawody, ponieważ przy jednym stoliku mogą się spotkać nowicjusze z uznanymi mistrzami.

Wszyscy zawodnicy rozgrywają te same rozdania (chociaż niekoniecznie w tym samym momencie), a podstawą obliczenia końcowego wyniku są poszczególne wyniki uzyskane w kolejnych rozdaniach. Nie jest konieczne rozegranie rozdań wszystkich przeciw wszystkim. Do wyłonienia zwycięzcy wystarczy by wszystkie pary grały te same rozdania.

  
Howell na 8 par
Nr rundyS1S2S3Z1S4Z2Z3
R18-1 K14-5 K22-7 K3K43-6 K5K6K7
R28-7 K73-4 K11-6 K2K32-5 K4K5K6
R38-6 K62-3 K77-5 K1K21-4 K3K4K5
R48-5 K51-2 K66-4 K7K17-3 K2K3K4
R58-4 K47-1 K55-3 K6K76-2 K1K2K3
R68-3 K36-7 K44-2 K5K65-1 K7K1K2
R78‑2 K25‑6 K33‑1 K4K54‑7 K6K7K1

Oto przykładowa tabela przejść (Howell'a)[80] dla turnieju dla 8 par (1..8). Są 4 stoliki (S1..S4). Aby każda para grała z inną potrzeba 7 rund (R1..R7). Z tego wynika, że musi być 7 zestawów kart (K1..K7). Każdy zestaw może zawierać 1, 2, 3 lub 4 rozdania. Teoretycznie może tych rozdań być więcej, ale granie więcej niż 28 rozdań jest uciążliwe. Ponieważ są 4 stoliki a 7 zestawów kart, to 3 zestawy są w zbiornicach (Z1..Z3).

Tabelę należy czytać w ten sposób, że w rundzie R1 na stoliku S1 pary 8 (na NS) i 1 (na WE) grają zestawem kart K1. W tej samej rundzie na stoliku S2 zestawem kart K2 grają pary 4 i 5. I tak dalej. Przy zmianie rund karty są przestawiane są na następny stolik. Przy czym miedzy stolikami S3 i S4 jest zbiornica Z1, a między stolikami S4 i S1 są dwie zbiornice Z2 oraz Z3. Para 8 zawsze zajmuje linię NS na stoliku S1. Może to być sędzia zawodów. Pozostałe pary przechodzą w ten sposób, ze idą za numerem wyższym. W praktyce wystarczy na każdej linii podać tylko gdzie idzie dana para w następnym rozdaniu. Należy zwrócić uwagę, że każdy zestaw kart jest grany 4 razy.

Turnieje par można rozliczać na różne sposoby. Przykłady rozliczania poszczególnych rozdań podano dla zapisu maksymalnego [45], Butlera [48] i Cavendisha [49] oraz przy frekansach [60].

Turniej indywidualny

W turnieju indywidualnym, na początku każdej rundy, gracze dostają nowego partnera, z którym przez tę rundę grają wspólnie w parze.

  
Howell na 24 zawodników
StółKompletNESW
S1K1: R1..R416516
S2K2: R5..R831422*19
S3K3: R9..R1215211713
S4K4: R13..R1671023*20
S5K5: R17..R2024*12418
ZK6: R21..R24
S6K7: R25..R2881192

Oto przykładowa tabela przejść dla turnieju indywidualnego (Howell'a)[81] w którym na 6 stołach (S1..S6) gra 24 (1..24) zawodników. Granych jest 7 rund. Wymaganych jest więc 7 kompletów kart (K1..K7). Oprócz 6 stołów wymagana jest więc zbiornica (Z), która znajduje sie miedzy stołami S5 i S6. W tym turnieju każda runda składa się z 4 rozdań. Jest więc 28 rozdań (R1..R28).

3 zawodników (22*, 23* i 24*) przez cały turniej zajmują stałe pozycje. Oznaczono ich w tabeli gwiazdkami. Pozostali przemieszczają sie według numerów. (Czasami jedną ze stałych pozycji zajmuje sędzia, który też może uczestniczyć w turnieju.)

Komplety kart przesuwane są "w dół": S1 ← S2 ← S3 ← S4 ← S5 ← Z ← S6 ←

Powyższy system przejść powoduje, że może być tylko jeden zwycięzca turnieju, gdyż wyklucza on sytuacje remisowe[16]. W niektórych rozwiązaniach zawodnicy przechodzą po określonych liniach i może być określany zwycięzca każdej linii osobno. Aby tego uniknąć w połowie zawodów następuje zmiana linii. Czasami turnieje indywidualne grane są barometrem .

