Emanuel Mateusz Rostworowski (ur. 8 stycznia 1923 w Krakowie , zm. 8 października 1989 w Krakowie ) – polski historyk, profesor Polskiej Akademii Nauk .

Związany z Uniwersytetem Jagiellońskim . Wieloletni (1964-1989) redaktor naczelny Polskiego Słownika Biograficznego . Pod jego kierownictwem wydano 22 tomy. Sam był autorem ponad 60 obszernych biogramów.

Doktoryzował się w roku 1950 , w roku 1961 został profesorem nadzwyczajnym, 10 lat później zwyczajnym. W 1977 roku ogłosił syntezę dziejów XVIII wieku . Stanowiła ona czwarty z serii podręczników akademickich historii powszechnej PWN i jest ceniona po dziś dzień za wysoką wartość merytoryczną i znakomity styl.

Autor wielu publikacji na temat historii Polski XVIII wieku . Jeden z ostatnich uczniów Władysława Konopczyńskiego . Syn Karola Huberta Rostworowskiego , brat Marka Rostworowskiego i Jana Rostworowskiego .

Dzieła

• Historia powszechna - wiek XVIII, Warszawa 1977
• Sprawa aukcji wojska na tle sytuacji politycznej przed Sejmem Czteroletnim, Warszawa 1957
• O polską koronę. Polityka Francji w latach 1725-1733, 1958
• Legendy i fakty XVIII wieku, Warszawa 1963
• Ostatni król Rzeczypospolitej. Geneza i upadek Konstytucji 3 maja, Warszawa 1966
• Popioły i korzenie. Szkice historyczne i rodzinne, Kraków 1985
• Materiały do dziejów Sejmu Czteroletniego, t. 1-5, Wrocław 1955-1964 (współredaktor)

Linki zewnętrzne

• Emanuel Rostworowski – wykaz publikacji w LitDok Bibliografia Historii Europy Środkowowschodniej, Herder-Institut (Marburg)