Grzegorz X, (pierwotnie Teobaldo Visconti) (ur. ok. 1210, zm.
10 stycznia
1276 w Arezzo) –
papież
w okresie od
1 września
1271.
Pochodził z Piacenzy. Był Włochem, ale piastował urząd archidiakona w
Liege
(dzisiaj w Belgii).
Po śmierci
Klemensa IV
, król
Sycylii
Karol I Andegaweński
przez 3 lata udaremniał wybór nowego papieża. Dopiero mieszkańcy
Viterbo
zebrali
kardynałów
w jednym miejscu i aby ich zmotywować, odcięli im dopływ żywności i wody oraz rozebrali dach, nie zważając na groźbę
ekskomuniki
("My bez mszy przeżyjemy, wy bez jedzenia nie" – odpowiadali kardynałom). Ostatecznie na papieża wybrano Teobalda Viscontiego, który przybrał imię Grzegorza X.
Za jego pontyfikatu ostatecznie ustalono zasady
konklawe
, aby nie powtórzyła się sytuacja z lat
1268
-1271. Bezskutecznie nawoływał też władców Europy do nowej wyprawy krzyżowej do Jerozolimy.
Był bezsprzecznie jednym z najbardziej nastawionych duchowo papieży w XIII wieku. Dążył do reformy wewnętrznej
Kościoła katolickiego
, jak już wspomniano - odzyskania władzy chrześcijan nad
Ziemią Świętą
, oraz pragnął ponownego złączenia Kościoła rzymskiego z
Kościołem bizantyjskim
. W celu realizacji tego ostatniego, zwołał w roku
1274
do
Lyonu
sobór powszechny, który przeszedł do historii jako
Sobór Lyoński II
. Przyczynił się tym samym walnie do powołania
unii lyońskiej
.
Kardynałowie z nominacji Grzegorza X
Bibliografia
K. Dopierała, Księga Papieży, Poznań 1996
K. Eubel, Hierarchia Catholica Medii Aevi, vol. I, 1913
