Założycielem dynastii sabaudzkiej był hrabia
SabaudiiHumbert I Białoręki
(
980
-
1047
), który władał
Sabaudią
od
1003
. Jego syn Oddo (
1010
-
1060
), władał również
Piemontem
, dzięki małżeństwu z dziedziczką
Turynu
–
Adelajdą
.
Wiktor Amadeusz II
(
1666
-
1732
) na mocy pokoju utrechckiego otrzymał w
1713Sycylię
(zamienioną w
1720
na
Sardynię
) i tytuł królewski. Główna gałąź dynastii sabaudzkiej wygasła w
1831
na
Karolu Feliksie
. Młodsza linia odziedziczyła tron (w osobie
Karola Alberta
) i przyczyniła się do zjednoczenia Włoch, których pierwszym królem został w
1861
król
Sardynii
–
Wiktor Emanuel II
. Jego młodszy syn –
Amadeusz
panował w latach
1870
-
1873
w
Hiszpanii
. Ostatni król z dynastii sabaudzkiej,
Humbert II
, stracił tron po referendum konstytucyjnym w 1946, kiedy niewielka większość głosujących (54,3%) wypowiedziała się za wprowadzeniem republiki i udał się nie podpisując abdykacji na wygnanie do
Egiptu
.