Dezyderiusz ( łac. Desiderius) (zm. po 786 ) – ostatni król Longobardów , panujący w latach 757 - 774 . Pochodził z Brescii , był księciem Toskanii .

W celu zabezpieczenia granic i wzmocnienia granic stosował tzw. sojusze małżeńskie wydając swoje córki za synów władców państw ościennych:

• Hermenegarda została żoną Karola Wielkiego ;
• Gerperga została żoną Karlomana , brata Karola Wielkiego;
• Liutberga została wydana za mąż za Tassila, księcia Bawarii
• Adelperga poślubiła natomiast Arechisa, księcia Benewentu

Jednakże Dezyderiusz naraził się Karolowi Wielkiemu udzielając schronienia synom Karlomana po śmierci ich ojca 771 . Karol korzystając z tego pretekstu rozwiódł się z Hermenegardą i najechał królestwo byłego teścia. Dezyderiusz próbował się bronić, ale poddał się w Pawii . W 774 roku został zdetronizowany przez swojego zięcia, który sam przejął koronę Longobardów, a następnie w 781 przekazał ją swojemu synowi – Pepinowi . Dezyderiusz zaś wraz z rodziną został zesłany jako więzień do Francji .

Zobacz też

Władcy Longobardów

Bibliografia

• Praca zbiorowa,Historia powszechna Tom 7 Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki, Mediaset Group SA, 2007, ss. 75,

Poprzednik Aistulf

Król Longobardów 757 – 774

Następca Karol Wielki