Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Dawid (król Izraela)

Dawid (król Izraela)

Król Dawid - André Beauneveu (1402).

Dawid ( hebr. דָּוִד - Dāwiḏ; arab. داود - Dāʾūd) (ur. ok. 1040 p.n.e. – zm. ok. 970 p.n.e. ) – postać biblijna , król Izraela od ok. 1010 p.n.e. , poeta . Najmłodszy syn Jessego z Betlejem , ojciec Salomona . Ojciec rodu Dawidytów.

Spis treści

Biografia Dawida w relacji biblijnej

Młodość

Dawid pasterzem owiec - Elizabeth Jane Gardner.

Jako najmłodszy z ośmiu synów Jessego pełnił w domu podrzędne funkcje i zajmował się głównie pasterstwem. Dawid został namaszczony na króla przez sędziego i proroka Samuela , który namaścił również poprzedniego króla Saula , lecz później popadł z nim w spór[1]. Namaszczenie to odbyło się w tajemnicy.

Na dworze Saula

Po raz pierwszy związał się z dworem, gdy przypadkowo zjawił się wśród armii żydowskiej przygotowującej się do walki z Filistynami . Dawid jako jedyny podjął wyzwanie rzucone przez filistyńskiego wojownika Goliata , nagrodą za jego zabicie miało być m.in. małżeństwo z królewską córką. Po jego zabiciu Dawid zyskał początkowo sympatię królewską, lecz szybko utracił ją, gdy Saul dostrzegł, że w pieśniach lud wynosi Dawida ponad niego. Mimo to przyznał mu dowództwo armii w nadziei, że spotka go klęska.

Walka z Saulem, świętość osoby króla

Dawid początkowo ukrywał się wraz ze zwolennikami w sąsiednich krajach (Moab) lub na pustyniach. Saul kilkukrotnie podejmował daremne próby schwytania swego przeciwnika. Podczas ich trwania kilka razy Dawid dostawał się potajemnie do obozu Saula i dwukrotnie demonstracyjnie darował królowi życie uzasadniając to nietykalnością namaszczonej osoby króla. Następnie przez pewien czas służył u filistyńskiego króla, Akisza z Gat , skąd, po pewnym czasie, został wygnany.

Król Dawid

Król Dawid - Gentile da Fabriano (1423).

Gdy Saul zmarł, Dawid zgodnie z koncepcją świętości osoby pomazańca skazał na śmierć żołnierza, który go zabił, mimo że zrobił to na prośbę Saula. Następnie udał się do Hebronu, gdzie został ogłoszony królem Judy , największego z pokoleń Izraela. Po krótkim okresie walk z Iszbaalem, synem Saula, po jego śmierci (której sprawców również skazał na śmierć) został królem całego Izraela (ok. 1008 p.n.e. ). Potem zaatakował swoich niedawnych sojuszników, Filistynów. Podbił ich oraz inne ludy. Po zakończeniu podbojów jego państwo rozciągało się od Eufratu na północy, do Potoku Egipskiego na południu, oraz od Morza Śródziemnego na zachodzie do Pustyni Syryjskiej na wschodzie. Prawdopodobnie zdobył twierdzę Jebusytów położoną na Syjonie (pd. wzgórzu Jerozolimy ), później całe miasto (ok. 1003 p.n.e. ). Syjon uczynił swoją rezydencją, a z Jerozolimy stworzył głównym ośrodek religijny i stolicę Izraela.

Król Dawid troszczył się o poddanych. Dbał aby zawsze triumfowała sprawiedliwość. Zjednoczył społeczeństwo izraelskie w jeden naród. Zapisał się w pamięci poddanych jako doskonały wódz wojskowy.

Żony i potomstwo

Batszeba w kąpieli - Francesco Hayes'a

Pierwszą żoną Dawida była Mikal , córka Saula. Jeszcze zanim został królem poślubił Abigail i Achinoam z Jizreel . W czasie panowania w Hebronie żonami Dawida zostały Maaka , Chaggita , Abitala i Egla . Po przeniesieniu stolicy z Hebronu do Jerozolimy Dawid wziął sobie jeszcze nałożnice i żony z Jerozolimy[2] - spośród nich z imienia znana jest jedynie Batszeba . Pod koniec życia do haremu izraelskiego króla trafiła Abiszag .

