|
Dymitr Samozwaniec I
Dymitr Samozwaniec I - (rus. Лжедмитрий I, ur. ok. 1581, zm. 17 maja 1606) - car Rosji, rzekomy, cudownie ocalały carewicz Dymitr, syn Iwana IV Groźnego. Pochodzenie i prawdziwe imię dokładnie nie znane; pewne prawdopodobieństwo ma wersja, iż Samozwańcem był zbiegły mnich Grzegorz Otrepiew (Григорий Отрепьев (lub Гришка), właśc. Grigorij (Griszka) Otriepjew), imię świeckie - Jurij Bogdanowicz Otrepiew. Niepewna tożsamość Samozwańca sprawia, iż fakty biograficzne do momentu znalezienia się w Polsce są sprzeczne i często kolidują ze sobą. Historyk Siergiej Płatonow (1860-1933) utrzymywał, że "Nie sposób uznać, iż samozwaniec był Otrepiewem; nie sposób również twierdzić, iż Otrepiew nie mógł nim być: prawda jest na razie nieznana".
Prawdopodobnie, Otrepiew był zakonnikiem w latach 1601-1602; w lutym tego roku uciekł zagranicę. Języka polskiego i łacińskiego uczył się w szkole ariańskiej w Hoszczy na Ukrainie. Już w 1603 notowany w Brahiniu u Adama Wiśniowieckiego.
W 1604 Samozwaniec przybył do Krakowa. Został przyjęty przez Zygmunta III Wazę. Przedstawił mu plan wyprawy na Moskwę, w celu zdobycia tronu carskiego. Król nie zajął jednoznacznego stanowiska, natomiast wiele wpływowych osobistości z Janem Zamojskim na czele uznało przedsięwzięcie za szkodliwe dla interesów Rzeczpospolitej. Magnackie rody Mniszchów i Wiśniowieckich spoglądały z zainteresowaniem na ten plan - wierzyły w nabycie nowych ziem dla swoich domen i rozszerzenie wpływów. Tak samo jak rosyjskie rody bojarów: Szujskich, Bielskich, Romanowów, Mścisławskich - liczyli na przywileje podobne do tych jakie mieli polscy magnaci. Mniszchowie pragnęli wykorzystać zamęt w Rosji wywołany sporem cara Godunowa z wielkimi rosyjskimi rodami.
Dymitr znalazł więc poparcie u kilku magnatów polskich oraz w zakonie jezuitów i u nuncjusza papieskiego. Przychylność w Polsce pomogło mu znaleźć także przejście na katolicyzm (w czym wspomagał go ks. Franciszek Pomaski) i zamiar podporządkowania Cerkwi Prawosławnej Stolicy Apostolskiej. W ramach przygotowania wyprawy zebrał 2500 żołnierzy, do których przyłączyło się następnie 2000 kozaków dońskich. Wyruszył na wschód 15 sierpnia 1604 roku. Po przekroczeniu granic Moskowii (październik), po zwycięskich bitwach i po nagłej śmierci Borysa Godunowa Dymitr 20 czerwca 1605 roku zajął Moskwę. Uznany przez carycę Marfę (żonę Iwana Groźnego i matkę zabitego carewicza Dymitra) za syna, Dymitra Iwanowicza. Koronowany 30 lipca. W 1606, tuż przed śmiercią, poślubił Marynę Mniszchównę.
Inne hasła zawierające informacje o "Dymitr Samozwaniec I":
1362
...
1361
...
Zygmunt III Waza
wykreowanego na dworze
Adama Wiśniowieckiego
na rzekomego syna cara Iwana IV Groźnego. Dymitr Samozwaniec I obalony został przez spisek
bojarów
, a carem ogłosił się ...
1377
...
Order Orła Białego
...
Wielkie Księstwo Moskiewskie
...
1136
...
Dymitr Samozwaniec
Dymitr Samozwaniec I
Dymitr Samozwaniec II
Dymitr Samozwaniec III
...
Dymitriady
Dymitr Samozwaniec I
Dymitr Samozwaniec I przysięga Zygmuntowi III Wazie wprowadzenie katolicyzmu w ...
1746
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Dymitr Samozwaniec I":
119a Wojny XVII w. i ich konsekwencje (plansza 7)
...
119a Wojny XVII w. i ich konsekwencje (plansza 8)
...
114 a Europa Środkowowschodnia w XVI w. (plansza 12)
...
|
