Erich Fromm (ur.
23 marca
1900
r. we
Frankfurcie nad Menem
w
Niemczech
, zm.
18 marca
1980
r. w
Muralto
k.
Locarno
,
Tessin
w
Szwajcarii
) –
niemiecki
filozof
,
socjolog
,
psycholog
i
psychoanalityk
pochodzenia
żydowskiego
.
Biografia
Młodość
Erich Fromm urodzony w
1900
roku, sam o sobie pisze: "Byłem wychowany w religijnej żydowskiej rodzinie i pisma
Starego Testamentu
oddziaływały na moją wyobraźnię i kształtowały ją bardziej niż cokolwiek - choć nie wszystkie w tym samym stopniu; byłem znudzony, a nawet zdegustowany historią podboju
Kanaanu
przez
Hebrajczyków
, nie trafiała do mnie historia
Mordechaja
czy
Estery
i nie potrafiłem jeszcze wtedy docenić
Pieśni nad Pieśniami
. Ale historia nieposłuszeństwa
Adama i Ewy
, błaganie
Boga
przez
Abrahama
o uratowanie mieszkańców
Sodomy i Gomory
[...] głęboko mnie poruszyły. Ale najbardziej proroctwa
Izajasza
,
Amosa
i
Joela
. Nie tyle z powodu zawartych w nich ostrzeżeń i przepowiedni nieszczęść, ile z powodu zapowiedzi Dni Ostatecznych, kiedy to narody przekują swoje miecze na lemiesze, a dzidy na sierpy; naród nie podniesie miecza przeciwko narodowi i wszelkie wojny ustaną, kiedy wszystkie narody będą w przyjaźni i kiedy ziemia wypełni się łaską Pana, tak jak woda wypełnia morze. Gdy miałem trzynaście, czternaście lat, wizja uniwersalnego pokoju i harmonii pomiędzy narodami poruszyła mnie głęboko"[1].
Na zainteresowania i postawę Fromma miały wpływ doświadczenia związane z
I wojną światową
i śmiercią wielu jego bliskich i znajomych, a także narastające w ówczesnych
Niemczech
nastroje
szowinistyczne
i
antysemickie
. Doświadczenia te spowodowały u Fromma zainteresowanie
psychologią
,
socjologią
. A pragnienie znalezienia odpowiedzi na pytania dotyczące prawa społecznego istnienia ludzi, spowodowały jego zainteresowanie poglądami
Marksa
i
Freuda
, co miało bardzo duży wpływ na jego późniejszą twórczość. W swoich książkach bardzo często powołuje się na teorie Marksa, a także dokonuje rewizji teorii Freuda.
Studia
Studiował na wydziale
filozofii
uniwersytetu frankfurckiego
, a także w
Monachium
, w
Heidelbergu
gdzie otrzymał tytuł doktora nauk filozoficznych (
1922
), i w
Berlinie
gdzie rozpoczął praktykę
psychoanalityczną
. Bardzo ważny była współpraca Fromma z tzw. szkołą frankfurcką skupiającą wielu ludzi związanych z lewicą społeczną próbujących łączyć niedogmatycznie pojmowany
materializm
historyczny z psychoanalizą,
heglizmem
i
neokantyzmem
. Prowadzono tam również studia nad wpływem formacji kapitalistycznych na kulturę i ludzką osobowość. Fromm miał duży wpływ na te badania ponieważ w latach
1929
-
1932
był wykładowcą w Instytucie Badań Społecznych istniejącym przy uniwersytecie frankfurckim. Fromm miał również duży udział w opracowaniu teorii osobowości autorytarnej (sadomasochistycznej).
Kariera naukowa
W
1932
roku na zaproszenie Chicagowskiego Instytutu Psychoanalitycznego Fromm wyjechał do
Stanów Zjednoczonych
, gdzie po dojściu
Hitlera
do władzy w styczniu
1933
roku postanowił pozostać. Kontynuacją ośrodka frankfurckiego był Międzynarodowy Instytut Badań Społecznych przy Columbia University, gdzie był on wykładowcą.
W latach (
1941
-
1942
) Fromm pracował w Amerykańskim Instytucie Psychoanalitycznym założonym przez
Karen Horney
, którą poznał w Berlińskim Instytucie Psychoanalitycznym. Od
1943
roku współkierował Instytutem Psychoanalitycznym im Williama A. White'a w
Nowym Jorku
, którego dyrektorem był jeden z czołowych przedstawicieli
neopsychoanalizy
Harry Stack Sullivan
. W latach
1942
-
1951
wykładał w Bennington College w stanie
Vermont
. W
1951
roku został profesorem psychologii Szkoły Medycznej przy Autonomicznym Uniwersytecie w Meksyku, gdzie także założył własny Instytut Psychoanalityczny
Zainteresowanie buddyzmem Zen
Erich Fromm interesował się także
buddyzmem
zen
, w swoich pracach powoływał się często na nauki
Buddy
jak i na pisma
D.T. Suzukiego
. Uczestniczył między innymi w warsztatach na temat buddyzmu zen i psychoanalizy pod patronatem Wydziału Psychoanalizy Szkoły Medycznej Autonomicznego Narodowego Uniwersytetu Meksyku w
1957
roku. Na podstawie teorii buddyzmu zen Fromm poszerzał swoje idee dotyczące takich kwestii psychoanalizy jak
nieświadomość
i przechodzenie treści w niej ukrytych do
świadomości
, a także celu terapii psychoanalitycznej.
