José Malhoa –
Fado (
1910
)
Klasyczny akompaniament pieśni fado. Po lewej tzw. gitara portugalska – tradycyjnie 12-strunowy instrument, na którym odgrywana jest zazwyczaj główna melodia w utworze
Fado (oznacza los, przeznaczenie) – gatunek muzyczny powstały w
XIX wieku
w biednych dzielnicach portowych miast
Portugalii
, głównie w
lizbońskich
kwartałach
Alfama
i Mouraria. Fado to
melancholijna
pieśń
[1], wykonywana przez jednego wokalistę przy akompaniamencie dwóch
gitar
. Nazywane jest czasami portugalskim
bluesem
.
Istnieją dwa podstawowe rodzaje klasycznego fado: fado z
Lizbony
(śpiewane zarówno przez mężczyzn jak i kobiety) i śpiewane wyłącznie przez mężczyzn fado z
Coimbry
. Niekiedy wyróżnia się jeszcze fado z
Porto
, ale większość znawców uważa je za imitację tego z Lizbony[].
Pierwszą udokumentowaną pieśniarką fado była Maria Severa. Ale za największą pieśniarkę fado, jednogłośnie i bezdyskusyjnie uznawaną za królową, międzynarodowy symbol i wzorzec artysty tego gatunku, uważa się
Amálię Rodrigues
[].
W latach dziewięćdziesiątych
XX wieku
fado zaczęło przeżywać swój renesans, głównie za sprawą pojawienia się na scenie nowego pokolenia artystów śpiewających zarówno klasyczne jak i uwspółcześnione fado. Najważniejsi z nich to
Dulce Pontes
,
Mariza
,
Mísia
,
Cristina Branco
,
Teresa Salgueiro
, Mafalda Arnauth, Camané, Paulo Bragança i Kátia Guerreiro. Niektórzy z nich są znani również za granicami swojego kraju:
Mariza
odnosi duże sukcesy w Wielkiej Brytanii,
Dulce Pontes
– w Hiszpanii,
Cristina Branco
– w Holandii, a
Mísia
– we Francji.
Fado pozostaje gatunkiem muzycznym uprawianym prawie wyłącznie w swojej ojczyźnie – Portugalii. Wyjątkiem jest Japonia, gdzie jest garstka artystów śpiewających fado po japońsku (chociaż należy zaznaczyć, że zdaniem purystów gatunkowych fado zaśpiewane w innym języku niż
portugalski
przestaje być fado). Innym wyjątkiem jest holenderska artystka Nynke Laverman, która, zainspirowana twórczością Cristiny Branco, nagrała płytę z utworami fado śpiewanymi w języku
fryzyjskim
.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Przypisy