Einsatzkommando zur besonderen Verwendung ( Einsatzgruppe "Galizien" ) - niemiecka jednostka policyjna "specjalnego przeznaczenia" utworzona w 1941 przed atakiem Niemiec na ZSRR , w celu oczyszczenia terenu ze szczególnie niebezpiecznych osób.

Eufemizm nazwy oznaczał eksterminację polskiej elity intelektualnej (uczonych, pedagogów, działaczy kultury), działaczy komunistycznych, oraz Żydów .

Einsatzkommando liczyło ok.230 osób. Dowódcą oddziału był Brigadeführer dr Karl Eberhard Schöngarth . Oddział kwaterował we Lwowie przy ulicy Pełczyńskiej (w gmachu Gestapo ), jednak działał nie tylko w dystrykcie galicyjskim Generalnego Gubernatorstwa , ale i na terenie Wołynia ( Komisariat Rzeszy Ukraina ). Dzielił się na dwie komendantury:

• Gebiet 213 - obejmującą Kowel , Równe , Łuck
• Gebiet 444 - obejmującą Lwów , Rawę Ruską-Przemyśl, Drohobycz , a później również Tarnopol

W oddziale działali między innymi SS-Hauptsturmführer Hans Krüger , SS-Untersturmführer Walter Kutschmann , SS-Sturmbannführer Kurt Stawizki , SS-Hauptscharführer Felix Landau .

Oddział odpowiedzialny jest za mord profesorów lwowskich , wymordowanie personelu dydaktycznego Liceum Krzemienieckiego , oraz wiele masowych zbrodni na Żydach (około 4000 ofiar).

Literatura

• Zygmunt Albert Kaźń profesorów lwowskich – lipiec 1941 / studia oraz relacje i dokumenty zebrane i oprac. przez Zygmunta Alberta Wrocław 1989, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, wersja elektroniczna
• Ryszard Torzecki - "Polacy i Ukraińcy. Sprawa ukraińska w czasie II wojny światowej na terenie II Rzeczypospolitej", Warszawa 1993, Wyd. PWN ,