Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Cenzor (starożytny Rzym)

Cenzor (starożytny Rzym)

Cenzor (censor – l.mn. censores) – urzędnik w republikańskim Rzymie .

Spis treści

Powołanie

Urzędnik wybierany był na to stanowisko wraz z drugą osobą (cenzorów było zawsze dwóch) na okres potrzebny do wykonania powierzonych funkcji, nie dłużej niż 18 miesięcy raz na 5 lat przez komicja centurialne (comitia centuriata). Reelekcja była zabroniona. Urząd cenzorów powołano w 443 r. p.n.e. , początkowo wybierano ich w nieregularnych odstępach wynoszących od trzech do dwunastu lat.

W pierwszym okresie istnienia urząd był zastrzeżony dla patrycjuszy . Pierwszym cenzorem pochodzącym z plebsu był Gaius Marcius Rutilus, stan ten usankcjonowano w 339 r. p.n.e. , gdy na wniosek Kwintusa Publiliusza Filona (Quintus Publilius Philo) uchwalono lex Publilia Philonis de censore credendo, gdzie postanowiono, że przynajmniej jeden z cenzorów powinien być plebejuszem.

Zważywszy na (arbitralny) charakter władzy, urzędników tych powoływano tylko spośród osób, które przeszły cały Cursus honorum , co stanowiło dowód uznania dla przymiotów charakteru. Cenzorzy należeli do tzw. magistratur kurulnych (magistratus curules), co oznacza, że podczas wykonywania swych funkcji mieli prawo używać krzesła kurulnego (sella curulis).

Kompetencje

Cenzorzy byli jedynymi spośród wyższych magistratur, którzy nie posiadali imperium, wskutek czego nie mieli prawa do eskorty złożonej z liktorów niosących pęk rózg ( fasces ). Tylko cenzorzy po śmierci chowani byli w purpurowej todze (oznaka władzy królewskiej).

Najstarszym i najważniejszym obowiązkiem cenzorów było sporządzenie spisu obywateli rzymskich i ich majątku (agere censum) i przypisanie ich do właściwego tribus i centurii . Dokonując spisu cenzorzy opierali się przede wszystkim na oświadczeniach składanych przez uprawnionych obywateli, którzy w tym celu wzywani byli do stawienia się na Polu Marsowym . Jednocześnie cenzorzy ustalali listę senatorów (lectio senatus) na następną kadencję. Stosownie do postanowień lex Ovinia (ok. 312 r. p.n.e. ) powinni na nią być wciągnięci tylko Najgodniejsi mężowie wszelkiej rangi, w praktyce oznaczało to byłych urzędników. Prowadzili spis majątków i kontrolowali wydatki państwa na cele publiczne, określali koszty prowadzenia wojen i rozbudowy armii. Ustalali również listę ekwitów.

Drugim zakresem obowiązków cenzorów była tzw. cura morum, czyli czuwanie nad moralnością obywateli. Po stwierdzeniu negatywnego, ich zdaniem, zachowania obywatela mogli poczynić przy jego nazwisku stosowną uwagę (nota censoria). Jedną z sankcji, jakie pociągała za sobą nota cenzorska było przeniesienie obywatela z tribus wiejskiej do jednej z 4 tribus miejskich. Skutkowało to faktycznym, nie prawnym, umniejszeniem czci przeniesionej osoby (w tribus miejskich byli zapisywaniu m.in. wszyscy wyzwoleńcy). Utratę dotychczasowej pozycji pociągało także usunięcie z centurii jeźdźców i skreślenie z listy senatorów. W ostateczności cenzorzy mogli pozbawić obywatela jego praw politycznych (poprzez wykluczenie z udziału w komisjach trybusowych i centurialnych), w takiej sytuacji nosili oni miano aerari. Od wyroków cenzorów nie było odwołania. Jedyną ochroną dla osoby zagrożonej notą stanowił wymóg, aby decyzja została podjęta jednomyślnie przez obydwu cenzorów.

Cenzorzy zawierali również kontrakty, których przedmiotem były roboty publiczne (np. budowa dróg dla celów wojskowych).

Likwidacja urzędu

W schyłkowym okresie republiki rzymskiej urząd cenzora stracił na znaczeniu (podczas dyktatury Sulli opisane wyżej uprawnienia cenzorów sprowadzone zostały do zera) by zniknąć całkowicie po utworzeniu cesarstwa . Dopiero cesarz Klaudiusz w pewnym sensie reaktywował w 47 r. jego znaczenie, jako jeszcze jeden atrybut władzy cesarskiej.

Lista cenzorów rzymskich


Inne hasła zawierające informacje o "Cenzor (starożytny Rzym)":

II wiek ...

I wiek ...

Wiktor Sukiennicki ...

1972 ...

Wittenberga ...

Dezercja ...

Klemens Maria Hofbauer ...

Stanisław Hozjusz ...

John William Waterhouse ...

1986 ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Cenzor (starożytny Rzym)":

204 Kryzys europejskiej myśli demokratycznej (plansza 14) ...

010a. Rzym (plansza 11) ...

010c. Rzym (plansza 12) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie