Studiował w seminarium w
Fermo
, 4 kwietnia
1874
w
Rzymie
przyjął
święcenia kapłańskie
. W sierpniu
1879
obronił doktorat teologii i obojga praw na rzymskim Uniwersytecie Św. Tomasza z Akwinu. Był profesorem teologii i
prawa kanonicznego
w seminarium w Fermo oraz kanonikiem honorowym miejscowej kapituły; później wykładał na Papieskiej Akademii Św. Apolinarego w Rzymie. Otrzymał tytuł nadzwyczajnego tajnego szambelana papieskiego.
23 maja
1887
został mianowany biskupem Forli, sakrę biskupią przyjął 29 czerwca 1887 w Rzymie z rąk kardynała Giovanniego Simeoniego. W maju
1894papież Leon XIII
wyniósł go do godności kardynalskiej, jednocześnie promując na stolicę arcybiskupią Bolonia. Był kardynałem-prezbiterem S. Onofrio. Uczestniczył w
konklawe 1903
po śmierci Leona XIII.
Pochowany na cmentarzu kartuzjańskim w Bolonii; w
1912
zwłoki przeniesiono do założonego przez niego kościoła salezjańskiego Najświętszego Serca Jezusowego w Bolonii.