Grzegorz Schetyna
Data i miejsce urodzenia	18 lutego 1963 Opole
Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej
Okres urzędowania	od 8 lipca 2010
Przynależność polityczna	Platforma Obywatelska
Poprzednik	Bronisław Komorowski
Tymczasowo wykonujący obowiązki Prezydenta RP
Przynależność polityczna	Platforma Obywatelska
Okres urzędowania	od 8 lipca 2010 do 6 sierpnia 2010 [1]
Poprzednik	Bogdan Borusewicz
Wicepremier , minister spraw wewnętrznych i administracji
Przynależność polityczna	Platforma Obywatelska
Okres urzędowania	od 16 listopada 2007 do 13 października 2009
Poprzednik	Władysław Stasiak [2]
Następca	Jerzy Miller [3]
Przewodniczący Klubu Parlamentarnego Platformy Obywatelskiej
Przynależność polityczna	Platforma Obywatelska
Okres urzędowania	od 9 października 2009 do 22 lipca 2010
Poprzednik	Grzegorz Dolniak (p.o.)
Następca	Tomasz Tomczykiewicz

Obchody 600-lecia bitwy grunwaldzkiej z udziałem delegacji polskiej, litewskiej, rumuńskiej i mołdawskiej, 17 lipca 2010

Grzegorz Juliusz Schetyna (ur. 18 lutego 1963 w Opolu ) – polski polityk i przedsiębiorca, z wykształcenia historyk. Poseł na Sejm III , IV , V i VI kadencji , w latach 2007–2009 minister spraw wewnętrznych i administracji oraz wicepremier w rządzie Donalda Tuska , w latach 2009–2010 przewodniczący klubu parlamentarnego Platformy Obywatelskiej . Od 8 lipca 2010 marszałek Sejmu RP oraz tymczasowo wykonujący obowiązki Prezydenta RP (do 6 sierpnia 2010).

Życiorys

Młodość i wykształcenie

Syn Zbigniewa i Danuty Schetynów. Przed 1989 był działaczem opozycji antykomunistycznej, w tym Solidarności Walczącej ^[4]. Początkowo studiował prawo^[5], w 1990 ukończył historię na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego . Na uczelni był przez kilka lat przewodniczącym Niezależnego Zrzeszenia Studentów . Od 1988 przewodniczył Międzyuczelnianemu Komitetowi Strajkowemu NZS we Wrocławiu .

Działalność polityczna w latach 1989–2010

W 1989 wszedł w skład Ogólnopolskiego Komitetu Strajkowego NZS. Kwestionował ustalenia Okrągłego Stołu , zarzucając Lechowi Wałęsie nieuwzględnienie kwestii legalności NZS^[6]. W latach 1990–1991 był dyrektorem Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu, a w latach 1991–1992 wicewojewodą wrocławskim . Współtworzył Radio Eska na Dolnym Śląsku (razem z Rafałem Dutkiewiczem ), był także właścicielem koszykarskiego klubu Śląsk Wrocław .

W latach 1997–2007 sprawował mandat posła III , IV i V kadencji – początkowo z okręgu wrocławskiego , a od 2005 z legnickiego . W wyborach parlamentarnych w 2007 został wybrany posłem VI kadencji , otrzymując 54 345 głosów.

Należał do KLD i Unii Wolności . Od 2001 działa w Platformie Obywatelskiej . Pełni funkcję sekretarza generalnego tej partii, a od 2006 także przewodniczącego struktur dolnośląskich.

Od 16 listopada 2007 minister spraw wewnętrznych i administracji oraz wicepremier w rządzie Donalda Tuska . 7 października 2009 podał się do dymisji^[7]. Dwa dni później wybrany został szefem klubu parlamentarnego PO. Prezydent Lech Kaczyński odwołał go ze składu Rady Ministrów i zajmowanych urzędów dnia 13 października^[8].

Marszałek Sejmu

5 lipca 2010 został ogłoszony kandydatem Platformy Obywatelskiej na stanowisko Marszałka Sejmu w miejsce Bronisława Komorowskiego , który zrezygnował z tej funkcji po wyborze na urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ^[9]. 8 lipca 2010, 277 głosami za do 121 przeciw i przy 16 wstrzymujących się, został wybrany na marszałka Sejmu^[10].

W związku z wyborem na to stanowisko Grzegorz Schetyna z urzędu został również osobą tymczasowo wykonującą obowiązki Prezydenta RP. W ramach wykonywanych obowiązków 17 lipca 2010 wraz z prezydentem elektem Bronisławem Komorowskim gościł składających wizytę w Polsce z okazji 600. rocznicy bitwy pod Grunwaldem prezydent Litwy Dalię Grybauskaitė , prezydenta Rumunii Traiana Băsescu i pełniącego obowiązki prezydenta Mołdowy Mihaia Ghimpu oraz wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Brunona Plattera . 29 lipca 2010 spotkał się z przebywającą z wizytą w Polsce premier Słowacji Ivetą Radičovą . W ramach uzyskanych uprawnień 26 lipca 2010 po raz pierwszy podpisał sześć ustaw^[11]. Powołał także dwóch ministrów Kancelarii Prezydenta RP – Jaromira Sokołowskiego (12 lipca na stanowisko podsekretarza stanu) i Dariusza Młotkiewicza (1 sierpnia na stanowisko sekretarza stanu). 31 lipca 2010 podczas uroczystości w Muzeum Powstania Warszawskiego wręczył Ordery Odrodzenia Polski uczestnikom powstania warszawskiego^[12]. Pełnienie tej funkcji zakończył 6 sierpnia 2010 w związku z objęciem urzędu Prezydenta RP przez Bronisława Komorowskiego.

10 sierpnia 2010 wziął udział w spotkaniu prezydentów Polski i Czech na Śnieżce ^[13].

Przypisy

Źródła

• Strona sejmowa posła VI kadencji . [dostęp 6 lipca 2010].

Linki zewnętrzne

• Grzegorz Schetyna – strona prywatna . [dostęp 6 lipca 2010].