Efekt halo (
ang.
halo effect), in. efekt aureoli, w
psychologii
tendencja do automatycznego, pozytywnego (efekt Galatei, efekt aureoli, efekt
nimbu
, efekt Pollyanny, anielski efekt halo) lub negatywnego (efekt Golema, szatański efekt halo), przypisywania cech
osobowościowych
na podstawie pozytywnego lub negatywnego wrażenia.
Jest odmianą
podstawowego błędu atrybucji
. Polega na tym, że przypisanie jednej ważnej pozytywnej lub negatywnej właściwości wpływa na skłonność do przypisywania innych, niezaobserwowanych właściwości, które są zgodne ze znakiem emocjonalnym pierwszego przypisanego atrybutu.
Istotą efektu halo jest przypisanie komuś (
atrybucja
) ważnej pozytywnej lub negatywnej cechy wewnętrznej. Przypisanie cechy nieważnej nie musi wywołać efektu halo. Najważniejszymi atrybutami, które posiadają moc wywoływania efektu halo, są:
inteligencja
/
głupota
, nieatrakcyjność/
atrakcyjność fizyczna
, elementy wyglądu zewnętrznego (np. schludny/brudny),
dobroć
/
zło
.
Nazwa efekt halo wzięła się od zjawiska
halo
, czyli poświaty, która tworzy się wokół obserwowanych obiektów, np. wokół
Księżyca
w mroźną noc.
Przykład
- Punktualność jest dla mnie ważną wartością. Spotykam nową osobę i zauważam, że jest ona punktualna, więc będę skłonny myśleć, że jest też inteligentna, przyjazna, uczciwa etc.
- Spotykam osobę, którą oceniam jako niekulturalną i
agresywną
. Będę skłonny myśleć o tym człowieku, że jest także np. leniem i ma zaściankowe poglądy.
Zobacz też