Turniej indywidualny wymaga od zawodników szybkiego uzgodnienia stosowanych konwencji. Preferuje więc zawodników, którzy potrafią się dostosować do różnych partnerów.

Turniej indywidualny, podobnie jak turniej par, można rozliczać na różne sposoby. Przykłady rozliczania poszczególnych rozdań podano dla zapisu maksymalnego [45], Butlera [48] i Cavendisha [49] oraz przy frekansach [60].

Turniej teamów

Team to minimum 4 osoby. Pomimo, że osób w teamie może być więcej (często 6: 3 pary) to w jednej sesji meczu grają równocześnie 4 osoby[15]. Zazwyczaj w turniejach teamów rywalizuje się bezpośrednio tylko z jednym przeciwnikiem. Wyłonienie zwycięzcy odbywa się poprzez zsumowanie punktów zdobytych na przeciwnikach albo poprzez system play-off. Często stosowany jest barometr lub barometr włoski . Zazwyczaj gra się rundy 4-6 rozdaniowe.

Turniej teamów wymaga największego zaangażowania od zawodników oraz organizatorów. Zawodnicy muszą utworzyć wieloosobowe zespoły, o co zawsze trudniej niż w innych turniejach. Organizatorzy muszą zapewnić grę wielu zespołów i (przy grze barometrem ) przygotowywać stale nowe listy dla rund. Zwykle też wyniki turnieju teamów są najwyżej punktowane w punktacji długofalowej .

Przykłady rozliczania stosowane w turnieju teamów podano przy VP [47], Board-A-Match [43] oraz Pattonie [52].

Butler indywidualny w turnieju teamów

Oprócz głównego celu turnieju teamów - wyłonienie zwycięskiego teamu - prowadzi się często pomocnicze statystyki dla określenia najbardziej efektywnego zawodnika[82]. Rozkłady kart w poważnych turniejach teamów są takie, że gra się mecze przeciwko innej drużynie dokładnie tymi samymi kartami, jakimi grają między sobą inne drużyny występujące w danym turnieju. Można więc potraktować każde rozdanie jak rozgrywane na wielu stołach i określić wartość wyniku każdej pary w danym rozdaniu. Robi się to standardowym systemem Butlera (określenie średniej przez odrzucenie skrajnych rezultatów i wyliczanie w IMP wyników pary).

W przypadku uzyskania na obu stołach określonego meczu tego samego rezultatu, pary danej drużyny mogą mieć różne rezultaty (dokładniej przeciwne). Przykład: Na obu stołach uzyskano wysoko punktowany szlemik, który nie był grany przez inne drużyny. Dało to wynik 11 IMP według systemu Butlera. Wówczas para, który ten szlemik wylicytowała ma +11 IMP, natomiast para przeciwko której ten szlemik wylicytowano ma -11 IMP

Ponieważ w turniejach teamów w drużynie grają często więcej niż dwie pary (para rezerwowa lub jeden zawodnik ma wymiennych partnerów), to:

  • rezultat określa się dla każdego zawodnika oddzielnie (taki jak uzyskała para w konkretnym rozdaniu);
  • wynik podaje się dzieląc sumę uzyskanych punktów Butlera (dodatnią lub ujemną) przez liczbę rozegranych rozdań.

Uzyskany wyniki indywidualne odzwierciedlają klasę zawodników. W praktyce, wynik powyżej 1 jest wysoki. Zwykle zwycięski team ma również wszystkich zawodników na czołowych miejscach w klasyfikacji Butlera. Czasami organizatorzy turnieju nagradzają zwycięzców tej klasyfikacji. Na ogół w klasyfikacji tej brani są pod uwagę tylko ci zawodnicy, którzy zaliczyli minimum połowę liczby rozdań.

Aspekty organizacyjne

Zawody brydżowe

Od roku 1956 Polski Związek Brydża Sportowego przeprowadza Drużynowe mistrzostwa Polski w brydżu sportowym . Zawody te przeprowadzane są na wielu szczeblach (ligach) i ich wykaz można znaleźć bądź w okręgowych lub wojewódzkich związkach bądź znajdują się w kalendarzu PZBS[83]. PZBS prowadzi też szereg turniejów o znaczeniu krajowym i międzynarodowym. Ich wykaz z dużym wyprzedzeniem umieszczany jest w kalendarzu związku[83].