Twórczość
Lata czterdzieste i pięćdziesiąte stanowiły najbardziej płodny okres w twórczości Fromma. W
1941
roku, powstała "Ucieczka od wolności" - pierwsza książka, która przyniosła mu międzynarodowa sławę. Inne ważniejsze dzieła to "Niech się stanie człowiek" (
1947
), "Psychoanaliza a religia" (
1950
), "Zdrowe społeczeństwo" (
1955
), "O sztuce miłości" (
1956
), później pojawiła się dwie książki które zyskały wielki rozgłos "Rewolucja nadziei" (
1968
), oraz "Mieć czy być" (
1976
)
Przez cały czas Fromm zajmował się
psychologią
społeczną, badał relacje i oddziaływania między
jednostką
a
społeczeństwem
. Już w najwcześniejszych publikacjach Fromm polemizował z biologizmem w psychoanalizie
Freuda
w opozycji do którego tworzył własną teorię
charakteru
i
osobowości
społecznej. Fromm przez cały okres swojej twórczości próbował znaleźć środki zaradcze na negatywne zjawiska społeczne, zwłaszcza te charakterystyczne dla
cywilizacji zachodnioeuropejskiej
. Twórczość Fromma charakteryzują wątki moralno-utopistyczne oraz wiara, że ludzkość mogłaby dojść do ukształtowania "zdrowego społeczeństwa" (sane society).
Dzieła (dostępne w języku polskim)
Kolejno podano: tytuł książki, rok wydania oryginału, rok pierwszego polskiego wydania
- Ucieczka od wolności, 1941, 1970
- Niech się stanie człowiek. Z psychologii etyki, 1947, 1994
- Psychoanaliza a religia, 1950, 1966 (w zbiorze Szkice z psychologii religii) oraz 2000 (wydanie osobne)
- Zapomniany język. Wstęp do rozumienia snów, baśni i mitów, 1951, 1977
- Zdrowe społeczeństwo, 1955, 1996
- O sztuce miłości, 1956, 1971
- Psychoanaliza i buddyzm zen (z R. De Martino i D.T. Suzuki), 1960, 1966 (w zbiorze Szkice z psychologii religii) oraz 1995 (wydanie osobne)
- Zerwać okowy iluzji. Moje spotkanie z myślą Marksa i Freuda, 1962, 2000
- Dogmat Chrystusa i inne pisma religioznawcze, 1963, 1992 (jest to zbiór wcześniejszych esejów autora; w polskim wydaniu znalazły się: Dogmat Chrystusa 1930, Szabat 1927, Biblijni prorocy o pokoju 1960 oraz fragmenty późniejszych książek Fromma: Ihr werdet sein wie Gott 1966 i Rewolucja nadziei 1968)
- Serce człowieka. Jego niezwykła zdolność do dobra i zła, 1964, 1996
- Rewolucja nadziei. Ku uczłowieczonej technologii, 1968, 1996
- Kryzys psychoanalizy, 1970, 1995
- Anatomia ludzkiej destrukcyjności, 1973, 1998
-
Mieć czy być?
, 1976, 1989
Po śmierci Ericha Fromma zebrano jego artykuły oraz eseje i wydano w następujących tomach:
- O sztuce istnienia, 1989, 1997
- Rewizja psychoanalizy, 1990, 1998
- O sztuce słuchania, 1991, 1996
- Miłość, płeć i matriarchat, 1994, 1997
Ponadto w Polsce w 1966 r. ukazał się zbiór Szkice z psychologii religii zawierający wymieniane już wyżej dzieła Fromma: Zdrowe społeczeństwo (fragmenty), O sztuce miłości (fragmenty), Psychoanaliza a religia oraz Psychoanaliza i buddyzm zen.
Inne eseje, artykuły i fragmenty dzieł Ericha Fromma przetłumaczone na język polski zostały opublikowane w piśmie Colloquia Communia nr 3-6(44-47)/1989 oraz nr 1-6(48-53)/1990.
Ciekawostki
Jest wymieniony w piosence zespołu
Myslovitz
Mieć czy być, w wersie: kolejna strona: mieć czy być/czy Erich Fromm wiedział jak żyć?
Jest wymieniony w piosence zespołu
Kazik Na Żywo
Las Maquinas de la Muerte, w wersie: Erich Fromm, "Ucieczka od wolności", won!/A psychoanaliza to do Ciebie mnie nie zbliża (Fromm krytykował koncepcję freudowską).
Do tytułu i treści
Mieć czy być?
nawiązuje również tekst piosenki
Komu bije dzwon
zespołu
Kult
.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Źródła
- Mirosław Chałubiński słowo wstępne do książki Erich Fromm "Mieć czy być" REBIS 2007.
- Przedmowa do książki "Buddyzm zen i psychoanaliza".
Przypisy
- ↑ Erich Fromm Zerwać okowy iluzji przeł. J. Karłowski, REBIS 2007; na podstawie przedruku zawartego we wstępie "Mieć czy być?", REBIS 2007, przez M. Chałubiński.