Curzio Malaparte |
Imiona i nazwisko | Kurt Erich Suckert |
Data i miejsce urodzenia |
9 czerwca
1898
Prato
|
Data i miejsce śmierci |
19 lipca
1957
Rzym
|
Narodowość |
Włoch |
Dziedzina sztuki |
literatura
|
Ważne dzieła | Technika zamachu stanu Kaputt |
Curzio Malaparte właśc. Kurt Erich Suckert (ur.
9 czerwca
1898
r. w
Prato
, zm.
19 lipca
1957
r. w
Rzymie
) –
włoski
pisarz, dziennikarz i dyplomata.
Życiorys
Jego matka była Włoszką z
Lombardii
, ojciec
Niemcem
. Podczas
I wojny światowej
służył w armii francuskiej. Karierę dziennikarską rozpoczął w
1918
r. Od
1925
r. publikował pod
pseudonimem
Malaparte (powstałym poprzez skojarzenie z
Napoleonem Bonaparte
)[1]. Pracował jako dyplomata. Na początku
lat 20.
był
attaché
kulturalnym w
Warszawie
.
W tym samym okresie związał się z ruchem
faszystowskim
, brał udział w
marszu na Rzym
. Był członkiem
Narodowej Partii Faszystowskiej
. Pozostawał jednak w ostrym sporze z
Benito Mussolinim
. W
1931
r., po publikacji
antytotalitarnego
pamfletu
"Technika zamachu stanu", zerwał z tą partią i osiadł w
Paryżu
.
Po powrocie do Włoch w roku
1933
, został aresztowany, a następnie zesłany na
wyspę Lipari
. Podczas
II wojny światowej
był
korespondentem wojennym
na
froncie wschodnim
, przebywał w
Polsce
,
Rumunii
,
Finlandii
, na
Ukrainie
oraz
Bałkanach
. To wtedy powstało najbardziej znane jego dzieło – Kaputt.
Za serię nieprzychylnych dla Niemców artykułów Malaparte został odwołany z frontu, przez pewien czas przebywał w Finlandii, potem wrócił do Włoch. W latach
1943
-
1946
współpracował z amerykańskimi wojskami okupacyjnymi we Włoszech. Po wojnie interesował się
komunizmem
, zwłaszcza jego
chińską
wersją –
maoizmem
. Odbył nawet podróż po Chinach, która jednak musiał zakończyć przedwcześnie z powodu choroby. Jego dziennik z tej podróży pt. Io in Russia e in Cina ukazał się pośmiertnie w 1958 r.
Zmarł na
raka
.
Twórczość
Kaputt
Kaputt[2] to książka reportażowa, pisana w latach
1941
-
1943
, bezpośrednio pod wpływem działań wojennych oraz związanych z nimi zbrodni niemieckich. Książka szokuje okrucieństwem opisywanych w niej scen, jednak jeszcze bardziej wstrząsający jest brak reakcji ówczesnych sfer wyższych na doniesienia o zbrodniach. Wśród bohaterów książki znajdują się
Hans Frank
,
Galleazo Ciano
,
Ante Pavelić
, generałowie
Wehrmachtu
,
bokser
Max Schmeling
oraz przedstawiciele śmietanki towarzyskiej
Rzymu
,
Berlina
i
Sztokholmu
.
Inne utwory
Poza Kaputt, najważniejszymi utworami Malapartego są: Technika zamachu stanu (Tecnica del colpo di Stato, pierwsze wydanie w Paryżu w 1931, polskie wydanie Zamach stanu) i Skóra (La Pelle,
1949
) – powieść o powojennym
Neapolu
. Publikował też opowiadania (Szczęśliwy dzień, Sodoma i Gomora).
Przypisy
- ↑ Jest to jednocześnie gra słów; "Malaparte" znaczy dosłownie "zła część", "Bonaparte" - "dobra część". Sam Malaparte zwykł to komentować, że "dobra część" była już zajęta.
- ↑ C.Malaparte, Kaputt, przeł. B.Sieroszewska, Warszawa 1983.