Europejska Liga Brydżowa przeprowadza mistrzostwa Europy (w wielu kategoriach). Kalendarz EBL[41] zawiera też szereg turniejów o zasięgu zarówno kontynentalnym jak i światowym.

Światowa Federacja Brydża przeprowadza wiele zawodów[84] w tym, co 4 lata, Olimliady Brydżowe , które od 2008 roku zostały włączone do Olimpiady Sportów Umysłowych . Co 2 lata – w latach nieparzystych – rozgrywane są mistrzostwa świata: kobiet – Venice Cup , mężczyzn – Bermuda Bowl oraz seniorów – D’Orsi Seniors Bowl. Rozgrywane są również mistrzostwa młodzieżowe. Również co dwa lata – w latach parzystych – rozgrywany jest Buffett Cup . Są to pojedynki pomiędzy zespołami Europy i Ameryki.

Kibice w czasie zawodów

Przepisy regulują obecność kibiców w czasie zawodów brydża sportowego[85]. W czasie meczów[15] wolno im przebywać tylko w pokoju otwartym. Kibicom nie wolno się przemieszczać po sali. Każdy z kibiców może oglądać tylko graczy z jednej strony zasłony. W praktyce jeden stolik może oglądać maksimum kilkunastu kibiców w sali otwartej.

Brydżrama

Organizatorzy spotkań brydżowych, o których wiadomo, że będą cieszyć się popularnością wśród kibiców, organizują brydżramę , czyli osobną salę, w której prezentowany jest przebieg zawodów[86]. W sali gdzie jest prezentacja może znajdować się kilkaset osób. Zaletą tego rozwiązania jest możliwość wymiany poglądów między kibicami.

Prezentacja w internecie

Brydżyści uczestniczący w zawodach zgodnych z regulacjami WBF muszą się zgodzić na obecność kamer telewizyjnych lub prezentację w internecie[87] o ile taką obecność przewiduje regulamin zawodów. Najbardziej popularnym forum prezentacji wydarzeń brydżowych jest Vugraph znajdujący się na Bridge Base Online (BBO)[88]. Większość istotniejszych zawodów brydżowych jest przedstawiana na tym forum[89]. Są to zarówno ważniejsze zawody krajowe, mistrzostwa krajów w różnych kategoriach jak i mistrzostwa kontynentów i Świata. Komentarze z tych zawodów często prowadzą znani eksperci brydżowi. Z wielu zawodów prowadzone jest po kilka, a czasami kilkanaście transmisji równocześnie, przez co kibice mogą wybrać do obserwacji interesujący stolik. Można samemu, siedząc przy komputerze, powtórzyć każde rozdanie.

Interesujące spotkania ogląda czasami kilkanaście tysięcy osób.

Brydż sportowy w mediach

Organizacją, która skupia dziennikarzy piszących na temat brydża jest IBPA (International Bridge Press Association)[90].
IBPA corocznie nagradza najlepsze artykuły dotyczące różnych aspektów brydża:

  • osobowość roku;
  • licytacja roku;
  • rozgrywka roku;
  • obrona roku.

Samo znalezienie się na "krótkiej liście" (5 pozycji) w tym rankingu jest uważane za duże wyróżnienie. Są również inne nagrody przyznawane przez IBPA.

  
Turniej: mecz
Miejsce: Szanghaj
Po partii: Obie
Rozdawała: E
W 8 7 4
A 5
A W
A D 10 7 4
Kontrakt: 4♠
Rozgrywająca: S
Wist: W
K 9 5
W 10 9 4
9 5 4 3
8 6
N3 2
K 7 6 2
D 10 8 7
K 9 3
WE
S
 E   S   W   N

Pas 1BA Pas 2♣ 
Pas 2♠  Pas 4♠ 
Pas Pas Pas 

A D 10 6
D 8 3
K 6 2
W 5 2

Obrona roku ( 2008 )[91]:

Michelle Brunner, grająca jako E, spasowała na otwarciu. Zawodniczka S otworzyła 1 BA (12..14 PC). N zapytała o starsze czwórki odzywką 2♣. S pokazała swoje piki poprzez 2♠. 4♠ N zakończyło licytację.

Przeciwko 4♠ W zawistowała w waleta kier, którego rozgrywająca przepuściła i Michelle Brunner zdobyła lewę na K.
Za wyjście 9♣ Michelle Brunner zdobyła nagrodę. Rozgrywająca potraktowała to wyjście jako oczywistego singla. Bojąc się przebitek zagrała dwa razy atuty i W po dojściu K♠ wyszła w trefla. Rozgrywająca przepuściła do waleta i K♣ wziął lewę. Przebitka trefla zakończyła tę obronę.

Zobacz też

Przypisy

  1. John Edward Olsen:  . Wyd. 1. Nowy Jork: Holt, Rinehart and Winston, 1960, ss. 159-168. 
  2. Przemysław Hauser: Potyczki przy zielonym stoliku : rzecz o brydżu i brydżystach w II Rzeczypospolitej. Warszawa: Epoka, 1989, ss. 180-187. . 
  3. Brydż sportowy. Historia. ( pol. ). [dostęp 2010-10-28].
  4. [Seifert] (Bogumił Seifert: Moje przygody z brydżem w tle. Warszawa: PZBS, 2006. . ) s. 11.
  5. Jerzy Putrament. Lepszy brycz niż nicz. „Przegląd kulturalny” (5 października 1954). 
  6. [Seifert] s. 20.
  7. [Seifert] s. 26.
  8. [Seifert] s. 27.
  9. [Seifert] ss. 30-33.
  10. [Seifert] ss. 41-44.
  11. [Seifert] ss. 90-98.
  12. [Seifert] s. 33.
  13. 13,0 13,1 13,2 [WBF - MPB] (John Wignall (z zespołem): Międzynarodowe prawo brydżowe 2007 ( pol. ). W: WBF [on-line]. PZBS, 2007. [dostęp 2010-08-20].). Punkt 2. Pudełko rozdaniowe.
  14. [WBF - MPB]. Punkt 65. Układanie lew.
  15. 15,0 15,1 15,2 15,3 [PZBS - RZBP] (PZBS: Regulamin zawodów brydża porównawczego (sportowego) PZBS ( pol. ). W: PZBS [on-line]. 1998-06-09. [dostęp 2010-08-20].). Część II – szczegółowa. B. Regulamin meczu brydżowego.
  16. 16,0 16,1 16,2 [PZBS - RZBP] Część II – szczegółowa. A. Regulamin Turnieju Brydża Porównawczego.
  17. [PZBS - RZBP]. Rozdział IV. Dokumentacja zawodów. §7.
  18. Wireless scoring solution for bridge
  19. Sędziowie ( pol. ). PZBS. [dostęp 2010-08-22].
  20. Licencje ( pol. ). PZBS. [dostęp 2010-08-22].
  21. Adresy Wojewódzkich Związków Brydża Sportowego ( pol. ). PZBS. [dostęp 2010-08-22].
  22. Adresy OZBS ( pol. ). PZBS. [dostęp 2010-08-22].
  23. Constitution ( ang. ). WBF. [dostęp 2010-09-27].
  24. Congress ( ang. ). WBF. [dostęp 2010-09-27].
  25. Executive Council ( ang. ). WBF. [dostęp 2010-09-27].
  26. Departments ( ang. ). WBF. [dostęp 2010-09-27].
  27. Laws ( ang. ). WBF. [dostęp 2010-09-27].
  28. 28,0 28,1 [WBF - MBP] (John Wignall (z zespołem): Międzynarodowe prawo brydżowe 2007 ( pol. ). W: WBF [on-line]. PZBS, 2007. [dostęp 2010-08-20].).
  29. The WBF Code of Laws for Electronic Bridge 2001 ( ang. ). WBF. [dostęp 2010-09-27].
  30. Rules and Regulations ( ang. ). WBF. [dostęp 2010-09-27].
  31. WBF General Conditions of Contest ( ang. ). WBF. [dostęp 2010-09-27].
  32. Tournament Directing ( ang. ). WBF. [dostęp 2010-09-27].
  33. Systems ( ang. ). WBF. [dostęp 2010-09-27].
  34. Appeals ( ang. ). WBF. [dostęp 2010-09-27].
  35. Master Points ( ang. ). WBF. [dostęp 2010-09-27].
  36. Committees ( ang. ). WBF. [dostęp 2010-09-27].
  37. Awards /Distinctions ( ang. ). WBF. [dostęp 2010-09-27].
  38. Geographical Zones ( ang. ). WBF. [dostęp 2010-09-27].
  39. Members ( ang. ). EBL. [dostęp 2010-09-27]. → Members
  40. Statutes ( ang. ). EBL. [dostęp 2010-09-27]. → Administration → Statutes
  41. 41,0 41,1 EBL: European Bridge League ( ang. ). [dostęp 2010-09-22]. → Competitions → Calendar.
  42. [WBF - MPB]. Punkt 77. Tabela zapisów brydża porównawczego.
  43. 43,0 43,1 43,2 [PZBS - RegulaminBAM] (PZBS: Regulamin 1. Mistrzostw Polski Teamów Board-A-Match 2004 ( pol. ). W: PZBS [on-line]. 2004-06-09. [dostęp 2010-08-20].).
  44. 44,0 44,1 [WBF - MPB]. 78. Metody obliczania wyników. C. Zapis sumaryczny.
  45. 45,0 45,1 45,2 45,3 [WBF - MPB]. Punkt 78. Metody obliczania wyników. A. Wyniki w Punktach Turniejowych (PT).
  46. 46,0 46,1 [WBF - MPB]. Punkt 78. Metody obliczania wyników. B. Wyniki w Międzynarodowych Punktach Meczowych (IMP).
  47. 47,0 47,1 47,2 47,3 [WBF - Warunki] ( General conditions of contens for all World Championships and other Tournaments held under the auspices of he World Bridge Federation ( ang. ). W: WBF [on-line]. May 2010. [dostęp 2010-10-01].) Appendix 6 – WBF IMP to VP Conversion Scale
  48. 48,0 48,1 48,2 48,3 David Stevenson: Butler scoring: median or mean? ( ang. ). [dostęp 2010-08-20].
  49. 49,0 49,1 49,2 Maurizio Di Sacco: Scoring and Results ( ang. ). W: EBL [on-line]. 4th EBL Tournament Directors Course, 31st August – 5th September 2001, Tabiano di Salsomaggiore Terme, Italy, 2001-08. [dostęp 2010-08-20].
  50. [Macieszczak] (Andrzej Macieszczak: Brydż sportowy. Warszawa: Sport i Turystyka, 1986. . ) ss. 59-60, 164-165.
  51. [Macieszczak] s. 6.
  52. 52,0 52,1 52,2 PZBS: Regulamin: X Mistrzostw Polski Teamów na dochodzenie obliczanych Systemem Pattona. ( pol. ). W: PZBS [on-line]. 2001-07-07. [dostęp 2010-08-20].
  53. PZBS: Regulamin Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2009. ( pol. ). W: PZBS [on-line]. 2008-12-10. [dostęp 2010-08-20].
  54. PZBS: Kalkulator PKLI w turniejach PZBS ( pol. ). W: PZBS [on-line]. 2009-10-01. [dostęp 2010-08-20].
  55. PZBS: Regulamin Klasyfikacyjny ( pol. ). W: PZBS [on-line]. 2009-09-25. [dostęp 2010-08-20].
  56. [PZBS - RZBP]. Część I – Ogólna. Rozdział VII. Przebieg zawodów i przepisy gry. §17.
  57. [PZBS - RZBP]. Część I – Ogólna. Rozdział VII. Przebieg zawodów i przepisy gry. §18–§20.
  58. [PZBS - RZBP]. Część I – Ogólna. Rozdział VII. Przebieg zawodów i przepisy gry. §20.
  59. [Macieszczak] s. 19.
  60. 60,0 60,1 60,2 DZBS: Wyniki turniejów w klubie "Skrzydlaci" ( pol. ). [dostęp 2010-08-20].
  61. [//tinyurl.com/2gyf7ah/ Rozdanie 7] ( ang. ). BBO. [dostęp 2010-09-28].
  62. [PZBS - Polityka] (Andrzej Wachowski (z zespołem): Polityka systemowa ( pol. ). W: PZBS [on-line]. 2002-12-17. [dostęp 2010-08-20].) 5. Karty konwencyjne / karty uzupełniające.
  63. WBF: Convention Card. Cezary Balicki, Adam Żmudziński ( ang. ). [dostęp 2010-08-20].
  64. [WBF - MPB]. 40. Uzgodnienia partnerów. B. Szczególne uzgodnienia partnerów.
  65. [PZBS - Polityka] Zasady alterowania 2002.
  66. [WBF - MPB]. 20. Powtarzanie i udzielanie wyjaśnień.
  67. [PZBS - Polityka] 3. Systemy dopuszczone do stosowania w zawodach organizowanych przez PZBS.
  68. [WBF - MPB]. 6. Tasowanie i rozdawanie.
  69. [WBF - Warunki]
  70. [PZBS - RZBP].
  71. [WBF - Warunki] 9.1 Smoking and Alcohol
  72. [WBF - Warunki] Appendix 9 – WBF Anti Doping Regulations
  73. [WBF - Warunki] 8. Dress Code
  74. [WBF - MPB]. 12. Orzeczenie według uznania sędziego. C. Orzekanie wyniku rozjemczego.
  75. [WBF - MPB]. 90. Kary proceduralne.
  76. [PZBS - RZBP]. Część I – Ogólna. Rozdział VII. Przebieg zawodów i przepisy gry. §11.
  77. [ACBLscore] (Program komputerowy ACBLscore. Version W7.66 04/29/2010 Copyright (c) 1991-2009 ACBL) → Movement.
  78. [WBF - Warunki] 4.5 Eligibility for Youth Players oraz 4.6 Eligibility for Senior Players
  79. [Macieszczak] ss. 132-133.
  80. [ACBLscore] → Movement → Howell.
  81. [ACBLscore] → Movement → External Indywidual → S0607.
  82. EBL: 50th European Team Championships. Results ( ang. ). [dostęp 2010-08-20].
  83. 83,0 83,1 PZBS: Jednolity Kalendarz Sportowy 2010 ( pol. ). [dostęp 2010-09-22].
  84. WBF: Calendar List of Events ( ang. ). [dostęp 2010-09-22].
  85. [WBF - MPB]. Punkt 76. Widzowie.
  86. [PZBS - RZBP]. Część I – Ogólna. Rozdział VII. Przebieg zawodów i przepisy gry. §21.
  87. [WBF - Warunki] 11. Vu‐Graph.
  88. Bridge Base Online ( pol. ). [dostęp 2010-09-21].
  89. Bridge Base Online. Vugraph Schedule ( ang. ). [dostęp 2010-10-20].
  90. IBPA: Constitution of the International Bridge Press Association ( ang. ). 1997. [dostęp 2010-08-20].
  91. IBPA: IBPA Awards 2009 ( ang. ). [dostęp 2010-08-20]. s. 13.

Bibliografia

  1. [ACBLscore] Program komputerowy ACBLscore. Version W7.66 04/29/2010 Copyright (c) 1991-2009 ACBL
  2. [Macieszczak] Andrzej Macieszczak: Brydż sportowy. Warszawa: Sport i Turystyka, 1986. . 
  3. [PZBS - Polityka] Andrzej Wachowski (z zespołem): Polityka systemowa ( pol. ). W: PZBS [on-line]. 2002-12-17. [dostęp 2010-08-20].
  4. [PZBS - RegulaminBAM] PZBS: Regulamin 1. Mistrzostw Polski Teamów Board-A-Match 2004 ( pol. ). W: PZBS [on-line]. 2004-06-09. [dostęp 2010-08-20].
  5. [PZBS - RZBP] PZBS: Regulamin zawodów brydża porównawczego (sportowego) PZBS ( pol. ). W: PZBS [on-line]. 1998-06-09. [dostęp 2010-08-20].
  6. [Seifert] Bogumił Seifert: Moje przygody z brydżem w tle. Warszawa: PZBS, 2006. . 
  7. [WBF - MBP] John Wignall (z zespołem): Międzynarodowe prawo brydżowe 2007 ( pol. ). W: WBF [on-line]. PZBS, 2007. [dostęp 2010-08-20].
  8. [WBF - Warunki] General conditions of contens for all World Championships and other Tournaments held under the auspices of he World Bridge Federation ( ang. ). W: WBF [on-line]. May 2010. [dostęp 2010-10-01].

Linki zewnętrzne

  1. Oficjalna strona Polskiego Związku Brydża Sportowego ( pol. ). [dostęp 2010-09-21].
  2. Oficjalna strona European Bridge League ( ang. ). [dostęp 2010-09-21].
  3. Oficjalna strona World Bridge Federation ( ang. ). [dostęp 2010-09-21].
  4. Bridge Base Online ( pol. ). [dostęp 2010-09-21].
  5. IBPA ( ang. ). [dostęp 2010-09-21].


Inne hasła zawierające informacje o "Brydż sportowy":

Brno ...

Władysław Komar ...

Nowa Anglia ...

Kowary ...

1908 ...

1932 ...

1951 ...

1979 ...

1929 ...

Przegląd Sportowy ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Brydż sportowy":

W mieście (plansza 9) ...

019. Odmiana czasowników nierozdzielnie złożonych - czas teraźniejszy. Präsens. (plansza 18) ...

048. Bazylea (plansza 12) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie