Europa według
mitologii greckiej
, była córką
Agenora
,
fenickiego
władcy miast
Sydonu
i
Tyru
, i jego pierwszej lub drugiej żony –
Telefassy
lub Argiope.
Słynęła z niezwykłej urody.
Zeus
, zakochawszy się w Europie, przybrał postać pięknego białego byka i zjawił się na łące, miejscu zabaw Europy i jej towarzyszek. Europa uwiedziona łagodnością i delikatnością byka usiadła na jego grzbiecie. Zeus-byk korzystając z tej sytuacji zerwał się do ucieczki i nie spoczął, dopóki nie przepłynął morza i nie dobiegł do cudownej groty położonej na
Krecie
.
Zamieszkawszy na Krecie, Europa urodziła Zeusowi dwóch synów:
Minosa
i
Radamantysa
. Niektóre źródła mówią także o trzecim:
Sarpedonie
. Europa wyszła później za mąż za Asteriosa,
króla
Krety, który adoptował jej dzieci, a byk został umieszczony przez bogów na nieboskłonie w postaci
gwiazdozbioru Byka
. Otaczano ją boską czcią. Uważano ją za najpiękniejszą kobietę na świecie. Mit o Europie jest początkiem tzw. mitów tebańskich (podróże
Kadmosa
, założenie
Teb
,
Mit
o
Edypie
itd.)
Mit o porwaniu Europy chętnie był wykorzystywany jako temat wielu dzieł antycznej sztuki greckiej i rzymskiej, ale także i sztuki europejskiej na przestrzeni wieków od
XVI
do
XVIII
. Grota, hipotetyczne miejsce schronienia Europy, jest w dzisiejszych czasach atrakcją turystyczną Krety.
Imieniem
Europy
nazwano jeden z odkrytych przez
Galileusza
księżyców
Jowisza
. Pomysłodawcą nazwy był
Simon Marius
.
Zobacz też
