Imperial College London (właśc. Imperial College of Science, Technology and Medicine, motto: Scientia imperii decus et tutamen. [Wiedza ozdobą i ostoją państwa.]) - brytyjski uniwersytet o specjalności politechniczno-medycznej mieszczący się w centrum Londynu w dzielnicy South Kensington . Dawniej był częścią Uniwersytetu Londyńskiego , uzyskał pełną niezależność akademicką i prawną 8 lipca 2007 roku z okazji stulecia swego istnienia.

Jest to dziewiąty^[1] najlepszy uniwersytet świata w rankingu Times Higher Education i trzecia najlepsza uczelnia w Europie. Zazwyczaj plasuje się w pierwszej trójce najlepszych uniwersytetów Wielkiej Brytanii i Europy , zaraz po Oksfordzie i Cambridge .

Oprócz wydziałów politechnicznych, uczelnia ma też w swoim składzie kilka instytucji, zajmujących się kształceniem lekarzy i badaniami medycznymi, które zostały wydzielone z Uniwersytetu Londyńskiego Są to:

• St Mary's Hospital Medical School,
• The National Heart and Lung Institute,
• Charing Cross and Westminster Medical School,
• The Royal Postgraduate Medical School,
• dawny Wye College (obecnie Imperial College at Wye)
• The Kennedy Institute of Rheumatology.

Ponadto Imperial College posiada też jeden wydział humanistyczny i szkołę ekonomiczną (Imperial College Business School). W Imperial College London studiuje około 12500 studentów, w tym 4500 na studiach drugiego i wyższego stopnia^[].

Historia

Imperial College London powstał w 1907 z połączenia Royal College of Science, City and Guilds College i Royal School of Mines. W 1988 do Imperial College London przyłączyła się St Mary's Hospital Medical School, a w 1995 National Heart and Lung Institute. W 1997 przyłączyły się Charing Cross and Westminster Medical School oraz Royal Postgraduate Medical School. W 2000 przyłączyły się Wye College oraz The Kennedy Institute of Rheumatology^[].

Przypisy