Synami Dawida byli kolejno:

  • Amnon - syn Achinoam z Jizreel, ur. w Hebronie,
  • Kileab - syn Abigail, ur. w Hebronie,
  • Absalom - syn Maaki z Geszur, ur. w Hebronie,
  • Adoniasz - syn Chaggity, ur. w Hebronie,
  • Szefatiasz - syn Abitali, ur. w Hebronie,
  • Jitream - syn Egli, ur. w Hebronie,
  • Szimea[3] lub Szammua[4] - syn Batszeby, ur. w Jerozolimie, zapewne identyczny z dzieckiem którego śmierć przepowiedział prorok Natan,
  • Szobab - syn Batszeby, ur. w Jerozolimie,
  • Natan - syn Batszeby, ur. w Jerozolimie,
  • Salomon - syn Batszeby, ur. w Jerozolimie,
  • Jibchar - ur. w Jerozolimie,
  • Eliszua - ur. w Jerozolimie,
  • Nogah - ur. w Jerozolimie,
  • Nefeg - ur. w Jerozolimie,
  • Jafija[2] lub Jafia[5] - ur. w Jerozolimie,
  • Eliszama - ur. w Jerozolimie,
  • Eliada [6] lub Beeliada[7] - ur. w Jerozolimie,
  • Elifelet[7] lub Elpalet[6] - ur. w Jerozolimie.

Działalność polityczna

Królestwo Izraela w momencie śmierci króla Dawida.

Dążył do zjednoczenia plemion Izraela , odparcia wrogów i powiększenia terytoriów państwa. Podbił i włączył do monarchii izraelskiej jako prowincje - Edom , Moab , Ammon oraz okręg Aram-Damaszek . Ujarzmił Filistynów , zostawiając im jednak autonomię pod rządami własnych królów. W szczytowym okresie jego imperium rozciągało się od Potoku Egipskiego na południu, do górnego Eufratu na północnym wchodzie oraz od Morza Śródziemnego na zachodzie, do Pustyni Syryjskiej na wschodzie. W skład obszaru tego imperium wchodziły w przybliżeniu terytoria dzisiejszego Izraela , Autonomii Palestyńskiej , Jordanii i Syrii .

Działalność religijna

Sprowadził do Jerozolimy Arkę Przymierza (ok. 1000 p.n.e. ). Zaplanował budowę wielkiej świątyni . Uznawany jest za inicjatora kultu Jahwe w Jerozolimie .

Pomimo że był głęboko religijny, uwiódł Batszebę , żonę jednego ze swoich dowódców. Gdy dowiedział się, że owocem ich romansu będzie syn, męża Batszeby, Uriasza Hetytę wysłał na śmierć ustawiając go w pierwszej linii na polu walki. Po śmierci Uriasza, ożenił się z Batszebą. Jego grzech cudzołóstwa uświadomił mu prorok Natan , po czym Dawid ukorzył się przed Bogiem i prosił o przebaczenie.

Biblijna Księga Psalmów przypisuje Dawidowi autorstwo 73 z nich. Biblia określa go jako poetę i pieśniarza, grającego na cytrze , flecie , niekiedy na harfie (co wynika z błędnego tłumaczenia).

Historyczność i źródła informacji o postaci Dawida

Życie oraz rządy Dawida opisują biblijne Księgi Samuela , 1 Księga Królewska i Księga Kronik .

Witold Tyloch , polski laicki historyk twierdzi : [...] Późna data ostatecznej kompilacji nie pozbawia Ksiąg Samuela ich historycznej wartości. Obiektywizm w referowaniu wydarzeń, prostota oraz oszczędność wyrazu, także żywość i barwność narracji nadają w sumie tym źródłom duże znaczenie. Wśród nich wyróżnia się szczególnie "Kronika dworu Dawida". Źródło to bowiem nie stara się ukryć błędów Dawida, ani przemilczeć trudności, z którymi musiał walczyć. Nie ma więc powodu, by wątpić w jego wczesne pochodzenie. Powstało ono zapewne wkrótce po panowaniu Dawida i nie ma sobie równego pod względem wieku i uczciwości przekazu.[8]

Księgi Kronik mają charakter wtórny wobec Ksiąg Samuela i powtarzają większość ich relacji, przy czym starają się złagodzić wizerunek króla.

O "domu Dawida" wzmiankuje inskrypcja na steli z Tel Dan (850-835 p.n.e.), podobnie inskrypcja faraona Szeszonka I z 945 p.n.e. Kwestionowany jest natomiast wpis na steli Meszy . Wykopaliska w Jerozolimie, m.in. w Ofel stwierdzają, że rozmiary ówczesnej stolicy Izraela, jak i znaczenie kraju w czasach Dawida były mniejsze niż portretowane przez Biblię.[9]

Symbolika Dawida w społeczeństwie żydowskim

Gwiazda Dawida

Dawid dla Żydów jest symbolem tożsamości narodowej , wzorem idealnego władcy. Sześcioramienna gwiazda Dawida umieszczona na fladze Izraela jest symbolem ojczyzny Żydów . Rzekomy związek tego znaku z królem Dawidem jest bardzo dyskusyjny ze względu na jego ważne znaczenie w okultyzmie , a także wzmianki w samej Biblii o bałwochwalczej gwieździe Kijjuna (Remfana) czczonej przez Izraelitów .

W chrześcijaństwie

Jego wspomnienie obchodzone jest zgodnie z Martyrologium Rzymskim 29 grudnia , Grecy wspominają go w niedzielę po Bożym Narodzeniu , 9 grudnia Koptowie, Melechici 2 grudnia , a Ormianie 22 grudnia [10][11].

Król Dawid w sztuce

Bogactwo fabularne historii Dawida oraz niejednoznaczność moralna jego postępowania inspirowały wielu artystów.

Rzeźbiarstwo

Znane rzeźby przedstawiające króla Dawida:

Literatura

  • Joseph Heller , "Bóg Wie" ("God Knows") (1984), w której starzejący się władca opowiada w formie długiego monologu o swoim życiu. Zamiast heroizmu i świętości bohatera, Heller podkreśla jego zazdrość, pożądanie, ale i samotność wobec Boga i ludzi.
  • Juan Bosch, "David: Biography of a King" (1966)
  • Allan Massie, "King David" (1995), powieść opisująca życie Dawida, przedstawiająca jego relację z Jonatanem jako związek homoseksualny.

Film

  • David w reżyserii Harry'ego Southwella (1924),
  • Dawid i Betszeba w reżyserii Henry'ego Kinga (1951), w roli Dawida Gregory Peck , ,
  • The Story of David w reżyserii Davida Lowella Richa i Alexa Segala (1976),
  • Król Dawid w reżyserii Bruce'a Beresforda (1986), w roli Dawida Richard Gere ,
  • Dawid w reżyserii Roberta Markowitza (1997).

Zobacz też

Przypisy

  1. Alfred Tschirschnitz: Dzieje ludów biblijnych. Warszawa: M. Sadren i S-ka, 1994, ss. 235-236. . 
  2. 2,0 2,1 Druga Księga Samuela 5,13.
  3. Pierwsza Księga Kronik 3,5.
  4. Druga Księga Samuela 5,14; Pierwsza Księga Kronik 14,4.
  5. Pierwsza Księga Kronik 3,7.
  6. 6,0 6,1 Pierwsza Księga Kronik 3,8.
  7. 7,0 7,1 Pierwsza Księga Kronik 14,6.
  8. Witold Tyloch : Dzieje ksiąg Starego Testamentu. Warszawa: Książka i Wiedza, 1985, s. 131. . 
  9. por. np. Israel Finkelstein, The Bible Unearthed, 2001.
  10. Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa : Księga imion i świętych. T. 2: D-G. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, ss. 15-18. . 
  11. Antonio Galuzzi: San Davide ( wł. ). [dostęp 2009-08-12].

Linki zewnętrzne


Poprzednik
Saul
król Judy
ok. 1010-1008 p.n.e
Następca
-
Poprzednik
Iszbaal
król Izraela(zjednoczone królestwo)
ok. 1008-970 p.n.e
Następca
Salomon
Ojciec
Jesse
Postać biblijna
Występuje w księgach: 1Sm , 2Sm , 1Krl , 1Krn
Synowie
Amnon , Daniel/Kileab , Absalom , Adoniasz , Szefatiasz , Jitream , Szimea/Szammua, Szobab, Natan , Salomon , Jibchar, Eliszua, Elpalet, Nogah, Nefeg, Jafia, Eliszama, Beeliada/ Eliada , Elifelet, nieznana liczba synów drugorzędnych (m.in. Jerimot?)



Inne hasła zawierające informacje o "Dawid (król Izraela)":

Mieszko II Lambert ...

Adwentyzm ...

Odense ...

Linköping ...

I wiek ...

Sztuka ...

Brno ...

Uznam ...

1484 ...

1499 ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Dawid (król Izraela)":

009. Imperium Macedońskie (plansza 3) ...

221. Przemiany powojenne na bliskim i dalekim wschodzie (plansza 13) ...

008c. Grecja (plansza 9) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie