Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Hugo Chávez

Hugo Chávez

Hugo Rafael Chávez Frías
Data urodzenia 28 lipca 1954
64. Prezydent Wenezueli
Okres urzędowaniaod 13 kwietnia 2002
Przynależność politycznaMovimiento V República, Zjednoczona Socjalistyczna Partia Wenezueli
Poprzednik Diosdado Cabello
61. Prezydent Wenezueli
Okres urzędowaniaod 2 lutego 1999
do 11 kwietnia 2002
Poprzednik Rafael Caldera
Następca Pedro Carmona

Hugo Rafael Chávez Frías (ur. 28 lipca 1954 ), wenezuelski wojskowy i polityk socjalistyczny. Dowódca nieudanego zamachu stanu z 1992 , od 1999 prezydent Wenezueli. Przywódca ruchu rewolucyjnego, zwanego " rewolucją boliwariańską ".

Hugo Chávez urodził się w Sabaneta, w ubogiej rodzinie nauczycielskiej. Ukończył Akademię Wojskową i podyplomowe studia z zakresu nauk politycznych. Działalność polityczną rozpoczynał na początku lat 80. , tworząc "Ruch Rewolucyjny 200" (Movimiento Revolucionario 200). Rozgłos zdobył w 1992, gdy, jako podpułkownik spadochroniarzy, stanął na czele nieudanego zamachu stanu przeciwko prezydentowi Carlosowi Andresowi Perezowi. Trafił za to na ponad dwa i pół roku do więzienia. Po ułaskawieniu i wyjściu z więzienia został przywódcą socjalistycznego Ruchu V Republiki, zwanego boliwariańskim, ku czci legendarnego wyzwoliciela Ameryki Łacińskiej Simona Bolivara . Zdobył ogromną popularność, dzięki której wygrał wybory prezydenckie: 6 grudnia 1998 uzyskał 56,24% głosów. Chávez stał się rzecznikiem biedoty, krytykując ludzi bogatych, Kościół i media. Szereg zainicjowanych przez niego reform miało skierować zyski z naturalnych bogactw Wenezueli, głównie ropy naftowej , dla poprawienia losu wenezuelskiej biedoty.

Jego pierwszą inicjatywą było powołanie Zgromadzenia Konstytucyjnego i zmiana konstytucji, z jednej strony wzmacniająca kompetencje prezydenta, z drugiej strony wprowadzająca wyjątkową możliwość jego odwołania w połowie kadencji drogą referendum . Wprowadził autokratyczny styl rządów, jest też oskarżany o ograniczanie wolności mediów (chociaż nadal w Wenezueli to prywatny sektor medialny kontroluje 90% całości rynku). Dziennikarze często oskarżani są o przestępstwa kryminalne[1]. Organizacja obrony praw człowieka Amnesty International ocenia, że w Wenezueli wciąż stosuje się tortury , dochodzi tam też do egzekucji bez wyroku sądowego i tajemniczych zniknięć[2].

Chávez odżegnuje się od komunizmu i krytykuje ZSRR , jego przyjaciel to Fidel Castro , czyta Trockiego [3]. W czasie pobytu w Moskwie w 2007 r. chwalił również idee Lenina [3]. Opowiada się jednak za wprowadzaniem socjalistycznych zmian drogą pokojową.

W kwietniu 2002 po serii manifestacji opozycji grupa wojskowych zorganizowała zamach stanu i zmusiła do zrzeczenia się prezydentury. Po wyjściu na ulice setek tysięcy zwolenników Cháveza generałowie zmienili zdanie i po dwóch dniach prezydent wrócił do władzy. Opozycja zarzuca mu polaryzowanie społeczeństwa i niszczenie gospodarki. Udało jej się zebrać 2,5 mln podpisów pod wnioskiem o skrócenie kadencji prezydenta wykorzystując instytucję recall (revocatoria de mandato). Głosowanie powszechne w tej sprawie odbyło się 15 sierpnia 2004 . Przy 90-procentowej frekwencji, 58% głosujących opowiedziało się za pozostawieniem Cháveza na stanowisku. Napięte stosunki Chávez utrzymuje także z Kościołem katolickim – wenezuelskiego kardynała, Jose Castillo Larę nazwał "bandytą" i "hipokrytą" (i w odpowiedzi również usłyszał inwektywy). Innym krytykiem polityki prezydenta z grona hierarchii katolickiej jest arcybiskup Meridy Baltazar Enrique Porras Cardozo , który porównywał jego idee polityczne do faszyzmu[4].

