Herbata
Krzew herbaty
Systematyka wg Reveala
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Rząd	herbatowce
Rodzina	herbatowate
Rodzaj	kamelia
Gatunek	herbata chińska
Nazwa systematyczna
Camellia sinensis (L.) Kuntze

Herbata chińska (Camellia sinensis (L.) Kuntze) – gatunek rośliny z rodziny herbatowatych . Jej liście i pączki wykorzystywane są do przygotowania napoju - herbaty . Pochodzi prawdopodobnie z gór pogranicza Chin, Indii i Birmy, ale obecnie nieznana w stanie dzikim.

Nazewnictwo

Nazwa sinensis oznacza po łacinie "chiński". Pierwszy człon nazwy naukowej Camellia pochodzi od zlatynizowanego nazwiska botanika Georga Kamela (1661-1706), nazwę tę Karol Linneusz nadał rodzajowi kamelia , honorując w ten sposób istotny wkład Kamela w rozwój nauki. Herbatę chińską Linneusz opisał w 1753 r. jako Thea sinensis, a w 1887 Carl Ernst Otto Kuntze umieścił gatunek w rodzaju Camellia . Starsze nazwy rośliny to m.in. Thea bohea i Thea viridis.

Zmienność

Odmiany^[1]:

• Camellia sinensis var. assamica (J. Masters) Kitam. – herbata assamska
• Camellia sinensis var. sinensis – odmiana typowa

Zastosowanie

Roślina uprawna

Z liści i pączków herbaty chińskiej, po uprzednim przygotowaniu (suszenie, czasami fermentacja), przyrządza się napar nazywany herbatą , najpopularniejszy napój świata. W 2008 światowa produkcja liści herbacianych wyniosła 4.73 mln ton; największymi producentami są Chińska Republika Ludowa , Indie , Kenia , Sri Lanka i Turcja .

Morfologia herbaty chińskiej

Przypisy