Delta Nilu widziana z orbity (
NASA
)
Delta –
ujście rzeki
w postaci kilku odnóg, tworzących obszar
nizinny
o charakterze
bagiennym
(np.
Żuławy Wiślane
w
Polsce
), przypominający kształtem grecką literę Δ (delta). Pochodzi od nazwy nadanej przez
starożytnych Greków
ujściu
Nilu
, które rzeczywiście przypomina tę literę.
Powstawanie delt
Ujścia typu deltowego powstają w przypadku, gdy
rzeka
uchodzi do zbiornika wodnego (
morza
lub
jeziora
), który charakteryzuje się nieznacznymi wahaniami poziomu wody - w przeciwnym przypadku powstają
estuaria
. Silne prądy lub przypływy mogą unosić z sobą na pełne morze nawet bardzo znaczne masy mułu, nanoszonego przez rzeki i w ten sposób nie dopuścić do tworzenia się delt. Toteż delty tworzą się przede wszystkim w płytkich zbiornikach wodnych, w jeziorach (
Mały Staw
), w morzach zamkniętych, pozbawionych przypływów i odpływów i silnych prądów, jak na przykład
Morze Śródziemne
i
Morze Czarne
, południowowschodnie części morza
Bałtyckiego
,
Zatoka Meksykańska
w swej północnej części, płytkie morza przybrzeżne oceanu Spokojnego w Azji,
Zatoka Bengalska
,
Ocean Lodowaty
wzdłuż brzegów Azji. Innym czynnikiem sprzyjającym powstawaniu delt jest duża ilość transportowanego i akumulowanego materiału. Wyróżnia się delty wysunięte (wychodzące w morze) i wsteczne (wypełniające
zatoki
).
Budowa delty:
1. Równia aluwialna
2. Równia deltowa
3. Jezioro deltowe
4. Czoło delty
5. Prodelta
Największe delty
Największą deltę na świecie tworzy Amazonka delta ta mierzy 100,000 km². Na następnym miejscu plasuje się delta Ganges - Brahmaputra (80 000 km²),
Orinoko
(w Ameryce Południowej, 24 000 km²) i
Nil
(20 000 km²). Z rzek europejskich największą deltę ma
Wołga
(13 000 km²).
Osady, naniesione przez rzeki, sięgają nieraz wielkiej grubości. W delcie rzeki
Pad
dochodzą do 170 m, w delcie
Nilu
miejscami do 100 m, w delcie
Rodanu
również do 100 m. Szybkość, z jaką delty posuwają się w głąb morza, zależy nie tyle od ilości osadu, niesionego przez rzekę, ile od wyżej wyliczonych warunków tworzenia się delt. Materiał dostarczany przez rzekę jest często wynoszony w głąb morza przez prądy morskie (np.
pływowe
, powrotne itd.). Tak na przykład rzeka
Terek
na
Kaukazie
sypie corocznie ok. 500 m nowego ujścia; potężna Missisipi (na zdjęciu) ma lata, kiedy wysuwa się w zatokę Meksykańską również ok. 0,5 km, podczas gdy w innych latach ogranicza się do zaledwie 80 m. Słynna delta
Nilu
wzrasta zaledwie o 12 m rocznie. Z rzek europejskich pierwsze miejsce zajmuje
Pad
z 70 m. Ujścia deltowe posiadają również:
Wisła
,
Dunaj
,
Niger
,
Huang He
.
Delta Wisły
Delta Wisły rozpoczyna się przez oddzielenie się pod wsią
Piekło
, poniżej
Gniewa
, rzeki
Nogatu
, najbardziej wschodniej odnogi Wisły. Z innych, dosyć licznych odnóg delty Wisły najważniejsze są
Martwa Wisła
,
Wisła Śmiała
,
Leniwka
i
Szkarpawa
.
Delta Nanedi na Marsie
Dzięki zdjęciom i dokładnym pomiarom sondy kosmicznej
Mars Express
odkryto pozostałości delty dawnej (sprzed 4 miliardów lat) rzeki nazwanej "Nanedi", która płynęła przez wyżynny obszar Xanthe Terra
Marsa
. Delta powstała w kraterze będącym pozostałością uderzenia małego meteorytu. Do krateru Nanedi naniosła 50 metrów osadu, a cała delta zajmuje pole około 25 km² w kraterze o średnicy 5 km[1].
Podział
Ze względu na miejsce powstania
- schowana - rzeka wpada do zatoki, gdzie tworzy stożek nasypowy wyrównujący przebieg linii brzegowej np. Wisła
- wysunięta - rzeka wpada bezpośrednio do morza
Ze względu na kształt
- łukowa - np. Nil
- palczasta - np. Missisipi
- klinowa - np. Niger
Zobacz też
Przypisy