Dynastia normandzka panowała w
X
i
XII wieku
w
Normandii
i
Anglii
. Wywodziła się z
Norwegii
. Istnieje dwóch możliwych protoplastów tej
dynastii
: Rognvalda I, syna Eysteina,
jarla
Moere lub Roberta I Mocnego, syna Ragnvalda.
Powtarzające się najazdy
Normanów
na północną
Europę
doprowadziły do uchwycenia przyczółków i stworzenia wielu osiedli na południowym wybrzeżu Kanału La Manche. W końcu
IX wieku
Rolf (Rollo)
, jeden z wodzów i syn Ragnvalda Eysteinssona przejął władzę wśród Norwegów. W
886
roku po najeździe na
Bayeux
i zabiciu Berengara, hrabiego tego miasta wziął za żonę jego córkę Poppę. W
911
roku Rollo został uznany księciem Normandii przez króla
zachodnich Franków
,
Karola III Prostaka
, który ofiarował mu tereny i tak będące pod władzą Normanów, lecz nominalnie należące do
Roberta
, diuka Francji, będącego rywalem króla.
Potomkowie Rollona w linii prostej panowali na tronie książęcym do połowy XII wieku. Rządzili także w licznych normandzkich hrabstwach (Eu,
Évreux
,
Mortain
,
Corbeil
,
Arques
). Tym, który znacznie poszerzył władztwo Normanów był
Wilhelm
, zwany później Zdobywcą, syn księcia
Roberta I Wspaniałego
, który został ustanowiony swym następcą przez
Edwarda Wyznawcę
,
króla Anglii
na podstawie dość dalekiego pokrewieństwa. Matka Edwarda,
Emma
, była bowiem ciotką ojca Wilhelma, Roberta.
14 października
1066
roku w
bitwie pod Hastings
Wilhelm pokonał anglosaskiego konkurenta
Harolda II
i zdobył tron angielski. Umarł jednak na kontynencie,
7 września
1087
roku niedaleko
Rouen
i został pochowany w opactwie św. Stefana w
Caen
.
Wilhelm pozostawił trzech synów: najstarszy z nich
Robert II Krótkonogi
, został księciem Normandii i uczestnikiem
pierwszej wyprawy krzyżowej
, która zdobyła
Jerozolimę
. Po powrocie został pokonany w
1106
roku przez swego brata Henryka i uwięziony na zamku
Cardiff
, gdzie zmarł
10 lutego
1134
roku. Drugi syn
Wilhelm II Rudy
, król Anglii, został zamordowany
2 sierpnia
1100
roku podczas polowania w Nowym Lesie. Ostatni z braci
Henryk I
, zwany Pięknym Klerkiem (Beau-Clerc), początkowo bez spadku, w 1106 roku po pokonaniu Roberta rządził zarówno Anglią jak i Normandią.
Cieszący się niezwykłym powodzeniem u kobiet Henryk I zmarł
1 grudnia
1135
roku pozostawiając blisko 20 potomków z rozmaitych matek. Jednak jedyny legalny następca, Wilhelm, zginął
25 października
1120
roku podczas katastrofy statku królewskiego Blanche-Nef na Kanale La Manche. Tron Anglii i Normandii dostał się w ręce
Stefana z Blois
, wnuka Wilhelma Zdobywcy, a następnie, po jego śmierci w
1154
roku, królem Anglii i księciem Normandii został
Henryk II
, syn
Matyldy
, córki Henryka I i Gotfryda V Pięknego, hrabiego
Andegawenii
, zapoczątkowując dynastię
Plantagenetów
.
Morganatyczni synowie Henryka I otrzymali hrabiowskie uposażenie i rozwinęli własne linie dynastyczne. Do połowy
XIII wieku
earlami
Gloucester
byli potomkowie Roberta z Caen. Ostatni męski potomek dynastii normandzkiej Wilhelm FitzRobert zmarł
23 listopada
1183
roku.
Zobacz też
