Ius soli (dosłownie: prawo ziemi) - sposób nabycia obywatelstwa, w którym dziecko uzyskuje obywatelstwo państwa , na którego terytorium (rozumiane także jako statek powietrzny , morski bądź przedstawicielstwo dyplomatyczne ) następują narodziny, przy czym bez znaczenia jest obywatelstwo rodziców. Ius soli właściwe jest przede wszystkim dla anglosaskiego porządku prawnego, przez jakiś czas funkcjonowało także w Konfederacji Szwajcarskiej .

Jest to jeden z dwóch sposobów wyznaczania obywatelstwa z mocy prawa. Przeciwieństwem ius soli jest ius sanguinis (dosłownie: prawo krwi), w którym dziecko nabywa obywatelstwo po rodzicach.

Prawo polskie (ustawa o obywatelstwie) przyjęło zasadę prawa krwi, jednak uzupełniająco stosuje się także zasadę prawa ziemi - gdyby dziecko urodzone na terytorium Polski nie nabywało żadnego innego obywatelstwa.

Prawo ziemi obowiązuje obecnie w Argentynie , Brazylii , Kanadzie , Chile , Kolumbii , Stanach Zjednoczonych , Jamajce , Meksyku , Peru , Pakistanie , Barbados , Urugwaju i Wenezueli .

Zobacz też

• ius sanguinis