II wyprawa krzyżowa Wyprawy krzyżowe
Krzyżowcy przybywają do Konstantynopola
Data	1147 - 1149
Miejsce	Anatolia , Królestwo Jerozolimskie , Półwysep Iberyjski
Przyczyna	utrata Hrabstwa Edessy
Wynik	przegrana Chrześcijan
Terytorium	Anatolia , Lewant , Półwysep Iberyjski
Strony konfliktu Chrześcijanie Sułtanat Rum , Zengidzi, Burydzi Dowódcy Ludwik VII Młody Konrad III i inni. Zengi , Nur ad-Din

Bliski Wschód, pomiędzy pierwszą a drugą krucjatą

II wyprawa krzyżowa ( 1147 - 1149 ) - wyprawa rycerstwa zachodnioeuropejskiego skierowana przeciwko muzułmanom na terytorium Lewantu . Pierwsza krucjata prowadzona przez europejskich królów: francuskiego - Ludwika VII i niemieckiego - Konrada III . Należy też wspomnieć o udziale Fryderyka Barbarossy , późniejszego organizatora III krucjaty . Jej inicjatorami byli św. Bernard z Clairvaux i papież Eugeniusz III . Główną przyczyną jej zorganizowania było zdobycie hrabstwa Edessy przez muzułmanów. Zakończyła się porażką i upadkiem wśród muzułmanów mitu o "niepokonanych chrześcijanach ".

Przebieg krucjaty

Armie dwóch królów maszerowały oddzielnie przez Europę , na terytorium Bizancjum osłaniane były przez cesarza Manuela I Komnena . Po opuszczeniu terytorium Bizancjum i wkroczeniu do Anatolii , wyprawa Konrada III , osłabiona marszem do Konstantynopola , poniosła klęskę pod Doryleum . Piechurzy niemieccy zostali całkowicie zaskoczeni atakiem tureckim. Doszło do masakry, w której Konrad utracił prawie 90% swojej armii. Reszta albo zawróciła albo dołączyła do Francuzów. Po dotarciu połączonej już armii chrześcijan do Jerozolimy zebrała się Rada Królestwa . Najprawdopodobniej pod wpływem nacisków nowo przybyłych krzyżowców podjęto decyzję o ataku na neutralny do tej pory Damaszek , zamiast na Mosul rządzony przez Nur-ad Dina , władcę, który podbił hrabstwo Edessy . W czasie trwania owej wyprawy krzyżowcom, pomimo wystawienia największej armii z dotychczasowych, w wyniku braku talentów i wiecznych kłótni dowódców, nie udało się podbić Damaszku . Oblężenie trwało zaledwie 5 dni, po czym cała armia, w rozsypce, przymierając z pragnienia i ciągle atakowana przez lekką jazdę turecką, wycofała się na tereny Królestwa. Porażka było ogromna, stracono bezpowrotnie tysiące ludzi i cenny prestiż. Mit niepokonanych armii krzyżowych minął bezpowrotnie. Sytuację wykorzystał Nur ad-Din , który zajął neutralny dotychczas Damaszek .

Pomoc w rekonkwiście

Flamandzcy , fryzyjscy , normańscy , angielscy , szkoccy , i cześć niemieckich krzyżowców w drodze do Ziemi Świętej pomogli Portugalczykom przy oblężeniu Lizbony w roku 1147. Część z nich, która przypłynęła wcześniej, pomogła w zdobyciu Santarém . Pomogli tez w zdobywaniu miast: Sintra , Almada , Palmela i Setúbal . Pozwolono im zostać na podbitych terytoriach, gdzie założyli rodziny.

Wydarzenia drugiej krucjaty 1147 - 1149

• 1147 Bitwa pod Doryleum (Bitwa nad rzeką Bathys)
• 1148 Bitwa pod Al-Kadmus (Walki o zamek Al-Kadmus)
• 1148 Bitwa pod Al-Mazza (Chrześcijanie zwyciężają armię damasceńską)
• 1148 Walki o Damaszek
• 1148 Oblężenie Tortosy