Nowa Gwinea Holenderska - dawna
holenderska
posiadłość kolonialna w
Nowej Gwinei
.
Kolonię wydzielono w
1945
z
Holenderskich Indii Wschodnich
.
Po uzyskaniu niepodległości przez
Indonezję
w
1949
w rękach Holendrów pozostała jedynie zachodnia część Nowej Gwinei. Holendrzy rozpoczęli przygotowania do uzyskania przez Nową Gwineę niepodległości.
W
1959
przeprowadzono wybory lokalne. Nowo wybrany parlament zadeklarował
5 kwietnia
1961
zamiar ogłoszenia pełnej niepodległości do końca dekady.
1 grudnia
1961
wprowadzono oficjalne symbole państwowe.
18 grudnia
1961
Indonezja
zaatakowała Nową Gwineę Holenderską. Po trwających prawie rok walkach,
1 października
1962
zawarto pokój, na mocy którego Holendrzy wycofali się z Nowej Gwinei, a region przeszedł pod administrację
ONZ
.
Zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami, obywatele byłej Nowej Gwinei Holenderskiej mieli sami zadecydować o przyszłości terytorium. Ponieważ holenderska administracja rozpoczęła emigrację do Holandii, Indonezyjczycy zaczęli wprowadzać do władz lokalnych swoich ludzi na miejsce Holendrów.
1 maja
1963
dokonała się ostateczna wymiana władz i zdominowany przez Indonezyjczyków lokalny parlament wybrał E. J. Bonaya na gubernatora. Jednocześnie zmieniono nazwę terytorium na Irian Jaya.
W
1969
władze indonezyjskie postanowiły ostatecznie anektować dawną Nową Gwineę Holenderską. Przeprowadzono referendum. Sposób przeprowadzenia referendum oraz jego oficjalne wyniki spowodowały sprzeciw miejscowej ludności. Rząd indonezyjski uznał jednak referendum za wiążące i włączył terytorium do Indonezji jako prowincję
Irian Zachodni
.
