Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Demon

Demon

Belial i jego poplecznicy. Drzeworyt z książki biskupa Jacobusa de Teramo z roku 1473

Demon ( gr . δαίμων daimon - dosłownie ten, który coś rozdziela lub ten, który coś przydziela, także: nadprzyrodzona potęga, dola; łac. daemon) – istoty występujące w wielu wierzeniach ludowych, mitologiach i religiach , które zajmują pozycję pośrednią między bogami a ludźmi, między sferą ziemsko-ludzką, materialną, a sferą boską, czysto duchową; istoty o cechach na wpół ludzkich, na wpół boskich; najczęściej są to nieprzyjazne człowiekowi duchy, związane pierwotnie z pojęciem nieczystości sakralnej .

W religii greckiej demon to początkowo nieosobowa moc nadprzyrodzona, którą z czasem zaczęto wyobrażać sobie w postaci różnych duchów podrzędnych bogom. Pierwotnie pojęcie to miało charakter ambiwalentny, stanowiło zarówno pozytywne jak i negatywne określenie nadludzkiej istoty - demony bywały groźne, ale i dobrotliwe (jako takie pełniły na przykład funkcję duchów opiekuńczych - w takim rozumieniu pisali o demonach m.in. Platon , Sokrates , Heraklit ). Od czasów Ksenokratesa , wraz z rozwojem koncepcji dualizmu , demony zaczęto utożsamiać przede wszystkim ze złem, bowiem wszelkie uwikłanie w materię uważano za złe (więc i istoty powiązane z materią choćby częściowo).

W historii religii można zaobserwować, że często demonami stawały się zdegradowane bóstwa politeistyczne wyparte w toku rozwoju wierzeń z panteonu głównych bóstw. Często też podporządkowywano obcych bogów własnemu Bogu (w religiach monoteistycznych ), degradując ich do poziomu demonów (dobrym przykładem takiego zjawiska jest „zdemonizowanie” Baala w Starym Testamencie ).

Na kształtowanie się demonologii w judaizmie (a za judaizmem w chrześcijaństwie i islamie ) wielki wpływ miały irańskie wierzenia: manicheizm , mazdaizm i zaratusztrianizm . Demony w tych religiach także zajmują pośrednią pozycję między ludźmi a Bogiem. Od czasów św. Augustyna uznano je za istoty jednoznacznie złe i zidentyfikowano z diabłami .

W wierzeniach słowiańskich najczęściej występujące typy demonów to: rusałki , południce , strzygi , topielice , latawce , płanetnicy , ubożęta i skrzaty oraz tzw. bobo .

Sposoby przedstawiania demonów odzwierciedlały lęki oraz niebezpieczeństwa grożące człowiekowi, ale także nadzieje i sposoby obrony przed zagrożeniami (w przypadku demonów dobrotliwych).

Jedno z najczęstszych wyobrażeń to demon o postaci drapieżnego zwierzęcia (otwarta paszcza z wielkimi zębami, ogromne oczy, ostre pazury), pojawiający się w nocy w miejscach budzących grozę. Napada jak dzikie zwierzę, przynosząc śmierć, zagrożenie, niszcząc materialne podstawy bytu. Czasem demony w takiej postaci utożsamiane są z groźnymi zjawiskami przyrody oraz niebezpiecznymi impulsami wypływającymi z wewnętrznej natury człowieka (głównie z agresją i popędem seksualnym, wykraczającymi poza normy kulturowe; przykładem może być kozioł-diabeł jako symbol nieokiełznanej seksualności).

Demony często pełnią także funkcję strażników, chroniących określone terytorium w imieniu jego „pana”. Takie demony najczęściej przedstawiano w postaci pól ludzkiej, pół zwierzęcej. Tak właśnie pierwotnie wyobrażano sobie cherubiny , strażników raju .

Ponadto wiele wyobrażeń demonicznych odwołuje się do postaci, które na ogół są człowiekowi życzliwe, a szkodzą mu jedynie w słusznym gniewie; demony często też wiąże się z postaciami zmarłych, niebezpiecznymi duchami przodków.

Przed demonami mają chronić m.in. amulety , specjalne zaklęcia, ofiary błagalne.

Według założeń spirytyzmu demon to określenie ducha trzeciego rzędu.

Zobacz też

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "Demon":

Neoplatonizm ...

Wróżka Obraz Wróżki na łące Nilsa Blomméra (1816-1853).Wróżka - istota (np. kobieta, Demon lub anioł) mająca moc czynienia czarów , występująca w literaturze (szczególnie baśniach ), ...

Szatan ...

Alchemia ...

Łukasz Górnicki Natomiast już pośmiertnie w 1624 r. została wydana Rozmowa złodzieja z czartem (Demon Socratis) napisana na modłę dialogów platońskich.Tablica pamiątkowa na Rynku Głównym w ...

Hipokrates ...

James Clerk Maxwell porusza się z daną prędkością w ustalonej temperaturze. Maxwell jest także twórcą Demona Maxwella , eksperymentu myślowego , który zaprzecza drugiej zasadzie termodynamiki . Teoria barw i ...

Satyrowie czerwonofigurowym z początku V w. p.n.e.Satyr ( gr . σάτυρος satyros) – bóg grecki; Demon leśny; bóstwo płodności; według niektórych ojcem satyrów był Hermes , matką Iphtime; ...

Egzorcyzm ...

Budda Siakjamuni zagadki cierpienia. Medytował przez 49 dni, w czasie których ukazywał się mu Demon Mara jako uosobienie niewiedzy na drodze do oświecenia . Mara ukazywał mu ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Demon":

013b. Kultura, religia i nauka starożytnej Grecji (plansza 9) Pan – koźlonogi, rogaty bóg lasów, pasterzy i ich trzód, satyr - Demon leśny i bóstwo płodności oraz centaur - dzika istota o ...

019. Rene Descartes - ojciec nowożytnej filozofii (plansza 7) bowiem wątpię, to myślę, myśl istnieje), choćbym śnił lub choćby mię zły Demon wprowadzał w błąd. To, co myślę, może być snem lub błędem, ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie