Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.

Immanuel Kant

Immanuel Kant - (ur. 22 kwietnia 1724 w Królewcu, zm. 12 lutego 1804 tamże) – filozof niemiecki; profesor logiki i metafizyki na Uniwersytecie Królewieckim. Twórca filozofii krytycznej lub transcendentalnej, zakładającej, że podmiot jest poznawczym warunkiem przedmiotu. Podstawowymi cechami jego koncepcji filozoficznej są: agnostycyzm poznawczy względem tak zwanych rzeczy samych w sobie (np. Boga, materii) oraz aprioryzm w stosunku do zjawisk. Jego głównym wkładem w filozofię zachodnią było zniesienie opozycji pomiędzy racjonalizmem (por. Kartezjusz) a empiryzmem (por. Hume). Do osiągnięć kantyzmu odwołuje się między innymi neokantyzm (kontynuacja), fenomenologia (rewizja) oraz pozytywizm logiczny (opozycja).

Biografia

Immanuel Kant przez całe życie związany był z Królewcem (obecnie: Kaliningrad). Jego ojciec był rzemieślnikiem, a matka córką pochodzącego ze Szkocji mistrza wykonującego siodła. W dzieciństwie Kant otrzymał surowe luterańskie wykształcenie. Dom rodzicielski i Collegium Fridericianum, do którego uczęszczał, stały pod wpływem pietyzmu. W 1740 roku jako szesnastoletni chłopiec rozpoczął studia filozoficzne na Uniwersytecie w Królewcu. Na uniwersytecie, gdzie głównie poświęcał się studiom przyrodniczym, zetknął się po raz pierwszy z filozofią oświecenia pod wpływem Knutzena, ucznia Wolffa. Studia uniwersyteckie zamknął pracą pt. Gedanken von der wahren Schützung der lebendigen Kräfte (1746). Zgłębiał między innymi koncepcję Leibniza. W 1746 roku był zmuszony przerwać naukę w związku ze śmiercią ojca.

Aby utrzymać się przy życiu, przyszły autor Krytyki czystego rozumu podejmował się prowadzenia prywatnych lekcji w okolicznych miejscowościach, a jednocześnie kontynuował własne badania filozoficzne i co kilka lat publikował jakąś nową pracę – pierwsza ukazała się w 1749 roku. W 1755 wydał anonimowo pracę „Allgemeine Naturgeschichte und Theorie des Himmels”. W tym samym roku wydał pracę magisterską: „Meditationum quarundam de igne succincta delineatio” i habilitował się na podstawie pracy „Principiorum primorum cognitionis methaphysicae nova dilucidatio”, w której starał się powiązać teorię Newtona z nauką Leibniza. Po śmierci Knutzena starał się Kant bezskutecznie o katedrę po nim, pisząc w tym celu dysertację „Monodologia physica” (1756). Prócz tego napisał Kant w tym okresie, tzw. przed krytycznym, kilka prac z dziedziny estetyki, etyki, teologii i metafizyki. W 1755 roku zdołał zyskać etat na uczelni, początkowo jako Privatdozent. Ponieważ pensja uczelniana przy tym stanowisku nie była wysoka, nadal prowadził prywatne lekcje. Podobno komentował to słowami, że lubi towarzystwo pięknych i wykształconych kobiet. Jakby na przekór temu Kant do końca życia pozostał kawalerem. Przeszedł przez wszystkie szczeble kariery uniwersyteckiej nim w 1770 roku, będąc czterdziestopięcioletnim mężczyzną, objął katedrę logiki oraz metafizyki Uniwersytetu Królewieckiego, dzięki pracy: „De mundi sensibilis atque intelligibilis forma et principiis” (1770). Był już wówczas uznanym wykładowcą i wpływowym filozofem. W tym czasie w jego myśleniu dokonał się zwrot ku filozofii krytycznej. Praca pedagogiczna na uczelni bardzo go absorbowała – zarzucił ją dopiero na trzy lata przed śmiercią. Mimo to znajdował czas na prowadzenie samodzielnych badań filozoficznych.

