Hadrian V, również Adrian V (wcześniej Ottobono Fieschi), (ur. ok.
1215
w
Genui
- zm.
18 sierpnia
1276 w
Viterbo
, Włochy} -
papież
w okresie od
11 lipca
1276
do
18 sierpnia
1276.
Był bratankiem
papieża Innocentego IV
.
Studiował teologię w Paryżu, nic nie wiadomo jednak by uzyskał jakiś tytuł naukowy. Prawdopodobnie towarzyszył kardynałowi
Ottone Tonengo
w legacji do Anglii (1237-41). Po wstąpieniu wuja na tron papieski uzyskał szereg beneficjów. Był kanonikiem kapituł w Paryżu (1244/5-1270) i Reims (1243), dziekanem kapituły w Piacenza (1247), kanclerzem archidiecezji Reims (1243-1250) oraz archidiakonem Bolonii (1244), Parmy (1248-1255) i Reims (1250-1276), posiadał także szereg pomniejszych prebend.
Na początku
1252
jego wuj
Innocenty IV
mianował go
kardynałem
-diakonem S. Adriano; począwszy od 6 lutego 1252 jego imię pojawia się wśród sygnatariuszy bulli papieskich. Był też archiprezbiterem
Bazyliki S. Maria Maggiore
(
1262
—1276). W latach 1265-1268 działał jako legat papieski w Anglii. W
Kolegium Kardynałów
uchodził początkowo za zwolennika frakcji "angielskiej" tj. opowiadającej się za powierzeniem królestwa Sycylii kandydatowi z Anglii, jednak po roku 1261 przeszedł na stronę
Andegawenów
. W 1264 przez krótki czas był gubernatorem Perugii. W 1272 został mianowany protektorem zakonu humiliatów.
Papieżem
został
11 lipca
1276, jednak jego pontyfikat był bardzo krótki, gdyż zmarł
18 sierpnia
1276, zanim doszło do jego konsekracji i koronacji. Jedynym aktem jego pontyfikatu było zawieszenie konstytucji
Ubi periculum
o
konklawe
.
Hadrian V został pochowany w bazylice św. Franciszka w Viterbo.
Bibliografia
- K. Dopierała, Księga papieży, Poznań 1996, s. 216
- A. Paravicini Bagliani, Cardinali di curia e "familiae" cardinalizie dal 1227 al 1254, Padwa 1972, s. 358-365
Zobacz też