Zwolennicy prezydenta twierdzą, że Wenezuela za jego urzędowania osiągnęła znaczne sukcesy gospodarcze oraz w walce z ubóstwem. Kraj dzięki wysokim cenom ropy naftowej, której sprzedaż stanowi 90% eksportu i ponad 50% wpływów budżetu, zlikwidował deficyt oraz osiągnął nadwyżkę w bilansie płatniczym [5]. Eksport tego surowca jest kluczowym dla jego kondycji gospodarczej. W Wenezueli poprawiają się też wskaźniki społeczne. Od 2003 r. bezrobocie spadło o 8 p. proc. (z 18 do 10%). Wzrosła płaca minimalna , która w 2006 r. zwiększyła się o 10%. Od początku rządów Chaveza spadł też poziom biedy. W 1998 r. poniżej progu ubóstwa żyło 55% Wenezuelczyków, a obecnie jest ich 37,9% (2005). W 2004 roku wzrost gospodarczy Wenezueli wynosił 18%, w 2005 – 11%, w 2006 – 9% przy szacunkowej inflacji rzędu 13,7% (2006). Systematycznej deprecjacji ulega boliwar . Cena dolara w relacji do tej waluty kształtowała się następująco: 2,147 (2006), 2,0898 (2005), 1,8913 (2004), 1,607 (2003), 1,161 (2002)[5].

3 grudnia 2006 w wyborach prezydenckich Hugo Chávez, zapewnił sobie drugą kadencję na fotelu prezydenta Wenezueli. W bezpośrednim starciu pokonał on kandydata opozycji, Manuela Rosalesa . W trakcie wiecu powyborczego prezydent zapowiedział, iż zamierza zostać na stanowisku do roku 2021.

2 grudnia 2007 odbyło się referendum konstytucyjne , które Chávez przegrał, ponieważ przeciwko zmianom głosowało 51% obywateli (49% było za). Referendum dotyczyło zmian w konstytucji Wenezueli, a dawałoby m.in. prezydentowi możliwość nieograniczonego kandydowania w kolejnych kadencjach, podporządkowanie prezydentowi Banku Centralnego oraz skrócenie dnia pracy do 6 godzin, obniżenie wieku wyborczego z 18 do 16 lat i inne zmiany.

3 marca 2008 , w trakcie kryzysu dyplomatycznego władze Kolumbii poinformowały o mailach świadczących o powiązaniach finansowych pomiędzy FARC , a prezydentem Wenezueli. Chavez miał przekazać FARC 300 mln $ oraz pomagać im w zorganizowaniu zakupu 50 kg uranu , potrzebnego do wyprodukowania brudnej bomby [6]. Na apel Organizacji Państw Amerykańskich rząd Kolumbii był jednak zmuszony przyznać, iż laptop zabitego członka FARC Raula Reyesa, w którym rzekomo znajdowała się kompromitująca korespondencja, nie zawierał w rzeczywistości tak sensacyjnej zawartości[7].

15 lutego 2009 odbyło się ponownie referendum konstytucyjne , które Chávez tym razem wygrał. Referendum, tak jak poprzednio, dotyczyło zmian w konstytucji Wenezueli i daje ono m.in. prezydentowi możliwość nieograniczonego kandydowania w kolejnych kadencjach. Po ogłoszeniu wyniku referendum Chavez wołał do tłumów z balkonu pałacu Miraflores "W 2012 roku będą wybory. Jeśli Bóg nie postanowi inaczej i jeśli lud nie zadecyduje inaczej, ten oto żołnierz znów będzie kandydatem!"[8].

Przypisy

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "Hugo Chávez":

1972 ...

Stanisław Hozjusz ...

Józef Paszkowski ...

Towarzystwo do Ksiąg Elementarnych ...

1777 ...

Insurekcja kościuszkowska ...

1977 ...

1225 ...

Ludwik XVIII ...

Rada Najwyższa Narodowa ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Hugo Chávez":

Procent z danej liczby (plansza 1) ...

Redukcja wyrazów podobnych (plansza 1) ...

129 Kultura oświecenia w Polsce (plansza 4) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie