Pier Francesco Cavalli, właściwie Pier Francesco Caletti-Bruni (ur.
14 lutego
1602
w
Crema
, zm.
14 stycznia
1676
w
Wenecji
) –
włoski
kompozytor
epoki
baroku
, a także
organista
i śpiewak (
tenor
).
Biografia
W wieku 14 lat wziął go na wychowanie Federico Cavalli, wenecki arystokrata, który zwrócił uwagę na jego piękny głos i zabrał ze sobą do Wenecji. Stąd też później młody Caletti przyjął nazwisko swego opiekuna. Początkowo Cavalli śpiewał w chórze
Bazyliki św. Marka
, a następnie pełnił funkcję organisty kolejno w kościele pw. Św. Jana i Pawła oraz w Bazylice św. Marka, tam też w
1668
roku udało mu się też zdobyć stanowisko
kapelmistrza
. W
1630
roku ożenił się z Marią Sosomeno, której majątek sprawił, że Cavalli stał się zamożnym człowiekiem. W tym czasie współpracował też z teatrami S. Cassiano i S. Moisé. W nastęnym okresie swojego życia zasłynął ze swych utworów dramatycznych (42
opery
), wystawianych również na dworze
Ludwika XIV
w
Paryżu
. W
1662
roku wystawiono tam jego operę Herkules zakochany (L'Ercole Amante). Rozmach przedstawienia przyćmił wszystko, co dotychczas w Europie widziano.
Spektakl
trwał 6 godzin. Każdy
akt
zamykała tak rozbudowana scena taneczna, że Francuzi uznali dzieło za
balet
z dramatycznymi
interludiami
, a nie za operę, co ogromnie oburzyło kompozytora.
Twórczość
Oprócz oper Cavalli pisał także utwory o charakterze
religijnym
, które zostały wydane w zbiorach: Musiche sacre... i Vesperi a 8 voci.
Niektóre opery Cavallego:
- Le nozze di Teti e di Peleo
- Gli amori d' Apollo e di Dafne
- La Didone
- La virtú de' strali d' Amore
- L' Amore innamorato
- L' Egisto
- L' Ormindo
- Il Titone
- La Dorclea
- L' Euripo
- Il Giasone