Spędził na nich następną dekadę. Efektem dziesięcioletniego milczenia była publikacja napisanej w oschłym scholastycznym języku obszernej Krytyki czystego rozumu w 1781 roku – jednego spośród ważniejszych dzieł w historii filozofii. Ponieważ ta trudna praca spotkała się z małym odzewem, w 1783 roku Kant wydał skromniejsze objętościowo i bardziej przystępne Prolegomena, zawierające wykład jego głównych idei. Pozostałe publikacje Kanta z okresu krytycznego to Uzasadnienie metafizyki moralności z 1785 roku, będące uproszczoną wersją Krytyki praktycznego rozumu z 1788 roku, oraz Krytyka władzy sądzenia z 1790 roku. W dziełach swych zajął się kolejno: teorią poznania, etyką oraz estetyką. Pod koniec tego okresu pozostawał Kant pod wpływem empiryzmu Hume`a. Po jedenastu latach przerwy w pisaniu ukazuje się „Kritik der reinen Vernuft” (1781, 2 wyd. 1787), jako owoc długoletnich rozmyślań, a w r. 1788 „Prolegomena zu einer jeden künftigen Metaphysik”. Jego uczniowie – w tym Reinhold, Beck i Fichte – przeszli od kantyzmu do radykalnego w formie idealizmu. W 1799 roku Kant napisał list otwarty do Fichtego, w którym potępił takie praktyki. Było to jego ostatnie wystąpienie filozoficzne.

Kant, który spędził całe życie w małym kresowym mieście, nie miał kontaktu z ludźmi mogącymi mu dorównać pod względem intelektualnym. W swych dociekaniach filozoficznych był zdany jedynie na siebie. W pracy pomagały mu cechy charakteru, które dały o sobie znać szczególnie w ostatniej ćwiartce jego życia: dyscyplina wewnętrzna oraz siła woli. Popularna anegdotka głosi, że codzienne przechadzki Kanta były tak regularne, iż można było ustawiać według nich zegary.

Dzięki Kantowi prowincjonalny Uniwersytet w Królewcu stał się uznaną uczelnią. Znany i szanowany przez współczesnych, choć nie do końca zrozumiany filozof, zmarł w mieście, w którym się urodził. Niezachowany dom Kanta znajdował się przy Prinzessinenstr. na Woli Zamkowej. W dawnej katedrze królewieckiej, w której został pochowany i gdzie zachowało się jego mauzoleum (proj. Friedrich Lahrs 1923), znajduje się Muzeum Kanta, pamiątki z nim związane gromadzi też Museum Stadt Königsberg w Duisburgu.


Inne hasła zawierające informacje o "Immanuel Kant":

Literatura – przegląd chronologiczny – Robert Bage 1783 w literaturze – Prologomena do wszelkiej przyszłej metafizyki – Immanuel Kant 1782 w literaturze – Zbójcy – Friedrich Schiller 1781 w literaturze – ...

Piękno Platonie. Myśl tę rozwinął Alexander Gottlieb Baumgarten , pojawiła się także w twórczości Lessinga . Immanuel Kant uważał, że piękne jest to, co podoba się powszechnie, bezinteresownie ...

Antoni Lange ...

Dobro (etyka) Dokładniejsza analiza poglądów katolickich na temat dobra znajduje się w haśle etyka chrześcijańska Immanuel Kant stworzył system etyczny, zwany aktywistycznym, w którym dobro stało się ...

Smak (estetyka) ...

Umowa społeczna ...

Rewolucja francuska ( Karl Marx , Pierre Proudhon ), uważali, że rewolucja wyzwoliła ludzi tak jak oświecenie ( Immanuel Kant ) oswobodziło ludzki umysł z dozoru autorytetów[]. Zobacz też przewrót 9 thermidora wojny ...

Estetyka ...

Samuel Huntington ...

Marsze ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Immanuel Kant":

034. Kant i Przewrót Kopernikański (plansza 21) ...

034. Kant i Przewrót Kopernikański (plansza 7) e height=380 width=770 > Immanuel Kant - dzieła Dzieła z okresu krytycyzmu, to tak zwane ...

034. Kant i Przewrót Kopernikański (plansza 37) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie