Innocenty VI, (Étienne Aubert), (ur. w 1282 w Monts we Francji, zm.
12 września
1362 w Awinionie) –
papież
"niewoli awiniońskiej"
.
Został profesorem prawa cywilnego oraz naczelnym sędzią w
Tuluzie
, gdzie swoją wiedzą oraz kompetencją zyskał sobie mocną pozycję pośród prawników. Pełnił funkcję
biskupa
Noyon i Clermont. W
1342
roku
Klemens VI
nadał mu godność
kardynała
–
prezbitera
, a potem mianował go
wielkim penitencjariuszem
(
1348
) oraz kardynałem–biskupem Ostii (1352).
Po śmierci Klemensa kardynałowie zebrani na
konklawe
w Awinionie zapragnęli zwiększenia roli Świętego Kolegium. W tym celu ułożyli i zaprzysięgli kapitulację, która zobowiązywała przyszłego papieża do liczenia się z nimi w wielu podstawowych kwestiach. Kardynałowie wybrali Stefana Auberta, który po uroczystości koronacyjnej przybrał imię Innocentego VI. Nowy papież ogłosił nieważność kapitulacji wyborczej. Potępił posiadanie więcej, niż jednego
beneficjum
i duchownym nakazał wrócić do miejsc urzędowania.
Innocenty VI zmniejszył również wydatki dworu papieskiego. Poparł przełożonych zakonów, którzy usiłowali przywrócić rygory zakonne. Zwalczał franciszkańskich spirytuałów. Chciał wrócić do Rzymu.
5 kwietnia
1355
roku kardynał, jednocześnie biskup Ostii koronował, za papieską zgodą,
Karola IV
na cesarza, króla Czech, który wcześniej w
1346
roku został wybrany na króla rzymskiego.
Nowy cesarz po sejmach w Norymberdze i w Metzu ogłosił
Złotą Bullę
. Dokument ten regulował sprawę wyboru króla niemieckiego bez konieczności zatwierdzania go przez papieża. Kardynał
Egidio de Albornoz
, który reprezentował papieża w Rzymie, ogłosił tzw. Constitutiones Aegidianae – Konstytucje Egidiańskie. Porządkowały one stosunki prawne na terenie
Państwa Kościelnego
, które zostało podzielone na siedem części, na czele których miał stać rektor. Innocenty VI w celu obrony miasta Awinion przed grupami zbójców zbudował
fortyfikacje
.
Król Polski
Kazimierz III Wielki
uzyskał od niego pozwolenie na ustanowienie trzech nowych biskupstw: we Lwowie, Chełmie oraz Włodzimierzu Wołyńskim.
Linki zewnętrzne