Liberalizm gospodarczy, liberalizm ekonomiczny, laissez faire , leseferyzm , system poglądów ekonomicznych i oparty na jego zasadach typ polityki gospodarczej, których fundamentem jest całkowita neutralność państwa i innych organizacji gospodarczych i politycznych wobec przebiegu procesów gospodarczych.

Wychodząc z założenia, że każdy człowiek kieruje się zasadą korzyści materialnej ( homo oeconomicus ), przedstawiciele liberalizmu gospodarczego głosili konieczność istnienia pełnej swobody działalności podmiotów gospodarczych, która w warunkach wolnej konkurencji i zapewnienia przez państwo nienaruszalności własności prywatnej zapewni szybki rozwój gospodarki.

Doktryna liberalizmu gospodarczego powstała w Anglii na przełomie XVII i XVIII w., jej pierwszymi przedstawicielami byli Douglass North , David Hume i Pierre Boisguillebert. Stanowiła element składowy fizjokratyzmu , poglądów klasycznej szkoły angielskiej i kierunku subiektywistycznego. Była realizowana w praktyce do końca lat 20. XX w.

Niemal od początku swego istnienia miała również przeciwników, zwłaszcza wśród ideologów drobnomieszczańskich i klasy robotniczej ( socjalizm utopijny , marksizm ). Jej popularność została znacznie ograniczona zwłaszcza po kryzysie gospodarczym w latach 1929 - 1933 i pojawieniu się poglądów głoszących konieczność interwencjonizmu państwowego. Jej współczesna postać to neoliberalizm .

Zobacz też

• Porozumienie Liberałów i Demokratów na rzecz Europy (PLDE, ALDE)
• Wolna Partia Demokratyczna (FDP)

Linki zewnętrzne

• Portal PLDE
• Portal FDP