Sir John Robert Vane (ur. 29 marca 1927 , zm. 19 listopada 2004 ) – farmakolog brytyjski , laureat Nagrody Nobla z medycyny w 1982 roku^[1].

Był synem żydowskiego imigranta z Rosji . Studiował na Uniwersytecie w Birmingham (ukończył studia w 1944 roku), w 1953 roku obronił doktorat na Oksfordzie . W latach 1961 - 1973 był profesorem w Royal College of Surgeons w Londynie , następnie dyrektorem naukowym laboratoriów badawczych Wellcome w Beckenham. Wśród towarzystw naukowych, które wybrały go do swojego grona, znalazły się londyńskie Royal Society oraz polskie PAN i PAU .

Pracował nad rozwojem metod badawczych przy użyciu metod izolowanych. Odkrył obecność w płucach enzymu konwertującego angiotensynę I, co miało znaczenie w walce z nadciśnieniem . Był także współodkrywcą prostacykliny (hormonu naczyniowego).

W 1982 roku został laureatem Nagrody Nobla za badania nad prostaglandynami i pokrewnymi substancjami czynnymi biologicznie. Wraz z Vane'em nagrodę otrzymali Szwedzi Sune Bergstroem i Bengt Samuelsson ^[1].

Przypisy

Bibliografia